Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης δήμου Λαρισαίων
Η ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική Ε.Ε., κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών στη Λάρισα στη διαχείριση των απορριμμάτων, καθώς και η απουσία ολοκληρωμένου συστήματος διαλογής στην πηγή των ΑΣΑ (Αστικά Στερεά Απόβλητα) με προδιαγεγραμμένο ρεύμα απορριμμάτων (μπλε, καφέ, κίτρινοι κάδοι κτλ), έχουν οδηγήσει σε εκρηκτική κατάσταση τον ΧΥΤΑ.
Η πολιτική που ακολουθείτε στο ΦΟΔΣΑ Λάρισας από τις εκάστοτε πλειοψηφίες, σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και χθες της ΝΔ, με την παραχώρηση μέρους της ανακύκλωσης σε ιδιώτη, ο οποίος αποχώρησε και άφησε πίσω του χάος, όπως και η διαχρονική υποστελέχωση του, οδήγησαν τον ΧΥΤΑ σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, καθώς μόνο το 15% των απορριμμάτων ανακυκλώνεται και το υπόλοιπο υπόκειται σε ταφή. Στην λογική αυτή στο ΧΥΤΑ Λάρισας κατά τα παρελθόντα έτη έχουν εγκατασταθεί σε όλες τις προηγούμενες Κυψέλες (1, 2 και 3) οριζόντια δίκτυα βιοαερίου σε διάφορα υψομετρικά επίπεδα (ανά 5m) απορριμμάτων.
Η κατάσταση αυτή έχει επιβαρύνει τον βιοαντιδραστήρα και τις ήδη παλιές υποδομές οριζόντιας καύσης, που ήρθε να επιδεινώσει ο περυσινός σεισμός της 3ης Μάρτη, όπου δημιούργησε σοβαρές ρηγματώσεις Το σημαντικότερο όμως δυσμενές αποτέλεσμα του σεισμού στον ΧΥΤΑ ήταν η αξιοσημείωτη μείωση των αντλούμενων ποσοτήτων βιοαερίου από τα εγκατεστημένα οριζόντια δίκτυα βιοαερίου γεγονός που αποδεικνύει ότι μεγάλο μέρος αυτών των δικτύων έχει καταστραφεί. Ως εκ τούτου προκύπτει ότι μία μεγάλη και διαρκώς αυξανόμενη ποσότητα του παραγόμενου βιοαερίου βρίσκεται εγκλωβισμένη και εξακολουθεί να εγκλωβίζεται εντός της απορριμματικής μάζας.
Ο εγκλωβισμός βιοαερίου εντός της απορριμματικής μάζας, αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο φαινόμενο που ελλοχεύει κινδύνους εκρήξεων μεγάλης έκτασης, καθώς ουσιαστικά ο χώρος ταφής συμπεριφέρεται ως μπαλόνι που διαρκώς γεμίζει με αέριο, με την πιθανότητα βίαιης εκτόνωσής του ή και έκρηξης να είναι σημαντικά μεγάλη.
Μάλιστα μια ανάφλεξη σε ήδη στοιβαγμένα απορρίμματα, όπως την περσυνή στις 4/7/21 που πρόλαβαν να σβήσουν με αυτοθυσία οι λιγοστοί υπάλληλοι του ΦΟΔΣΑ και της πυροσβεστικής υπηρεσίας, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «φυτίλι» για έκρηξη μεγάλης ισχύος που θα έβαζε σε σοβαρό κίνδυνο όλη την εγκατάσταση του ΧΥΤΑ και φυσικά τις ζωές των εργαζόμενων.
Αυτή την εγκληματική κατάσταση που έχει διαμορφώσει η ακολουθούμενη πολιτική όλων των κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και των δημοτικών αρχών που τη στηρίζουν, έρχεται να εκμεταλλευτεί η διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και με πρόταση της στο προσεχές Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ επιχειρεί να παραχωρήσει σε ιδιώτες την άντληση και την παραγωγή βιοαερίου από τον ΧΥΤΑ.
Εδώ για την ιστορία αξίζει να σημειώσουμε ότι με προηγούμενες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, 2004 και 2007, είχε παραχωρηθεί έκταση 1 στρ. του ΧΥΤΑ στη ΔΕΥΑΛ για την εκμετάλλευση του βιοαερίου. Πάνω σ’ αυτές τις αποφάσεις έρχεται σήμερα να πατήσει η διοίκηση Καλογιάννη για να παραχωρήσει, με απ’ ευθείας ανάθεση στην ουσία, την κατασκευή κατακόρυφων φρεατίων συλλογής και άντλησης βιοαερίου ύψους 976.268 ευρώ, καθώς ο ανάδοχος εκ’ των οι τριών ενδιαφερόμενων επιχειρηματικών ομίλων δεν θα βγει με διαγωνισμό. Επιπλέον το όλο έργο θα γίνει από πόρους της ΔΕΥΑΛ επιβαρύνοντας έτσι έτη περαιτέρω τον προϋπολογισμό της, στέλνοντας τον λογαριασμό στους δημότες που θα κληθούν να τα πληρώσουν μέσα από τα τιμολόγια ηλεκτρικού και νερού.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Λάρισας είναι αντίθετη μ’ αυτή τη μέθοδο διαχείρισης των απορριμμάτων, την αναερόβια χώνευση, με την οποία παράγεται βιοαέριο (με βασικό αξιοποιήσιμο συστατικό το μεθάνιο), το οποίο καίγεται επιτόπου για παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας. Η θερμική ενέργεια, που επίσης παράγεται, μένει συνήθως ανεκμετάλλευτη. Το χώνευμα, που απομένει (ένα υδαρές υπόλειμμα), υφίσταται στη συνέχεια αερόβια επεξεργασία, αλλά το παραγόμενο υλικό είναι χαμηλής ποιότητας, μη εμπορεύσιμο και επιδιώκεται η εφαρμογή του σε δευτερεύουσες χρήσεις, που κατατάσσουν την παραγωγή του ως “άλλου είδους ανάκτηση” και όχι ως ανακύκλωση. Δεν ονομάζεται “κόμποστ”, αλλά “σαν κόμποστ υλικό” παραφράζοντας τη διεθνή ονομασία του “compost-likeoutput” (clo).
Πέραν αυτού, η Λαϊκή Συσπείρωση Λάρισας είναι αντίθετη και για τους παρακάτω λόγους:
Συμβάλλει στην ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, κατά περίπτωση και της θερμικής.
Πρόκειται για πιο σύνθετη εγκατάσταση, με υψηλότερο δείκτη ευαισθησίας κατά τη λειτουργία της και υψηλού κόστους κατασκευής και λειτουργίας, που συνεπάγεται παραπέρα επιβάρυνση του λεηλατημένου λαϊκού εισοδήματος μέσω των αυξημένων ανταποδοτικών τελών καθαριότητας. Ο ιδιώτης διαχειριστής της, συνήθως ο όμιλος που θα την κατασκευάσει, θα βγάζει πρόσθετο κέρδος (πέραν του τέλους εισόδου στη ΜΕΒΑ) από την αυξημένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο λόγω ΑΠΕ (πολύ μεγαλύτερη από το κόστος παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας), δεδομένου ότι τα βιοαπόβλητα είναι βιομάζα. Το πρόσθετο αυτό κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, φορτώνεται στα λαϊκά στρώματα μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού.
Τι προτείνουμε:
Άμεσα με ευθύνη της κυβέρνησης να χρηματοδοτηθεί το έργο αποσυμπίεσης του βιοαντιδραστήρα και να μην προχωρήσει καμιά μορφή ιδιωτικοποίησης, όπως ΣΔΙΤ κτλ. Η παραγωγή ενέργειας να είναι αποκλειστική ευθύνη του κεντρικού κράτους. Όχι στην απελευθέρωση της ενέργειας που οδηγεί μέσω των επενδύσεων σε ΑΠΕ και της «πράσινης ανάπτυξης» σε ενεργειακή φτώχεια το λαό.
Η υλοποίηση των έργων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των αποβλήτων να γίνεται από τον κρατικό φορέα για τα δημόσια έργα. Να συγκροτηθεί, επίσης, ενιαίος δημόσιος φορέας, που θα αναλάβει τη λειτουργία τους με έσοδα που θα προέρχονται από κρατικούς πόρους. Να προκριθεί η μέθοδος της αερόβιας ζύμωσης με κατασκευή μονάδας βιοαποβλήτων, με κρατικούς πόρους, που συνάδει και με την προστασία του περιβάλλοντος και με την παραγωγή ποιοτικού κόμποστ που μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί σε καλλιέργειες. Πραγματοποιείται με απλή σχετικά τεχνολογία χαμηλού κόστους κατασκευής και λειτουργίας και αποτελεί εργασία “ανακύκλωσης”.
Σημαντική μέριμνα πρέπει να δίνεται στην ολοκληρωμένη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, ιδιαίτερα των βιομηχανικών, λόγω της ποσότητάς τους και της διαπιστωμένης ασυδοσίας των παραγωγών τους. Το κεφάλαιο να καλύπτει το σύνολο του κόστους για τις μελέτες, την υλοποίηση και τη λειτουργία, σύμφωνα με τα παραπάνω, των σχετικών έργων.
ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή, ΟΧΙ στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης.
Καμιά μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, όπως το χαράτσι ταφής και το “πληρώνω όσο πετάω”. Το κόστος των προγραμμάτων, εξοπλισμού και έργων για την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, να προέρχονται από κεντρικούς δημόσιους πόρους, από μια μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου.
Διασφάλιση των εργαζομένων, σε δημόσιους φορείς διαχείρισης των αποβλήτων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη δικαιώματα. Ουσιαστική ενίσχυση σε αριθμό, εξοπλισμό και οργάνωση του έμψυχου δυναμικού άσκησης περιβαλλοντικού ελέγχου.
