Το σχόλιο του Μ. Χαρακόπουλου για την ομιλία του Ουκρανού προέδρου
«Λυπούμαι διότι σε έναν βαθμό η ομιλία Ζελένσκι σκιάστηκε από την αλγεινή εντύπωση που προκάλεσε η εμφάνιση ενός, σύμφωνα με δήλωσή του, ομογενούς από τις τάξεις του Τάγματος Αζόφ. Η παρέμβασή του ήταν άτοπη και μάλλον ζημιά έκανε ως προς το μήνυμα που ήθελε να στείλει ο Ουκρανός πρόεδρος στον ελληνικό λαό». Τα παραπάνω τόνισε ο Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), μέλος της Βουλής των Ελλήνων, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος, κληθείς να σχολιάσει την ομιλία του προέδρου της Ουκρανίας κ. Βολοντίμιρ Ζελένσκι προς τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Ολόκληρη η δήλωση του Θεσσαλού πολιτικού έχει ως εξής:
«Η ομιλία του προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο νομίζω πως άγγιξε κάθε Έλληνα που υπερασπίζεται το δίκαιο και το δικαίωμα των λαών να ζουν ελεύθερα, και δημοκρατικά να αποφασίζουν για το μέλλον τους.
Τον στόχο αυτό, της καθολικής ευαισθητοποίησης της ελληνικής κοινωνίας στον ουκρανικό αγώνα για ελευθερία, θαρρώ πως υπηρετούσε και η επιλογή του να διανθίσει την ομιλία του με παραλληλισμούς με την δική μας ιστορία, από τις Θερμοπύλες μέχρι το 1821. Γεγονότα που έχουν εγγραφεί στην παγκόσμια συνείδηση ως διαχρονικά παραδείγματα της επιλογής ανθρώπων που είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για να διατηρήσουν ή να κερδίσουν την ελευθερία τους.
Ιδιαίτερα συγκινητικά ήταν και τα όσα είπε για την προσφορά του ελληνισμού στον χώρο αυτό που σήμερα είναι το ουκρανικό κράτος. Από την αρχαιότητα, όταν οι πρώτοι Έλληνες άποικοι δημιουργούσαν πόλεις γέφυρες με τους πληθυσμούς της περιοχής και μεταλαμπάδευσαν τον ελληνικό πολιτισμό, μέχρι το Βυζάντιο που μύησε τους Ρως του Κιέβου στην Ορθοδοξία, το οποίο όντως κατέστη κέντρο του εκχριστιανισμού. Αλλά και στην νεώτερη εποχή, όταν στην Οδησσό των Ελλήνων συγκροτήθηκε η Φιλική Εταιρεία, η μικρή αυτή ομάδα των αποφασισμένων πατριωτών που άναψε τη φωτιά της επανάστασης.
Τέλος, οφείλω να πω ότι με άγγιξαν οι αναφορές του για τον ελληνισμό της Μαριούπολης, που βιώνει σήμερα την σκληρότερη στιγμή της ιστορίας του από το 1778, όταν μετοίκησε βορείως της Αζοφικής ερχόμενος από την Κριμαία. Και αυτόν τον ελληνισμό πρέπει να τον διασώσουμε, αλλά και να συνδράμουμε, την επόμενη ημέρα που θα λήξει ο πόλεμος, στην ανοικοδόμηση της περιοχής.
Κι αν αυτή είναι η “μεγάλη εικόνα” της ομιλίας του προέδρου Ζελένσκι στη Βουλή των Ελλήνων, λυπούμαι διότι σε έναν βαθμό αυτή σκιάστηκε από την αλγεινή εντύπωση που προκάλεσε η εμφάνιση ενός, σύμφωνα με δήλωσή του, ομογενούς από τις τάξεις του Τάγματος Αζόφ. Η παρέμβασή του ήταν άτοπη και μάλλον ζημιά έκανε ως προς το μήνυμα που ήθελε να στείλει ο Ουκρανός πρόεδρος στον ελληνικό λαό.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα στέκεται σταθερά για λόγους αξιών και αρχών κατά της ρωσικής εισβολής, της παραβίασης του διεθνούς δικαίου και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία».
