Πυρετώδεις προετοιμασίες του Εργατικού Κέντρου Λάρισας και των σωματείων για την επιτυχία της
Με στόχο να μετατραπεί η πανελλαδική, πανεργατική απεργία στις 6 Απρίλη σε σταθμό αποφασιστικής κλιμάκωσης της πάλης για να μην πληρώσει ο λαός το λογαριασμό του πολέμου, την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια που εξανεμίζουν το εργατικό – λαϊκό εισόδημα, εργατικά σωματεία, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων και μαζικοί φορείς της Λάρισας, συμμετείχαν στη σύσκεψη που οργάνωσε το Εργατικό Κέντρο, με σκοπό να συντονίσουν τη δράση τους για το επόμενο διάστημα.
Για την προετοιμασία και την επιτυχία της απεργίας και της συγκέντρωσης που θα γίνει στις 10 π.μ. στην Κεντρική Πλατεία, τονίστηκε πως χρειάζεται αυτή, να γίνει υπόθεση των ίδιων των συνδικάτων, των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς.
Έτσι από αύριο ξεκινάνε οι συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων ώστε να οργανωθεί το άνοιγμα με επίκεντρο τους χώρους δουλειάς. Ταυτόχρονα, θα ετοιμαστούν ανακοινώσεις των σωματείων, αφίσες, πανό που θα καλούν στην απεργία.
Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολεία και χωριά
Ταυτόχρονα, με στόχο να φτάσει πιο πλατιά το κάλεσμα για την απεργία, μέλη της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου θα βρεθούν σε εργατικές γειτονιές.
Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 28 Μάρτη στα Σουφλάρια και στην πλατεία ΑΤΑ, στις 29/3 στη συνοικία του Αγ. Κωνσταντίνου, στις 30/3 στη Νεάπολη, στις 31/3 στη Φιλιππούπολη, στις 1 Απρίλη στον Τύρναβο, στις 2/4 στο Αβέρωφ, στις 3/4 στους Αμπελόκηπους.
Ανάλογες πρωτοβουλίες θα παρθούν και από τους άλλους μαζικούς φορείς, με περιοδείες σε αυτοαπασχολούμενους, σε χωριά, σε σχολεία και τμήματα του Πανεπιστημίου.
Την Τρίτη 29 Μάρτη, το Εργατικό Κέντρο μαζί με άλλους μαζικούς φορείς θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κατάστημα της ΔΕΗ, ενάντια στις απανωτές αυξήσεις στο ρεύμα και συνολικά στην Ενέργεια, που προϋπήρχαν και εκτοξεύτηκαν με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Με σκοπό να ακουστεί πιο δυνατά η απαίτηση για την απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο, θα πραγματοποιηθεί συναυλία με το παράρτημα Λάρισας του ΠΜΣ και τη Συντονιστική Επιτροπή των Μαθητών, το Σάββατο 2 Απρίλη στις 12:00 το μεσημέρι στην Κεντρική Πλατεία.
Σηκώνουμε ακόμα πιο ψηλά τη σημαία των διεκδικήσεών μας!
Παρουσιάζοντας την εισήγηση στη σύσκεψη, ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, στάθηκε στην ανάγκη να απορριφθούν από το εργατικό κίνημα, από όλο τον λαό τα καλέσματα της κυβέρνησης και των κάθε λογής αστικών επιτελείων, με αφορμή τον πόλεμο, για να “μείνουν τα κεφάλια μέσα”.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, «είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορούμε περιμένουμε για άλλη μια φορά “να στρώσουν τα πράγματα”. Να βάλουμε πλάτη γιατί και πάλι η “η χώρα έχει μεγάλες δυσκολίες”. Όμως και πάλι δεν τις έχουμε όλοι. Για άλλους όπως οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες αυτές οι “δύσκολες καταστάσεις” είναι “επενδυτική ευκαιρία”. Κι ενώ εμείς φοβόμαστε ακόμη να ανάψουμε το φως στο σπίτι, εκείνοι αγοράζουν νέα βαπόρια, φτιάχνουν νέα εργοστάσια. Γιατί τελικά και ανάπτυξη ήρθε, ξανάρθε και μετά την πανδημία, αλλά η κατάστασή μας χειροτερεύει. Δεν μπορούμε να χάνουμε χρόνο σε αναμονή κάποιου νέου σωτήρα. Εμείς πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν βάζουμε τα κεφάλια μέσα, σηκώνουμε ακόμα πιο ψηλά τη σημαία των διεκδικήσεων μας!»
Απεμπλοκή της χώρας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Μιλώντας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας, σημείωσε μεταξύ άλλων πως, «δεν αποτελεί κανενός είδους προστασία, όταν στη χώρα μας είναι διάσπαρτες δεκάδες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις και υποδομές των αμερικανοευρωπαίων ιμπεριαλιστών, των “συμμάχων” μας. Η πόλη και περιοχή μας αναδεικνύεται σε ένα από τα βασικά κέντρα προώθησης όλων αυτών των σχεδίων με το Ευρωστρατηγείο στην 1η στρατιά, τη ΝΑΤΟική βάση στην 110 ΠΜ, στο Στεφανοβίκειο , στον Βόλο κ.α. Όλα αυτά σε μια τέτοια κατάσταση, που η φωτιά του πολέμου έχει ανάψει για τα καλά, καθιστούν τη χώρα μας στόχο αντιποίνων κι όχι απάνεμο λιμανάκι, όπως θέλουν να μας πείσουν. Δεν είναι κανενός είδους ασφάλεια η συμμετοχή της χώρας σε αυτούς τους σχεδιασμούς και πολέμους. Άραγε τι έχουν σήμερα να πούνε όσοι μιλούν για τα οφέλη της “γεωστρατηγικής αναβάθμισης” , της μετατροπής της χώρας μας σε ενεργειακό κόμβο για την ασφάλεια που νοιώθει ο ουκρανικός λαός, επειδή τη χώρα του τη διατρέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα αγωγών μεταφοράς ενέργειας;».
Έπειτα τόνισε πως, «Βλέπουμε αυτό τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο συνυφασμένο με τον αγώνα για την επιβίωσή μας απέναντι σε αυτό τεράστιο κύμα ακρίβειας που κατατρώει το εισόδημά μας και τους μισθούς. Δηλώνοντας πως σε κάθε επιλογή αρνούμαστε να πληρώσουμε για άλλη μια φορά το μάρμαρο . Είτε σε πόλεμο είτε σε ειρήνη ο λογαριασμός έρχεται μονίμως στους εργαζόμενους, στον λαό. Και η μνήμη μας δεν είναι κοντή για να ξεχάσουμε τα όσα συνέβησαν τα τελευταία 15 χρόνια, παλιότερα με την κρίση, μετά με την πανδημία και τώρα με τον πόλεμο. Και δεν πληρώνουμε μόνο τον εξοπλισμό που στέλνεται, τις τεράστιες ανατιμήσεις και λόγω των κυρώσεων που επιβάλλονται από την ΕΕ στη Ρωσία. Πληρώνουμε εδώ και χρόνια την επιλογή της συμμετοχής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, με την Ελλάδα να πρωτεύει μεταξύ των άλλων χωρών μάλιστα του ΝΑΤΟ στις εξοπλιστικές δαπάνες που αυτό επιβάλλει, καταβάλλοντας πάνω από 4 δισ. ετησίως. Χωρίς να μετρήσουμε σε αυτά και τις τελευταίες “αγορές του αιώνα” με τα Rafale και τις φρεγάτες.
Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει μία για τις ανάγκες μας για την υγεία, ενώ καλά κρατεί η πανδημία με δεκάδες νεκρούς καθημερινά και χιλιάδες κρούσματα. Δεν υπάρχει μία για να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας την αναγκαία μόρφωση σε σύγχρονα σχολεία χωρίς ελλείψεις εκπαιδευτικών και υποδομών. Δεν υπάρχει δεκάρα για την προστασία της ζωής από τις φυσικές καταστροφές, την προστασία της αγροτικής παραγωγής κ.α.
Δεν μπορούμε άλλο πια να ανεχόμαστε την πολιτική που θυσιάζει τις δικές μας ανάγκες για τα κέρδη λίγων με κάθε τρόπο. Γι’ αυτό το όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο πάει πλάι – πλάι με την απαίτηση για:
- Αυξήσεις στους μισθούς, την υπογραφή ΣΣΕ, την προστασία του εισοδήματος.
- Οικονομική στήριξη των λαϊκών οικογενειών με αντίστοιχα μέτρα.
- Δραστική μείωση των τιμών στο ρεύμα, τα καύσιμα, την κατάργηση όλων των χαρατσιών που βαρύνουν όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.»
Στη συνέχεια έγιναν παρεμβάσεις από εκπροσώπους των Σωματείων και των μαζικών φορέων, όπου μεταφέρθηκε η εικόνα για τα προβλήματα που υπάρχουν, αλλά και για την προσπάθεια να οργανωθεί η πάλη.
