Η παρέμβαση της Ευ. Λιακούλη στο συνέδριο των μαρτυρικών κοινοτήτων στην Ελασσόνα
Εισήγηση στο 1ο Συνέδριο Μαρτυρικών Κοινοτήτων με τίτλο «1ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ: ΙΣΤΟΡΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΔΙΚΑΙΟ», το οποίο έλαβε χώρα το Σάββατο και την Κυριακή 7-8 Μαΐου στην Ελασσόνα και το Δομένικο, πραγματοποίησε η Γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, επισημαίνοντας τα εξής:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Δήμαρχο Ελασσόνας, κ. Γάτσα, για την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκλησή του να συμμετέχω, ως εισηγήτρια, στο εξαιρετικά σημαντικό, πρωτοποριακό, και θεσμικό συνέδριο για τις Μαρτυρικές Κοινότητες της Ελλάδας που λαμβάνει χώρα στην Ελασσόνα και το Δομένικο.
Ασχολούμαι με ιστορικά και νομικά στοιχεία της υπόθεσης, εδώ και 15 περίπου χρόνια.
Με έχει συγκλονίσει αυτή η υπόθεση, σε πολλά επίπεδα. Με έχει επίσης, καθορίσει, πολιτικά.
Ως νομικός συμπαραστάτης του Συλλόγου Θυμάτων του Ολοκαυτώματος Δομένικου, θεωρώ μεγάλη τιμή τη συμμετοχή μου σε αυτή την σπουδαία διοργάνωση, που σκοπό έχει την ανάδειξη και επανεξέταση του πολυμορφικού φαινομένου των Μαρτυρικών Κοινοτήτων όλης της Ελλάδας, τη σύνδεσή του με τη διεθνή νομική εμπειρία, αλλά και τη διαφώτιση του πλαισίου των παρόντων και μελλοντικών διεκδικήσεων, τόσο των Κοινοτήτων όσο και των Θυμάτων.
Η καρδιά μου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους ιστορικούς και μαρτυρικούς τόπους της Ελασσόνας και του Δομένικου, οι οποίοι βίωσαν το σκληρό πρόσωπο των αποτρόπαιων εγκλημάτων των ναζιστών και φασιστών κατακτητών. Οι πεσόντες συμπατριώτες μας, με το αδούλωτο πνεύμα και την ελεύθερη ψυχή, που εκτελέσθηκαν εν ψυχρώ από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της κατοχής, έχυσαν το ιερό αίμα τους, υπέρ της ελευθερίας και της πατρίδας. Τα εκατοντάδες θύματα θα παραμείνουν αθάνατα στο βάθος της ιστορίας μας, να μας θυμίζουν τη βαναυσότητα της ιδεολογίας εξόντωσης, των τότε ηγεσιών της Γερμανίας και Ιταλίας, που βύθισαν στην οδύνη ολόκληρο τον πλανήτη.
Ιερό χρέος και εθνική επιταγή είναι να διατηρήσουμε τη φλόγα της μνήμης των αγωνιστών συμπατριωτών μας, που έπεσαν θύματα του παραλογισμού, του φασισμού και μιας απάνθρωπης ιδεολογίας, ολοζώντανη μέσα στους αιώνες, ως ελάχιστο φόρο ευγνωμοσύνης και τιμής στην ύψιστη αυτοθυσία τους. Γιατί, εάν θέλουμε να χτίσουμε ένα ειρηνικό και καλύτερο αύριο για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο, θα πρέπει να επιστρέφουμε στο ιστορικό μας παρελθόν, με πλήρη συνείδηση και με άσβεστη μνήμη.
Συνολικά, 117 αθώοι και άοπλοι κάτοικοι του χωριού Δομένικου εκτελέσθηκαν και, μαζί με τους εκτελεσθέντες των χωριών Δαμάσι και Μυλόγουστα, ο αριθμός των Ελλήνων εκτελεσθέντων από τους Ιταλούς κατακτητές ανήλθε στους 140.
Στο πλαίσιο του πατριωτικού καθήκοντος για τη διατήρηση και το σεβασμό της μνήμης των αυτών των θυμάτων, εντάσσεται και η διεκδίκηση των αποζημιώσεων για τα εγκλήματα πολέμου, η οποία αποτελεί εθνικό μας χρέος. Είναι απαίτηση της ίδιας της ιστορίας, απαίτηση των αδικοχαμένων πατριωτών που με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της Λευτεριάς.
Ο πολύχρονος νομικός αγώνας για τη δικαίωση του μαρτυρικού χωριού Δομένικου Ελασσόνας του Νομού Λάρισας, από την άγρια σφαγή των αμάχων κατοίκων του, ξεκίνησε πριν από σχεδόν 10 χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με πολλά εμπόδια και καθυστερήσεις.
Όμως, είναι σαφές ότι οι Έλληνες δικαστές υποχρεούνται νομικά και ηθικά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναγνωρίσουν ότι οι σφαγές αμάχων πληθυσμών και το ολοκαύτωμα από τους κατακτητές, συνιστούν ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, τα οποία δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητα.
Η Κυβέρνηση οφείλει να παραμερίσει κάθε εμπόδιο, για την διεκδίκηση των αποζημιώσεων. Δυστυχώς, η επιβολή δικαστικού ενσήμου που οφείλει να καταβάλλει ο κάθε αιτουμενος δικαστικής αναγνώρισης του εγκλήματος, είναι απολύτως αποτρεπτική και οδηγεί στις καλένδες την σοβαρή αυτή εθνική υπόθεση .
Τώρα καλούμε την Κυβέρνηση να αφήσει τις δικαιολογίες, τις ρηματικές ανακοινώσεις και τις ανέξοδες συμπαραστάσεις στον αγώνα των κατοίκων του Δομένικου. Να καταργήσει άμεσα το δικαστικό ένσημο από κάθε τέτοια υπόθεση.Είναι άδικο και το επέβαλε απολύτως εκ του πονηρού, όπως αντιλήφθηκα από τη συζήτηση που οργάνωσα επανειλημμένα στη βουλή.
Από την πλευρά μας, ο δικός μας αγώνας για ΔΙΚΑΙΩΣΗ θα συνεχιστεί μέχρι τέλους.
Η Μνήμη θα νικήσει τη Λήθη.
Γιατί μόνο εάν τιμωρηθεί το έγκλημα και αποκατασταθεί η ηθική τάξη, θα ησυχάσουν οι ψυχές ων νεκρών του Ολοκαυτώματος.
Μόνο έτσι, θα ησυχάσουν και οι δικές μας.»
