Γράφει ο Δημήτρης Κουγιώνης, πρώην Δήμαρχος Τυρνάβου
Η εγκατάλειψη τη δημοτικής περιουσίας από τους ιθύνοντες του δήμου Τυρνάβου, πολλές φορές, αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων και σχολιασμού σε συναθροίσεις πολιτών αλλά και επισκεπτών της πόλης μας. Αναφέρομαι σε συζητήσεις που, εκτός από τον αρνητικό σχολιασμό, βγάζουν και έναν ¨πόνο¨ , τον ¨πόνο¨ του πολίτη που βλέπει τη δημοτική περιουσία να εγκαταλείπεται, που βλέπει τη δημοτική περιουσία να αφήνεται στο έλεος της καταστροφής και της λεηλασίας, που βλέπει τη δημοτική περιουσία να ¨χάνεται¨.
Η Θλίψη και η οργή είναι τα συναισθήματα που, αυθόρμητα, γεννιούνται στον επισκέπτη, όταν βρεθεί στην ¨ΤΟΥΜΠΑ¨ , την περιοχή όπου υπάρχουν το κατεστραμμένο, πλέον, ομώνυμο Κέντρο Αναψυχής, το εγκαταλελειμμένο Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο, οι αθλητικές εγκαταστάσεις, το πάρκο κ.α.
Τα ίδια συναισθήματα γεννιούνται και σε όποιον επισκεφθεί το ¨Χαμάμ¨ (στην είσοδο της πόλης) το οποίο είχε διαμορφωθεί σε ένα πολιτιστικό κέντρο ποικίλων εκδηλώσεων και σε όποιον επισκεφθεί τη ¨Βρύση¨, όπου το ομώνυμο Δημοτικό Κέντρο και η τεχνητή λίμνη(1986), και σε όποιον μεταβεί σε μια σειρά από πολλές άλλες, εγκαταλελειμμένες δημοτικές υποδομές (μεγάλος ο κατάλογος).
Η εγκατάλειψη, η καταστροφή και η λεηλασία κυριαρχούν παντού.
Ο συναισθηματική ένταση αυξάνεται τα μέγιστα, σε όποιον αποφασίσει να μπει στο χώρο του Κέντρου Αναψυχής ¨ΤΟΥΜΠΑ¨, του Κέντρου που από την έναρξη της λειτουργίας του (1979), ήταν πάντα το κέντρο όλων των κοινωνικών και, όχι μόνο, εκδηλώσεων της πόλης.
Εδώ πραγματοποιούνταν οι χοροί και οι εκδηλώσεις χαράς των συμπολιτών μας, οι συνεστιάσεις και οι χοροεσπερίδες, οι μετασυνεδριακές συναντήσεις, οι εκδηλώσεις του δήμου και των συλλόγων και, φυσικά οι καθημερινές συναντήσεις των απλών πολιτών,
Ήταν ο χώρος στολίδι της πόλης, ένα κέντρο, σημείο αναφοράς, που απείχε ¨μόλις ένα βήμα¨ από την κεντρική πλατεία, ένα κέντρο δεμένο αρμονικά, με το Εμμανουήλειο, το πάρκο και όλες τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις. Ο καλύτερος χώρος αναψυχής, με ένα εξαιρετικό και ιδιαίτερο μικροκλίμα.
Με βαριά καρδιά, επισκέφθηκα, πρόσφατα, το Κέντρο, για να διαπιστώσω την τέλεια καταστροφή. Γέμισα από οργή και θυμό. Ένα διαλυμένο κτήριο, εγκαταλελειμμένο στο πλιάτσικο και τον βανδαλισμό. Ένας απίστευτος σκουπιδότοπος.
Που είναι οι δημοτικοί παράγοντες; Σκέφθηκα. Επισκέφθηκαν, άραγε, καμιά φορά, το χώρο; Είδαν ποτέ αυτή την κατάντια; Και αν ναι, τι έπραξαν γι αυτό; Γνωρίζουν την ιστορία του χώρου; Την ιστορία του τόπου μας; Γνωρίζουν ότι έχουν υποχρέωση να παρακολουθούν και να προστατεύουν τη δημοτική περιουσία; Κατανοούν ότι αυτή η περιουσία, εξ επαγωγής , είναι περιουσία όλων των πολιτών;
Δυστυχώς, απ΄ ό,τι φαίνεται, όλα αυτά δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά από τους αρμόδιους και, προφανώς, δεν τους αγγίζουν. Αλλιώς, πώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί η επικρατούσα, απαράδεκτη, αυτή κατάσταση;
Καθώς ολοκλήρωσα την επίσκεψη, προσπάθησα να χαλαρώσω και να ηρεμήσω οδηγώντας το μυαλό και τις σκέψεις μου στο παρελθόν, στο ¨τότε¨.
Τότε, που όταν αναλάβαμε τη δημοτική αρχή, μία από τις πρώτες ενέργειές μας ήταν η ολοκλήρωση του Κέντρου «ΤΟΥΜΠΑ¨, το οποίο ξεκίνησε ο προκάτοχος δήμαρχος (1975-1978), Ιάσονας Χατζηκρανιώτης.
Τότε, που οι δημοτικοί υπάλληλοι με ενημέρωσαν για την ανυπαρξία χρημάτων στο δημοτικό ταμείο.
Τότε, που η μόνη μας διέξοδος για να ολοκληρώσουμε το έργο, ήταν οι ευεργέτες του Τυρνάβου και ο λαός μας, οι συμπολίτες που μας εμπιστεύθηκαν τη διαχείριση των δημοτικών υποθέσεων.
Τότε, που ο Νικόλαος Εμμανουήλ και ο Ιωάννης Ζάρρας, οι μεγάλοι ευεργέτες του Τυρνάβου, ανταποκρίθηκαν με χαρά στο κάλεσμα της δημοτικής αρχής και συνέβαλαν, ουσιαστικά, στην κατασκευή του κτηρίου και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου.
Η διασωθείσα, ευτυχώς, πινακίδα που τοποθετήθηκε το 1979 στη είσοδο του Κέντρου, παραμένει ο ¨αδιάψευστος μάρτυρας ¨ των μεγάλων ευεργετών της πόλης μας.
ΑΞΕΧΑΣΤΟΙ οι ευεργέτες, ΑΞΕΧΑΣΤΗ και η εμπιστοσύνη και συμβολή των πολιτών προς τη Δημοτική Αρχή.
Οι οικοδόμοι αφιλοκερδώς και, για πολλά Σαββατοκύριακα, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της δημοτικής αρχής, πρόθυμα προσέφεραν εθελοντική εργασία.
Απλοί πολίτες προσέφεραν, από το υστέρημά τους και εργάστηκαν μαζί με τους οικοδόμους.
Και οι εκπρόσωποι της Δημοτικής Αρχής , έδωσαν πρώτοι το παράδειγμα, εργαζόμενοι μαζί με τους οικοδόμους και τους πολίτες για την ολοκλήρωση του έργου της Τούμπας.
Και τώρα; Τι απέμεινε;
Μία θλιβερή εικόνα. Μία εικόνα ντροπής για την πόλη και το δήμο, με το κακό να επιτείνεται, καθώς κυκλοφορούν ¨φήμες¨ για προθέσεις των ιθυνόντων, να χρησιμοποιήσουν την ¨ΤΟΥΜΠΑ¨ για άλλους σκοπούς και χρήσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορία του Κέντρου και την ιστορία της πόλης.
Ελπίζω και εύχομαι η ¨ΤΟΥΜΠΑ¨ να ξαναβρεί την παλιά της ταυτότητα, την παλιά της αίγλη, και να λειτουργήσει , ξανά και μόνο, ως Κέντρο Αναψυχής.
