ΓΡΑΦΕΙ Ο Βαγγέλης Τσόκος
ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα που για μια εικοσαετία πρωταγωνίστησε στην Ελληνική Κοινωνία , που για άλλους έκανε άνω κάτω το πολιτικό σκηνικό , που για άλλους λειτούργησε ως η ταφόπλακα της αριστεράς, όπως βέβαια αυτό την εννοεί, που για άλλους ευκαιριακούς πολιτικούς παίχτες ήταν σημαντικό.
Η «σεμνή τελετή» όμως έλαβε τέλος το 2023.
Το ζητούμενο για το ΣΥΡΙΖΑ είναι να φτάσει σώος μέχρι το συνέδριο του ή και μέχρι τις ευρωεκλογές. Φαίνεται δύσκολο έως ακατόρθωτο, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ήδη έχουμε και νέο σχηματισμό «Ανανεωτική Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά» δια στόματος κου Βίτσα .
Ο νέος πρόεδρος εξουδετέρωσε μόνος του το πλεονέκτημά του. Το γεγονός ότι ήταν νέος του έδωσε την όψη του ανανεωτή. Ο ίδιος σκότωσε αμέσως αυτήν την επαγγελία επιλέγοντας να ταυτιστεί με ότι πιο διχαστικό διέθετε το κόμμα. Ο κος Πολάκης, που είχε προ πολλού χάσει τη δυνατότητα να δηλητηριάζει την κοινωνία, αποδεικνύεται ότι μπορεί ακόμη να δηλητηριάζει το κόμμα. Ακόμη κι αν ο ίδιος ο Κασσελάκης δεν ήταν σε θέση να διακρίνει τις παρενέργειες της επιλογής Πολάκη συντονιστή, βρέθηκαν, λένε, πολλοί πρόθυμοι να τον προειδοποιήσουν ότι τα υλικά στα οποία ετοιμάζεται να βασίσει την αρχηγία του θα οδηγούσαν στην απομόνωσή του.
Θα ήταν, αλήθεια, διαφορετική η στάση των ηττημένων διεκδικητών της Προεδρίας χωρίς τους Παπά & Πολάκη; Θα ήταν σίγουρα δυσκολότερο για τους αμφισβητίες να αρνηθούν στον νέο Πρόεδρο μια περίοδο χάριτος. Όμως, δεν είναι μόνο η αυτοκτονική επιλογή υπαρχηγού –στα παραγγέλματα του οποίου θα υπάγεται το σχήμα – που καταδικάζει τον Κασσελάκη προτού δοκιμαστεί. Είναι μια αλλαγή της φυσιογνωμίας του χώρου μια αλλαγή πρωτόγνωρη και χωρίς ιδεολογική βάση.
Δυο γιους εύχεται στον εαυτό του ο κος Κασσελάκης. Οι δυο θετοί του θείοι όμως –ο Παππάς και ο Πολάκης– είναι αυτοί που σφραγίζουν την πολιτική του πορεία, προτού προλάβει να ξεκινήσει, θα κατρακυλήσει. Είναι αυτή η «θειοθεσία» που απειλεί να τον καταστήσει παρένθεση κατά την ταπεινή γνώμη.
Η κυρίαρχη αίσθηση είναι ότι υπάρχει μία αλλαγή φυσιογνωμίας. Ούτε κυβερνώσα αριστερά , ούτε κεντροαριστερά, ούτε τίποτα , ορατές μόνο οι χαοτικές αναφορές περί πάντων χωρίς αρχή μέση τέλος, σαν το άλλο, ότι “το κεφάλαιο είναι εργαλείο μείωσης των ανισοτήτων” από την ομιλία του στο ΣΕΒ. Το άλλο με τα άρθρα που παλαιότερα δημοσίευε και που τα ανέδειξε η «Εφημερίδα των Συντακτών» κατεξοχήν εφημερίδα του χώρου(;) :
Δεν θυμάμαι ούτε ποιός ήμουν 24 χρονών, λέει . Δηλαδή πριν κάποια χρόνια, όχι πολλά μέχρι τώρα !!!!!!!. Κοντή μνήμη; Η Διαγραφή Τζουμακα μέσω της επιτροπής δεοντολογίας, στήριξη Τζουμάκα δια στόματος κου Φίλη, «Γαλλικά» Πολάκη Σκουρλέτη, «Γαλλικά» Πολάκη Φίλη, παραίτηση Κούλογλου από την ευρωομάδα, παραίτηση εξαιρετικού στελέχους στην Κρήτη,(Υποψήφιος Βουλευτής και καθηγητής Πανεπιστήμιου) αυτά θα κληθεί να διαχειριστεί ο νέος Πρόεδρος για την ώρα και στο βάθος διάσπαση, ή και διάλυση ,με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Τελικά το σύστημα τον ΣΥΡΙΖΑ τον δημιούργησε για τις «ειδικές αποστολές» και επειδή έκανε την δουλειά που ήθελε τον εκφυλίζει τον διαλύει, διότι άλλο η πολιτική διαφωνία και άλλο ο εκφυλισμός και η διάλυση.
Μόνο 20 χρόνια χρειάστηκαν για τον ΣΎΡΙΖΑ. Από την δημιουργία του το 2004, ως ενιαίο κόμμα, μέχρι το 2023 η “σεμνή Τελετή” έλαβε τέλος κατά την ταπεινή μου γνώμη . Η διάλυση του γεγονός, ακόμα και έτσι όπως υπάρχει , ίσως αντέξει μέχρι τις ευρωεκλογές. Η προσφορά του στον πολιτικό χώρο, η προσφορά του στην κοινωνία ; είναι ένα ζητούμενο μελέτης. Επίσης ζητούμενο είναι η πολιτική και όχι η επικοινωνία. Ο νέος αρχηγός , «επικοινωνιακό αστέρι» , όμως η πολιτική που θα ακολουθηθεί είναι το ζητούμενο και να ακολουθεί η επικοινωνία . Εδώ όλα γίνονται ανάποδα , σημάδια των καιρών; ίσως. Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες ατέλειωτες για τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ , στην Αρθογραφία των τελευταίων χρόνων αναφέρονται σχεδόν όλες οι πτυχές της πορείας του ΣΎΡΙΖΑ, είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε. Παραθέτω μια σειρά από αναλύσεις που κάποιες από αυτές διαβάστηκαν με προσοχή και με όσο το δυνατόν ειλικρινή κρίση, ώστε να διαμορφωθεί κάποια άποψη. ,
Το χρονικό του εγχειρήματος του Συνασπισμού,
ΣΥΡΙΖΑ: Η διάψευση της λαϊκιστικής υπόσχεσης,
Το χρονικό της καταστροφής 2010-2015.
Από τα μνημόνια των συστημικών ΠΑΣΟΚ/ΝΔ στο “αριστερό” μνημόνιο του ΣΎΡΙΖΑ,
6 μήνες που συγκλόνισαν την Ελλάδα. Ιανουάριος – Ιούλιος 2015,
Κρίση. Ευρώπη και Αριστερά. Η φύση και η επίλυση της κρίσης, ο ΣΎΡΙΖΑ στην Ευρώπη,
Ευρωπαϊκή Αριστερά και Σοσιαλδημοκρατία,
Το ναυάγιο της ελληνικής διαπραγμάτευσης (Ιανουάριος-Ιούλιος 2015),
ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα στον λαβύρινθο,
Η Συριζαία Αριστερά ως νέα Δεξιά, Το συντηρητικό ιδιώνυμο της Αριστεράς,
Το “φαινόμενο Τσίπρας”, η καταστροφική διαπραγμάτευση, η κρίση δίχως ορατό τέλος,
ΣΥΡΙΖΑ: Απάτες και αυταπάτες,
ΣΥΡΙΖΑ: ένα κόμμα εν κινήσει. Από τη διαμαρτυρία στη διακυβέρνηση,
Η Αριστερά στην Κυβέρνηση. Πρέσπες, Ευρώπη. 50+ κείμενα για μια περιπετειώδη πενταετία,
Να σημειώσω επίσης, ότι ανεξαρτήτου πεποιθήσεως του καθένα μας, η εξέλιξη αυτή προκαλεί θλίψη. Γενικότερα προκαλεί οπισθοδρόμηση της κοινωνίας σε πολιτικό, τουλάχιστον, επίπεδο…
Εύχομαι να διδάξει.
