Παρέμβαση του στελέχους της ΠΑΚ Θεσσαλίας Χρ. Αθανασιάδη στη χθεσινή σύσκεψη της Ελασσόνας
Σε παρέμβασή του στην ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ελασσόνας, για την ίδρυση και λειτουργία δημόσιου αγροτικού ΙΕΚ Γαλακτοκομίας – Τυροκομίας και την έγκριση υποβολής σχετικού αιτήματος στον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, το στέλεχος της ΠΑΚ Θεσσαλίας και δημοσιογράφος κ. Χρήστος Αθανασιάδης, επεσήμανε τα εξής:
«Στην Περιφέρεια της Θεσσαλίας, η οποία είναι μία από τις πιο σημαντικές περιοχές της Ελλάδας στην παραγωγή τυροκομικών προϊόντων, παράγεται περίπου το 30% της Φέτας επί του συνόλου σε επίπεδο χώρας.
Κι όταν μιλάμε για Φέτα, μιλάμε για τη ¨Ναυαρχίδα¨ των ΠΟΠ προϊόντων της χώρας μας, αφού πρόκειται για το πρώτο εξαγωγικό τυρί, με μερίδιο 76,8% στο σύνολο των εξαγωγών ελληνικών τυροκομικών, σύμφωνα με σχετική κλαδική μελέτη.
Παράλληλα αξίζει να επισημανθεί ότι με βάση το πρόβειο αλλά και το αίγειο γάλα, παρασκευάζονται στο σύνολο τους όλα τα ΠΟΠ τυροκομικά προϊόντα, πέραν της φέτας, πράγμα το οποίο αποδεικνύει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η παραγωγή του αιγοπρόβειου γάλακτος.
Υπό την έννοια αυτή, να αναφέρω ότι το 2021, σε σύνολο 710.5 εκατ. κιλών πρόβειου γάλακτος σε όλη την Ελλάδα:
• την πρώτη θέση κατέχει η περιφέρεια Θεσσαλίας με 158.4 εκατ. κιλά και ποσοστό 22,30% και η Λάρισα με 96.2 εκατ. κιλά και ποσοστό 13,55%
• την δεύτερη θέση κατέχει η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με 136.2 εκατ. κιλά και ποσοστό 19,17% και η Αιτωλοακαρνανία με 67.5 εκατ. κιλά και ποσοστό 9,50%
Σχετικά με το γίδινο γάλα, σε σύνολο 164.2 εκατ. κιλών της χώρας, η Λάρισα έρχεται και πάλι πρώτη με 16.2 εκατ. κιλά (9,91%), ενώ σαν περιφέρεια Θεσσαλίας είμαστε στη 2ηθέση, μετά την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
Παράλληλα, στην περιφέρεια Θεσσαλίας δραστηριοποιούνται 44 τυροκομικές επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι 25 στην Π.Ε. Λάρισας.
Συνεπώς η Ελασσόνα δικαιωματικά αξίζει να έχει μια αμιγώς γαλακτοκομική σχολή (ΙΕΚ), με ίδρυση από τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, κατά τα πρότυπα της φημισμένης και άκρως επιτυχημένης Γαλακτοκομικής Σχολής των Ιωαννίνων και όχι από το υπουργείο Παιδείας.
ΤΙ ΑΝΕΦΕΡΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ
Τον προηγούμενο μήνα, ο πρόεδρος του ΕΛΓΟ Δήμητρα καθηγητής Σέρκο Χαρουτουνιάν, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Θεσσαλική Γη», στο «Astra tv», σε σχετική ερώτηση που του έθεσα, ανέφερε πως « μέσα στον ευρύτερο σχεδιασμό της διοίκησης του ΕΛΓΟ, βρίσκεται και η ίδρυση γαλακτοκομικής σχολής ΙΕΚ στην Ελασσόνα»!
Πιο αναλυτικά , ο κ. πρόεδρος του ΕΛΓΟ Δήμητρα, ανέφερε ότι:
«Αυτή τη στιγμή οι αιτήσεις για ίδρυση γαλακτοκομικών σχολών από τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, φτάνουν τις 12, μεταξύ των οποίων για Καλάβρυτα, Κεφαλονιά, Μυτιλήνη, Κιλκίς, Ρέθυμνο κα, ενώ σ’ αυτές αν προστεθούν και άλλες αιτήσεις (άλλων ειδικοτήτων), αγγίζουν τις 60».
Έχει γίνει μια αρκετά καλή μελέτη μαζί με τους συνεργάτες μου, για ποια μέρη υπάρχουν δυνατότητες ίδρυσης νέων σχολών και σε ποια θα πρέπει το υπουργείο (ΥΠΑΑΤ) , να ξεκινήσει να σκέφτεται να ιδρύσει τέτοιες σχολές.
Μέσα σ’ αυτές υπάρχει και η Ελασσόνα, με τα συν και τα πλην της.
Αυτή τη στιγμή όμως, δεν έχουμε τα οικονομικά εχέγγυα αλλά και του προσωπικού.
Εμείς ως διοίκηση δεν θα προχωρήσουμε σε καμία ίδρυση σχολής, γιατί πρώτα απ’ όλα πρέπει να εξασφαλίσουμε ένα σοβαρό επίπεδο σπουδών σε όσους εγγραφούν.
(σ.σ. Σε στέρεες βάσεις και να μην είναι θνησιγενές το εγχείρημα)
Εγώ έχω ζητήσει από το υπουργείο (ΥΠΑΑΤ), ένα συγκεκριμένο μπάτζετ, για να λειτουργήσουν οι υπάρχουσες σχολές και να δημιουργηθούν νέες.
Η δική μου άποψη είναι να ξεκινήσει μια σχολή, με ένα 6μηνο σεμινάριο, να δούμε πως πάμε, πως θα δουλέψουνε τα μηχανήματα, τα εργαστήρια, να δούμε τι χρειαζόμαστε και μετά να πάμε στην ίδρυση μιας σχολής.
Δυστυχώς μέχρι τώρα, και λόγω των δύσκολων οικονομικών, δεν έχουμε καταφέρει να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα χρήματα, για να πούμε ως Οργανισμός ότι θα προχωρήσουμε, όπως θα θέλαμε, στη δημιουργία μιας τέτοιας σχολής.
Πάντως, μέσα στον ευρύτερο σχεδιασμό της διοίκησης του ΕΛΓΟ, βρίσκεται και η ίδρυση γαλακτοκομικής σχολής ΙΕΚ στην Ελασσόνα»!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω:
1. πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να λάβουμε τη μελέτη που υπάρχει στον ΕΛΓΟ και να την μελετήσουμε και να δούμε ποια είναι τα συν, ώστε να τα ενισχύσουμε και ποια είναι τα πλην, ώστε να τα μειώσουμε ή ακόμα καλύτερα να τα εξαλείψουμε
2. θα πρέπει να πιέσουμε το ΥΠΑΑΤ ώστε να συνδράμει με οικονομικούς πόρους τον ΕΛΓΟ, με σκοπό την ίδρυση της σχολής
3. Να δούμε τι μπορούμε να παράσχουμε για τη σχολή ως δήμος αλλά και ως Περιφέρεια θα έλεγα εγώ, όπως επίσης θα πρέπει να δούμε και πως μπορούν να συνεισφέρουν και οι τοπικές γαλακτοβιομηχανίες.
Θεωρώ αδιανόητο και απαράδεκτο το να μην μπορούμε, ως Λαρισαίοι και κυρίως ως Θεσσαλοί, είτε να πείσουμε, είτε να πιέσουμε την κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία, για την αναγκαιότητα ίδρυσης μιας τέτοιας σχολής στην Ελασσόνα.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει να υπάρξει μια «οικουμενικότητα» από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς αλλά πρωτίστως από τους πολιτικούς φορείς και πιο συγκεκριμένα από τους βουλευτές και τους αυτοδιοικητικούς (δήμου και περιφέρειας).
Το θέμα της ίδρυσης γαλακτοκομικής σχολής στην Ελασσόνα, θα πρέπει να μας ενώνει και όχι να αποτελεί πεδίο στείρας αντιπαράθεσης.
Συνεπώς, ότι ενέργειες θα γίνουν, θα πρέπει να είναι προϊόν συλλογικών αποφάσεων, όπου θα συμμετάσχουν άπαντες ισότητα και χωρίς αποκλεισμούς.
Όπως και οι επισκέψεις στην κεντρική διοίκηση θα πρέπει να είναι κοινές και όχι κατά μόνας, με μπροστάρη το σημερινό δήμαρχο του δήμου Ελασσόνα.
Κλείνοντας να επισημάνω ότι ο κτηνοτρόφος είχε ενσωματωμένη στην παραδοσιακή του κληρονομιά την μεταποίηση τόσο του γάλακτος όσο και του κρέατος. Με τα χρόνια και την κοινωνική απαξίωση και την μαζικότητα της εξειδίκευσης κατάντησε μια μορφή εξειδικευμένου στην διατροφή ζώων, «εργάτη γης».
Πρέπει με κάθε μέσο να ξαναδώσουμε στον κτηνοτρόφο την ικανότητα και τις δεξιότητες να μεταποιεί τα ζωοκομικά προϊόντα του.
Η κτηνοτροφία χρειάζεται κτηνοτρόφους που να έχουν την δυνατότητα να αξιοποιήσουν πλήρως όλες τις επιχειρηματικές τους δυνατότητες. Χρειαζόμαστε Γαλακτοκομική Σχολή.
Μια Γαλακτοκομική Σχολή μπορεί να συμβάλλει στην επαναφορά της αξιοπρέπειας και του σεβασμού στους κτηνοτρόφους, τους παραγωγούς πραγματικού πλούτου, και μέσω της αναγνώρισης της συνεισφοράς τους στην αγροδιατροφική ασφάλεια, που φαίνεται να κλονίζεται τα τελευταία χρόνια…
Μπορούμε να δημιουργήσουμε την ευκαιρία»!!!
