Του Βασίλη Κόκκαλη, βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα ημέρες κοσκινίζει κι όποιος δεν θέλει να δυσαρεστήσει τους πλούσιους φίλους του αφαιρώντας βάρη από το λαό βρίσκει μια σειρά από δικαιολογίες. Αυτό συμβαίνει και με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, την κυβέρνηση της δικαιολογίας και του «φταίνε πάντα οι άλλοι, αλλά ποτέ εμείς». Τι κι αν η ακρίβεια έφτασε στη χώρα μας πολύ πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Τι κι αν δεν υπάρχουν ελλείψεις στην αγορά ώστε να δικαιολογείται κατά ένα μέρος η εκτόξευση των τιμών; Για το Μέγαρο Μαξίμου αυτά είναι ψιλά γράμματα, σπαταλώντας χρόνο κι ενέργεια στο να κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για λεφτόδεντρα όταν το ίδιο μοιράζει τα δισεκατομμύρια ευρώ σαν να είναι πετσετάκια σε συγγενείς και φίλους.
Η κυβέρνηση, με ταξική μεροληψία ως προς τις φοροελαφρύνσεις, έχει σπαταλήσει χρήματα σε παροχές προς τα υψηλότερα εισοδήματα. Τα παραδείγματα είναι ουκ ολίγα:
– Η κατάργηση του φόρου στις γονικές παροχές και δωρεές μέχρι του ποσού των 800.000 ευρώ σε μετρητά ή ακίνητα (ποσό που διπλασιάζεται για δύο γονείς).
– Η μείωση της φορολογίας για μερίσματα.
– Η μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα κέρδη των επιχειρήσεων.
– Η μείωση του ΕΝΦΙΑ που ευνοεί περισσότερο τις μεγάλες περιουσίες, όπως η κατάργηση του συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ για ακίνητη περιουσία άνω των 250.000 ευρώ.
Για να μη αναφερθώ, βεβαίως, στα σχεδόν επτά δισ. ευρώ των απευθείας αναθέσεων μέσα σε μια διετία- η καταμέτρηση συνεχίζεται- με πρόσχημα την πανδημία. Ούτε στα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης που θα κατευθυνθούν σε δέκα μεγάλες επιχειρήσεις κι όχι στους μικρομεσαίους ή του νέου ΕΣΠΑ από το οποίο θα ωφεληθούν οι «ημέτεροι». Ούτε, βεβαίως, στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης που θα στοιχίσει κι αυτή πολλά δισ. ευρώ στο δημόσιο ταμείο ή άλλες διαρθρωτικές αλλαγές- κορυφαίο παράδειγμα ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη- που μας γυρίζουν στον εργασιακό μεσαίωνα από τον οποίο μας είχε βγάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ…
Λύσεις υπάρχουν και είναι μπροστά στα μάτια μας. Τις εφαρμόζει, μάλιστα, η πλειονότητα των κρατών- μελών της ΕΕ, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πνιγμένη στις ιδεοληψίες της κι εγκλωβισμένη από τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, είτε κωφεύει είτε καταφεύγει σε κουπόνια ελεημοσύνης, τα οποία χρηματοδοτεί από τα υπερκέρδη των εισπράξεων του ειδικού φόρου για τα καύσιμα ή από το τέλος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Κάνουν, δηλαδή, κοινωνική πολιτική με τα χρήματα που πληρώνει από το υστέρημά του ο ελληνικός λαός και θέλουν οι πολίτες να τους λένε κι «ευχαριστώ»…
Τι πρέπει να γίνει… χθες, όπως προτείνει εδώ και μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία:
– Μείωση ΕΦΚ σε καύσιμα και φυσικό αέριο.
– Πλαφόν στα τιμολόγια ενέργειας.
– Μείωση ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής.
– Έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας.
– Αύξηση του βασικού μισθού στα 800 ευρώ.
Οι έκτακτες περιστάσεις απαιτούν έκτακτα μέτρα κι όχι ημίμετρα ή δήθεν «στοχευμένα» μέτρα που αναπαράγουν τον κοινωνικό αυτοματισμό και δημιουργούν πολίτες πολλών ταχυτήτων. Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας υποφέρουν ακόμα κι όσοι παίρνουν μισθό 1.500 ευρώ. Το έχει συνειδητοποιήσει αυτό η κυβέρνηση; Μάλλον όχι, αλλιώς δεν θα μας έλεγαν πως οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητα ή πως δεν κινητοποιούνται για να μην ευνοήσουν τους ιδιοκτήτες πολυτελών οχημάτων. Είναι εκτός τόπου και χρόνου και σύντομα, με την ψήφο του κυρίαρχου λαού, θα βρεθούν κι εκτός κυβέρνησης. Είναι δίκαιο και θα γίνει πράξη.
