Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών
Σχετικά με τα τελευταία επεισόδια του κακοπαιγμένου, σήριαλ που λέγεται εκλογή προεδρείου, έχουμε να πούμε τα εξής:
Και στην τελευταία συνεδρίαση προτείναμε – και επιμένουμε στη θέση μας – για Αντιπροσωπευτικό / Αναλογικό προεδρείο (Α/Α), με δεδομένο όμως ότι σ’ αυτό θα συμμετέχουν όλες οι παρατάξεις, ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα. Απ’ τη στιγμή όμως που η ηγετική ομάδα των Παρεμβάσεων προτείνει Προγραμματικό προεδρείο, εξ ορισμού δε μπορεί να προκύψει Α/Α προεδρείο, ακόμη κι αν όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις, όπως υποστηρίζουν υποκριτικά και σοφιστικά οι Παρεμβάσεις, το θελήσουν, καθώς το Προεδρείο που θα προκύψει κατ’ αυτόν τον τρόπο δε θα είναι ούτε Αντιπροσωπευτικό (γιατί δε θα εκπροσωπείται μια παράταξη, και μάλιστα η δεύτερη) αλλά ούτε και Αναλογικό (γιατί τη δεύτερη θέση ,του Αντιπροέδρου, θα την πάρει όχι η δεύτερη παράταξη, εφόσον δε θα εκπροσωπείται, αλλά κάποια άλλη).
Κάπως έτσι λοιπόν, οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο. Εκ μέρους μας, θεωρούμε ότι η λύση βρίσκεται σε κείνες τις παρατάξεις (ΔΑΚΕ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) που διεκδικούν τη θέση του Προέδρου. Και το ότι για το …Προεδριλίκι γίνεται όλη η φασαρία είναι ιδιαίτερα αισθητό στην περίπτωση των Παρεμβάσεων, οι οποίες, όταν μιλούν για Προγραμματικό Προεδρείο, αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο στη θέση του Προέδρου, αδιαφορώντας και αφήνοντας ακάλυπτες τις υπόλοιπες θέσεις, μη αναφέροντας το πώς κι από ποιον θα στελεχωθούν. Στο τελευταίο ΔΣ (9/3/22) μάλιστα το τερμάτισαν: επέμεναν στο Προγραμματικό Προεδρείο, χωρίς να προτείνουν όμως …κανέναν – ούτε καν τον εαυτό τους πλέον – για Πρόεδρο. Η αλήθεια είναι ότι μόνο με τη ΔΑΚΕ δε δοκίμασαν (ακόμη τουλάχιστον).
Επιμένουμε στην ανάγκη συγκρότησης προεδρείου με βάση την πρότασή μας προς όφελος της εύρυθμης λειτουργίας του σωματείου. Γιατί η ΔΑΚΕ, με πρόφαση τη στάση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ συστηματικά πλέον, πέραν του θέματος της συγκρότησης Προεδρείου και οικονομικών θεμάτων, αρνείται να συζητήσει άλλα φλέγοντα θέματα (μάλλον, το “φλέγοντα” αφορά μόνο εμάς), τα οποία θέτει ειδικά η παράταξή μας (ΑΣΕ) και είτε αποχωρεί είτε δε συμμετέχει στη ψηφοφορία, δημιουργώντας έτσι έλλειψη απαρτίας για τη συνέχιση της διαδικασίας. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τις εξής περιπτώσεις:
-σε πρότασή μας για συμμετοχή της ΕΛΜΕ στο συλλαλητήριο του Εργατικού Κέντρου Λάρισας με θέμα την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, η ΔΑΚΕ μας έκανε τη χάρη και ψήφισε… ΛΕΥΚΟ με το αιτιολογικό ότι “το θέμα της ακρίβειας χρησιμοποιείται παρελκυστικά, αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση κομματικών επιδιώξεων”,
-σε ψήφισμά μας για τις εξελίξεις στην Ουκρανία η ΔΑΚΕ απείχε απ’ την ψηφοφορία,
-σε πρότασή μας στο τελευταίο ΔΣ (9/3/22) για συμμετοχή της ΕΛΜΕ στην πανελλαδική μέρα (18/3/22) κινητοποίησης των αναπληρωτών για σταθερή και μόνιμη δουλειά, η ΔΑΚΕ αποχώρησε με τον εκπρόσωπό της να μας δηλώνει απροκάλυπτα ότι, όσο ακολουθούμε αυτή την τακτική (εννοεί προφανώς, όσο δε βγαίνει εκείνος Πρόεδρος με την ψήφο μας), η ΔΑΚΕ θα αποχωρεί απ’ τη συζήτηση των θεμάτων που θέτουμε.
Συνάδελφοι, προφανώς και οι εξελίξεις στην Ουκρανία δε θα κριθούν από ένα ψήφισμα της ΕΛΜΕ Λάρισας, προφανώς και η μονιμοποίηση των αναπληρωτών δεν εξαρτάται από την ΕΛΜΕ Λάρισας, προφανώς όμως και τα σωματεία πρέπει να παίρνουν θέση και να ενεργοποιούν τους συναδέλφους για όλα τα ζητήματα, απ’ τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. (Π.χ. ,για μας δεν είναι άσχετες οι εξελίξεις στην Ουκρανία με το γεγονός ότι στα όρια του πολεοδομικού ιστού της πόλης μας – στην 110 Π.Μ. , όπως και στην Αλεξανδρούπολη και αλλού, “φιλοξενούνται” Αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη ούτε με το γεγονός ότι εντός της 110 Π.Μ. επίσης “φιλοξενούνται” τουλάχιστον 50 νήπια του 55ου νηπιαγωγείου Λάρισας, καθώς το 55ο νηπιαγωγείο δεν έχει δικό του κτίριο. Ναι, ο εν λόγω συνειρμός, συνάδελφοι, είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικός!). Δυστυχώς όμως, στην ΕΛΜΕ Λάρισας όλα τα παραπάνω δεν αγγίζουν όλους. Οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού θέλουν τους συναδέλφους καθηλωμένους. Ενεργοποιημένους τους θέλουν τη μέρα των εκλογών, άντε …κι όταν γίνονται οι τοποθετήσεις απ’ το ΠΥΣΔΕ. Τότε τα τηλέφωνά τους παίρνουν φωτιά. Όταν όμως πρόκειται για κινητοποιήσεις, Απεργίες, συλλαλητήρια – ιδίως με εργατικά συνδικάτα – τότε επικρατεί σιγή ασυρμάτου ή βγάζουν σπυράκια. Γιατί, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, για να μας αποδείξει ότι βρίσκεται “στη σωστή πλευρά …του Υπουργείου” (όχι ότι δε το είχαμε καταλάβει, δηλαδή) και για να δικαιώσει το χαρακτηρισμό του ως “κυβερνητικού”, δε χρειάζεται να κάνει πολλά. Απλά, το να μη κάνει τίποτε…είναι αρκετό!
