Γράφει ο Βασίλης Ρίμπας, Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Δημοσιογράφος
Μπροστά σε μία τέτοια τραγωδία, τόσο προσωπική για τις οικογένειες των επιβαινόντων όσο και εθνική για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι σιδηρόδρομοι της χώρας μας, τα λόγια είναι φτωχά.
Θα πρέπει όμως, έκαστος από τη δική του σκοπιά να κοιτάει το δάσος και όχι το δέντρο.
Λυπηρό φαινόμενο πως ακόμη και τώρα δε συμβαίνει κάτι τέτοιο και πολλοί προσπαθούν να εργαλειοποιήσουν την κατάσταση.
Αν ο καθένας από εδώ και στο εξής κάνει τη δουλειά για την οποία είναι αρμόδιος , τότε είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουν άλλες παρεμφερείς, ζοφερές καταστάσεις που αδυνατεί ο ανθρώπινος νους να πιστέψει πως συμβαίνουν εν έτει 2023. Από σταθμάρχες, εργαζομένους έως ΡΑΣ και ΟΣΕ ο καθένας αναλαμβάνει τόσα όσα του αναλογούν.
Εξ’ ου και ο τίτλος που συνοδεύει το άρθρο. Δεν είναι καιρός να ασχοληθούμε με τα επουσιώδη, αλλά με τα ουσιώδη που προβληματίζουν.
