Ομιλία στη Βουλή του Β. Κόκκαλη που υποστήριξε ότι οι κυβερνώντες αποδείχθηκαν ανίκανοι
«Στη χώρα μας σήμερα ο πρωτογενής τομέας δεν θέλει μόνο διαχειριστές εκ των υστέρων της δύσκολης πραγματικότητας, θέλει ένα νέο μοντέλο σοβαρής Αγροτικής Πολιτικής γιατί και στη διαχείριση των προβλημάτων του πρωτογενούς τομέα, πάλι, αποδειχθήκατε ανίκανοι». Τα παραπάνω σημείωσε από το βήμα της βουλής, ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. κ. Βασίλης Κόκκαλης, ασκώντας δριμύτατη κριτική στην κυβέρνηση για την έλλειψη σχεδιασμού και αποτελεσματικότητας στη πολιτική της ως προς τον αγροτικό τομέα.
Αναλυτικότερα ο κ. Κόκκαλης ανέφερε: «Το μοντέλο της Ευρωπαϊκής Αγροτικής Παραγωγής αλλάζει και αλλάζει κάτω από τα νέα δεδομένα, όπως είναι η αύξηση του πληθυσμού της γης, αλλά και η μεγαλύτερη ανάγκη για τρόφιμα. Η κλιματική αλλαγή συμπιέζει και πιέζει τον πρωτογενή τομέα και σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής, πιέζεται ακόμη περισσότερο η παραγωγικότητα του πρωτογενούς τομέα. Έχουμε συνεπώς να κάνουμε με μία δύσκολη εξίσωση, ενόψει και της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Οι αγρότες μας πρέπει να παράγουν περισσότερα, πρέπει να παράγουν περισσότερα αλλά υπό άλλες συνθήκες. Πρέπει να παράγουν περισσότερα, ίσως και δυσκολότερα.
Αυτήν την εξίσωση δεν μπορείτε να τη λύσετε, διότι αποτύχατε να θέσετε στόχους. Αποτύχατε να θέσετε και να δρομολογήσετε μια σοβαρή Αγροτική Πολιτική. Σε αυτήν τη νέα, δύσκολη όμως πραγματικότητα, οφείλατε πάνω από όλα να προσαρμόσετε τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα, βάζοντας στόχους, όπως: Πρώτον, η παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας. Δεύτερον, η διατροφική επάρκεια, η επισιτιστική ασφάλεια του πληθυσμού. Και τρίτον, το λιγότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Αυτοί οι στόχοι, πρέπει να επιτευχθούν με συγκεκριμένα μέσα. Τα μέσα, όμως, αυτά προϋποθέτουν, όπως είπα, μια Αγροτική Πολιτική σοβαρή, με ένα ξεκάθαρο, διαφορετικό και πιο παραγωγικό μοντέλο, ένα μοντέλο που θα στηρίζεται σε άλλη νοοτροπία και όχι σε αυτήν των προηγούμενων τριάντα ετών.
Πρώτα απ’ όλα, προϋποθέτει μια πολιτεία η οποία να είναι δίπλα στον άνθρωπο του πρωτογενούς τομέα είτε είναι αλιέας είτε είναι κτηνοτρόφος είτε είναι αγρότης. Δεύτερον, κατοχύρωση και πιστοποίηση του αγροτικού επαγγέλματος. Τρίτον, καταπολέμηση του φαινομένου της ερημοποίησης. Κακά τα ψέματα, το 52% του πληθυσμού της χώρας μας διαμένει σε αγροτικές περιοχές. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα χωριά ερημώνουν. Χρειάζεται μια αντίστροφη και ανάστροφη αστυφιλία, με συγκεκριμένα κίνητρα, τα όποια κίνητρα θα προέρχονται από την αξιοποίηση της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που δέχτηκε η Κυβέρνηση στο στρατηγικό σχέδιο το οποίο υπέβαλε στις Βρυξέλλες, δέχτηκε παρατήρηση ότι το πρόγραμμα LEADER δεν είναι αρκετό. Απαιτείται, συνεπώς, μια γενναία δημογραφική ανανέωση του πληθυσμού. Απαιτείται, πάνω απ’ όλα, ένα συμβόλαιο αλήθειας με τους ανθρώπους που θα εφαρμόσουν τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, να εξηγηθούν οι δυσκολίες, να εξηγηθούν οι νέες συνθήκες που επιβάλλει η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Ένα άλλο μέσο, είναι ο υγιής συνεργατισμός. Εδώ πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι μόνο με την οργάνωση των παραγωγών μπορεί να επιτευχθεί η παραγωγικότητα και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας του αγρότη μας, με παροχή συγκεκριμένων φορολογικών -και όχι μόνο- κινήτρων για την ανάπτυξη του υγιούς συνεργατικού σχήματος. Η δικαιολογημένη καχυποψία στους συνεταιρισμούς που έχουν οι αγρότες πρέπει, επιτέλους, να φύγει και στη θέση της να εγκατασταθεί ένα υγιές συνεργατικό πνεύμα.
Πέμπτο μέσο: Η προοπτική και η εξασφάλιση ενός δίκαιου εισοδήματος των αγροτών, όχι με πενιχρές αποζημιώσεις, αλλά με την αξιοποίηση όλων των ευρωπαϊκών Οδηγιών, οι οποίες κάνουν λόγο για τον αδύναμο κρίκο στην αλυσίδα, ο οποίος είναι ο αγρότης. Κτηνοτροφία: Σε λίγα χρόνια, εάν δεν παρθούν ριζικά μέτρα, δεν θα υπάρχει δυστυχώς κτηνοτροφία στη χώρα μας.
Συνεπώς, στη χώρα μας σήμερα ο πρωτογενής τομέας δεν θέλει μόνο διαχειριστές εκ των υστέρων της δύσκολης πραγματικότητας, θέλει ένα νέο μοντέλο σοβαρής Αγροτικής Πολιτικής γιατί και στη διαχείριση των προβλημάτων του πρωτογενούς τομέα, πάλι, αποδειχθήκατε ανίκανοι. Στο σημείο αυτό να μετρήσω και να αναφέρω ενδεικτικά τις εκκρεμότητες στις αποζημιώσεις: Κάστανα, 150 ευρώ.
Οι ίδιοι οι δήμαρχοι που σας υποστηρίζουν αναφέρουν ότι είναι πολύ λίγα. Μήλα, δε θα είναι τελικά 300 ευρώ. Σταφύλια, αχλάδια, περιμένουν τις αποζημιώσεις. Κελυφωτά, αμύγδαλα, παραμένουν αδιάθετες ποσότητες αυτήν τη στιγμή στα αμύγδαλα. Καμία ελπίδα, καμία προοπτική.
Και κλείνω, με τα επαγγελματικά δικαιώματα των φοιτητών των γεωπονικών τμημάτων. Χτες καταλάβαμε ότι πράγματι έχετε τη διάθεση. Λύστε το θέμα. Όλοι συμφωνούμε. Λύστε το θέμα που ταλαιπωρεί εκατοντάδες φοιτητές και τους γονείς τους. Πρέπει να κατοχυρωθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των γεωπονικών τμημάτων. Θα περιμένουμε μέχρι και το τέλος της συνεδρίασης να βρεθεί η λύση, η οποία είναι επιβεβλημένη».
