1922-2022. 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος, που κορυφώθηκε με την καταστροφή της Σμύρνης και τον βίαιο τερματισμό της τρισχιλιετούς ελληνικής παρουσίας στον ευρύτερο χώρο της Μικράς Ασίας. Η μεγαλύτερη, διαχρονικά, συμφορά του ελληνισμού, ένα ανοιχτό τραύμα στη συλλογική μνήμη των απογόνων του μικρασιατικού ελληνισμού, αλλά και στη συνείδηση όλων των Ελλήνων.
Επέτειος μνήμης που μας καλεί σε αναστοχασμό, αυτογνωσία, εθνική ομοψυχία. Υποκλινόμαστε στους Έλληνες της Μικράς Ασίας που με το ακατάβλητο, προοδευτικό πνεύμα, την στέρεα παιδεία και την εργατικότητά τους, αποτέλεσαν δύναμη επιβίωσης, αναδημιουργίας και ανάπτυξης σε μια χειμαζόμενη, σχεδόν χρεοκοπημένη Ελλάδα.
Θυμόμαστε και τιμούμε τους ανθρώπους που μετέφεραν ζεστά μέσα στην ψυχή τους και στους τόπους που εγκαταστάθηκαν αξίες, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, τέχνες, γράμματα, μουσική, γεύσεις της μητέρας Πατρίδας. Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες επηρέασαν καθοριστικά τη διαμόρφωση μιας νέας ανθρωπογεωγραφίας και προσέφεραν τα μέγιστα στην οικοδόμηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους και στη διαμόρφωση της ελληνικής πολιτιστικής ταυτότητας.
Όσο υπάρχει ιστορική μνήμη, υπάρχει ελπίδα. Σε μια εποχή που το παγκόσμιο ψεύδος προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβληθεί, το να αναγνωρίζεις, να αποδέχεσαι, να τιμάς στην πράξη την ιστορική αλήθεια, είναι μια πράξη επαναστατική και βαθύτατα ηθική.
