ΓΡΑΦΕΙ Η Παναγιωτα Βράντζα, κτηνίατρος, πρ. βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ.
Η υπόθεση της Εύας Καϊλή, έφερε στην επιφάνεια όλες εκείνες τις παθογένειες που κρύβονται πίσω από ισχυρούς θεσμούς και υψηλά αξιώματα. Μάθαμε για τα λόμπι, για τους λομπίστες και για όλους εκείνους τους παρατρεχάμενους όπου, χωρίς κάποιον θεσμικό ρόλο και κυρίως χωρίς λαϊκή εντολή, σουλατσάρουν στα κέντρα των αποφάσεων, παρεμβαίνουν στη λήψη τους και πολύ συχνά τις επηρεάζουν καταλυτικά, προφανώς με το αζημίωτο.
Ακόμη και για εκείνους που έβλεπαν με καχυποψία το θεσμικό ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και όλους εμάς που θεωρούσαμε ότι πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος των εκλεγμένων οργάνων, οι τελευταίες αποκαλύψεις είναι σοκαριστικές.
Είναι οι βαλίτσες της ευρωβουλευτού Καϊλή, που τις πηγαίνει βόλτα ο δημόσιος λειτουργός μπαμπάς της. Είναι η «τιμητική» συμμετοχή του πρώην Επιτρόπου Αβραμόπουλου έναντι 5.000,00 ευρώ το μήνα, σε αμφιλεγόμενη και πλέον ελεγχόμενη ΜΚΟ, για να μην κάνει τίποτα! Είναι ο «μαϊμού» εργαζόμενος της ευρωβουλευτού Σπυράκη που δεν μπήκε στον κόπο να πάει στις Βρυξέλες, πιθανόν και ως γιός βουλευτού του κόμματος, και την έβαλε στον πειρασμό να «τσεπώσει» κάτι ψιλά! Είναι τελικά πολλοί οι «αργυρώνητοι και λιγούρηδες».
Μαζί βέβαια με όλο αυτό τον Εύρω-ορυμαγδό, ο πολίτης έχει να αντιμετωπίσει και την εγχώρια -άριστη πλην φαιδρή- πραγματικότητα.
Είναι το σκάνδαλο των υποκλοπών για παράδειγμα, όπου παρακολουθείται το μισό υπουργικό συμβούλιο και η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, οι επιλογές του πρωθυπουργού, από τον προϊστάμενο της ΕΥΠ, δηλαδή τον πρωθυπουργό. Επειδή όμως οι κουμπαριές και τα οικογενειακά βολέματα μάλλον δεν επιτρέπουν στον ανώτατο εισαγγελέα της χώρας να εκτελέσει το καθήκον του, περιορίζεται στο να απειλεί την εφημερίδα που έκανε τις αποκαλύψεις. Σουρεαλιστικό μεν, άκρως Ελληνικό και άριστο δε.
Είναι το σκάνδαλο της Novartis, όπου αντί για τα πολιτικά πρόσωπα που είχαν την ευθύνη όταν ζημιώθηκε η χώρα, διώκεται η εισαγγελέας που το ερευνούσε.
Είναι οι τράπεζες που κλέβουν τους δανειολήπτες και «μπινελικώνουν» τον υπουργό οικονομικών, ενώ δανείζουν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος για να αγοράζουν από τους ίδιους «κόκκινα δάνεια» και να παίρνουν τα σπίτια των πολιτών.
Είναι το «colpo grosso» με τις τιμές του ρεύματος και των καυσίμων, με βάση το οποίο συντελείται η πιο αισχρή και βίαιη αναδιανομή πλούτου.
Είναι ο εμπαιγμός των «καλαθιών» του υπουργού κλόουν με τις πατάτες και τα κρεμμύδια.
Είναι εν τέλει η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στην Ελλάδα η οποία παγιώθηκε εδώ και δεκαετίες. Μετά τα τζάκια και τον νεποτισμό, ήρθαν και οι αυτοδημιούργητοι σωτήρες, οι οποίοι πλούτισαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ενώ κάποιοι από αυτούς δεν είχαν δουλέψει ποτέ.
Πλέον είναι φανερό πόσο κομβικός είναι ο ρόλος της δικαιοσύνης. Όπως είναι φανερό ότι η ατιμωρησία, η συγκάλυψη και η απώλεια της αίσθησης του δικαίου απειλούν τον πυρήνα της δημοκρατίας. Στην Ευρώπη αποκαλύφθηκε ένα πολιτικό σκάνδαλο, που έστω και εάν είναι η κορυφή του παγόβουνου, ανοίγει ένα παράθυρο προς την αλήθεια.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και στη χώρα μας.
Αυτό πρέπει να γίνει λαϊκή απαίτηση και να αποτελεί το επίδικο για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Η συνέπεια, η ανιδιοτέλεια και η ικανότητα πρέπει να είναι τα μοναδικά κριτήρια επιλογής των εκπροσώπων. Η δύναμη του λαού είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Διαφορετικά η χώρα θα είναι στα χέρια λωποδυτών και όχι κάτι, αλλά όλα θα είναι σάπια και στο δικό μας «βασίλειο»!!!
