Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών
Ολοκληρώθηκε, πριν λίγες μέρες, η διαδικασία των κρίσεων για τους διευθυντές σχολικών μονάδων με την ανακοίνωση των οριστικών πινάκων μοριοδότησης. Η κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Παιδείας, αφού επί 4 χρόνια «δεν πρόλαβαν» να προχωρήσουν τη διαδικασία επιλογής των διευθυντών, «θυμήθηκαν» λίγες μέρες πριν τις εκλογές να προχωρήσουν στις κρίσεις και τη διαμόρφωση πίνακα κατάταξης.
Οι κρίσεις αυτές, όπως και οι προηγούμενες επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύουν τον ρόλο των στελεχών εκπαίδευσης, σε επίπεδο σχολικής μονάδας, που θέλει το κράτος. Στελέχη που θα υλοποιούν την, διαχρονικά, (αντι)εκπαιδευτική πολιτική στα σχολεία ανεξαρτήτου κυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι το βασικό μενού των «αμαρτωλών» συνεντεύξεων περιλάμβανε μπόλικα ερωτήματα για την εφαρμογή της «αξιολόγησης», για τη λειτουργία του σχολείου ως αυτόνομη οικονομική μονάδα, για τη «διαχείριση κρίσεων», δηλαδή για την αντιμετώπιση και κάμψη των αντιστάσεων που εμφανίζονται απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική, την «αντιμετώπιση» των μαθητικών κινητοποιήσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και η μοριοδότηση των αντικειμενικών κριτήριων αναδεικνύει αυτό τον ρόλο, αφού είναι προσανατολισμένο στην αναζήτηση ακριβοπληρωμένων προσόντων, άσχετα πολλές φορές με το διοικητικό – παιδαγωγικό έργο.
Αυτή η διαδικασία έχει οδηγήσει σε πλήθος καταγγελιών από συναδέλφους για τις αδικίες, ενώ χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις ερωτήσεων στις «συνεντεύξεις», που σε καμία των περιπτώσεων δεν είχαν χαρακτήρα να διαπιστώσουν την επάρκεια των υποψηφίων στο διοικητικό τομέα αλλά στο αν συμφωνούν με την υλοποίηση της πολιτικής του ΥΠΑΙΘ.
Μάλιστα το ΥΠΑΙΘ, από την πρώτη στιγμή, σε μια σειρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στις ηλεκτρονικές αιτήσεις δεν έδειξε καμία διάθεση ούτε να διορθώσει τα πράγματα ούτε και να βοηθήσει τους συναδέλφους των οποίων οι αιτήσεις δεν έγιναν δεκτές. Ενώ για την σωρεία ενστάσεων και καταγγελιών με αφορμή τη διαδικασία της συνέντευξης δεν έδειξε να «ιδρώνει» το αυτί του.
Η διαδικασία των επιλογών υλοποιήθηκε από τα Τοπικά Συμβούλια Επιλογής, δηλαδή διορισμένα συμβούλια από την κυβέρνηση, χωρίς καν την παρουσία αιρετών. Μάλιστα, σε αρκετά Συμβούλια Επιλογής τοποθετήθηκαν ως τακτικά μέλη συνδικαλιστικά στελέχη των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Για κάποιους η διατήρηση του μηχανισμού ρουσφετιού και συναλλαγών στον κλάδο έχει γίνει δεύτερη φύση.
Ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, ήδη από τη σύσκεψης της ΔΟΕ στα Γιάννενα στις 16/1/2023 με τους «εκλεγμένους» από τις ηλεκτρονικές εκλογές «αιρετούς», θέσαμε το ζήτημα των κρίσεων και τη λειτουργία των Τοπικών Συμβουλίων επιλογής, καταθέτοντας μάλιστα και συγκεκριμένη πρόταση καταγγελίας για τους απαράδεκτους όρους λειτουργίας τους και την άμεση απαίτηση από τα συνδικαλιστικά στελέχη που είναι μέλη τους να παραιτηθούν. Καμία άλλη παράταξη δεν πήρε θέση, δεν τοποθετήθηκε στην πρόταση μας. Όλες αυτές οι δυνάμεις που έσπευσαν να πάρουν μέρος στις ηλεκτρονικές εκλογές παρωδία του ΥΠΑΙΘ, στηρίζοντας αντικειμενικά τα σχέδια του ΥΠΑΙΘ στο όνομα της υπεράσπισης του «θεσμού του αιρετού», δεν είπαν μισή κουβέντα για τους όρους που γίνονταν οι κρίσεις.
Σήμερα, λίγες μέρες πριν τις εκλογές ορισμένοι θυμήθηκαν τις κρίσεις των διευθυντών, για καθαρά προεκλογικούς σκοπούς και τις αδικίες που δημιουργούνται, ενώ επί μήνες «ποιούσαν την νήσσαν». Ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι κρίσεις των διευθυντών και ο ρόλος που επιφυλάσσουν στα στελέχη εκπαίδευσης και με την σημερινή κυβέρνηση Ν.Δ. και με την προηγουμένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει καταδικαστεί στη συνείδηση του κλάδου. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θεσμοθέτησαν την αμαρτωλή συνέντευξη, οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις δε λένε κουβέντα για την κατάργησή της.
Όλοι και όλες καταλαβαίνουν ποιος θα είναι ο ρόλος που τους επιφυλάσσεται ανεξάρτητα της κυβέρνησης που θα προκύψει στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Άλλωστε η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε με τον πιο επιθετικό τρόπο την πολιτική της, αξιοποιώντας τα στελέχη του διοικητικού μηχανισμού που βρήκε από την προηγούμενη κυβέρνηση με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΓΓ του ΥΠΑΙΘ. Αυτό ακριβώς σημαίνει «το κράτος έχει συνέχεια»!
Όλοι και όλες καταλαβαίνουν ότι ο μόνος τρόπος για να καθυστερήσουμε τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές, την κατηγοριοποίηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών, την παραπέρα απαξίωση του παιδαγωγικού μας ρόλου είναι η ενότητα και η συσπείρωση του κλάδου στη βάση των δικών μας αναγκών και των συλλογικών μας αποφάσεων. Εδώ θα κριθούμε όλοι!
