Έφυγε από τη ζωή, άλλος ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ο Λαρισαίος εικαστικός Γιώργος Λαζόγκας, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στον ελληνικό πολιτισμό.
Στήριξε όσο κανένας την πρωτοβουλία ίδρυσης Εικαστικού Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης στη Λάρισα, του οποίου υπήρξε ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής.
Θυμάμαι την έκθεσή του “Σειρήνες ή το τέλος του ταξιδιού» στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, το 2009, και σκέφτομαι πως το τέλος του ταξιδιού δεν μπορεί να το διαπραγματευτεί κανείς, αλλά το πώς θα αντισταθεί στις Σειρήνες της ζωής του, είναι θέμα προσωπικής επιλογής.
Και οι επιλογές που έκανε ο Λαζόγκας, ήταν να μη χάσει ποτέ την επαφή με την πόλη που γεννήθηκε και τον κόσμο της, (πρόσφατα δώρισε στην Πινακοθήκη μας το έργο του με τίτλο «Μέρες Μεταπολίτευσης, ο Ευθύμης που τρέχει»), υπηρέτησε την τέχνη του με ειλικρίνεια και αφοσίωση, ρίσκαρε, πειραματίστηκε, εμπιστεύτηκε το ένστικτό του, ο ίδιος δήλωνε εσαεί μαθητής, άνοιξε νέους δρόμους.
Το ανάστημα του ανθρώπου και του καλλιτέχνη μετριέται με το ταλέντο και το ήθος. Ο Γιώργος Λαζόγκας τα είχε και τα δύο.
Αντιδήμαρχος Πολιτισμού & Επιστημών Δήμου Λαρισαίων
Πάνος Σάπκας
