70 χρόνια μετά, ο Μπελογιάννης και οι κομμουνιστές σύντροφοί τους ζουν σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους.
Στις 30 Μάρτη 1952, ξημερώματα Κυριακής, εκτελούνται στο Γουδί ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Νίκος Καλούμενος, ο Ηλίας Αργυριάδης και ο Δημήτρης Μπάτσης. Η ηρωική θυσία τους αναδείχθηκε σε σύμβολο του αγώνα του λαού για ένα καλύτερο αύριο, για ελευθερίες, για να ‘ναι ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Ντόπιοι και ξένοι εκτελεστές θέλησαν στο πρόσωπο του Μπελογιάννη και των συντρόφων του να σβήσουν το γιγάντιο αγώνα του λαϊκού κινήματος από την Αντίσταση, το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ μέχρι το ΔΣΕ, να τσακίσουν το ΕΑΜικό κίνημα και την παρακαταθήκη που άφησε όλες τις επόμενες δεκαετίες. Δεν τα κατάφεραν. Η ηρωική θυσία και ακέραια στάση των λαϊκών αυτών ηρώων, στερέωσαν νέους ασίγαστους αγώνες του λαού για ελευθερία, ανεξαρτησία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια στα δίσεχτα χρόνια του μετεμφυλιακού κράτους, και ύστερα στην αιματηρή επτάχρονη δικτατορία.
Ο Μπελογιάννης μετέτρεψε τους κατηγόρους του σε κατηγορούμενους. Με την ακέραια στάση και την απολογία του αποκάλυψε το πρόσωπο της εθνικοφροσύνης, των βασανιστών, αυτών που μάτωσαν τον τόπο επί δεκαετίες με τα Μακρονήσια, τις εξορίες και τις εκτελέσεις για να τσακίσουν τις λαϊκές διεκδικήσεις. Αποκάλυψε και στηλίτευσε το καθεστώς της αμερικανοκρατίας, οι παράγοντες του οποίου είχαν άμεση εμπλοκή στην σύλληψη, ανάκριση και εκτέλεσή του, θέλοντας να αποτρέψουν το δημοκρατικό κίνημα ανεξαρτησίας και ειρήνης, όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ και ο αμερικανικός παράγοντας συντηρούσε ενεργά καθεστώτα εκτάκτου ανάγκης και βασανιστές του λαού στην εξουσία.
Αυτούς τους αγωνιστές δίκασαν και εκτέλεσαν για «πράκτορες των ξένων» οι εθνικόφρονες- συνεργάτες της κατοχής και οι ξένοι χρηματοδότες τους. Τους λαϊκούς αγωνιστές που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην απελευθέρωση του ντόπιου από το φασισμό, στον αγώνα για ελευθερία και μια καλύτερη, ανθρώπινη ζωή.
70 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε το Μπελογιάννη, παγκόσμιο σύμβολο λευτεριάς, και τους χιλιάδες κομμουνιστές, αγωνιστές και αγωνίστριες που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στις θυσίες τους χρωστάμε την ελπίδα της ανθρωπότητας για να ανατείλει ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο, χωρίς φασισμό, χωρίς φτώχεια και ανισότητα.
