Πραγματοποιήθηκε χθες η εκδήλωση του παραρτήματος Λάρισας ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και της Τ.Ε . Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ για την 79η επέτειο της μάχης του Καραλακά των ανταρτών του ΕΛΑΣ εναντία στα ναζιστικά στρατεύματα, στο χώρο του μνημείου που θυμίζει τη μάχη λίγο πριν τη Σκαμνιά.
Στη χθεσινή εκδήλωση ομιλία έκανε ο Θανάσης Σερδένης πρόεδρος του παραρτήματος Λάρισας ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
«Εκδηλώσεις σαν τη σημερινή αποκτούν ξεχωριστή σημασία γιατί αναδεικνύουν τις ηρωικές σελίδες της Ιστορίας που έχει γράψει ο λαός μας. Κυρίως, όμως, μπορούν όχι μόνο να διδάξουν, να εμπνεύσουν τις νεότερες γενιές, αλλά να αποδείξουν ότι όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος.
Η απελευθέρωση της χώρας μας υπήρξε καρπός της τιτάνιας πάλης του ελληνικού λαού στα χρόνια της κατοχής μέσα από τις γραμμές του τεράστιου ΕΑΜικού κινήματος, με οδηγό, οδηγητή, οργανωτή και κύριο αιμοδότη το τιμημένο ΚΚΕ.
Διδασκόμαστε από την ανιδιοτελή προσφορά και θυσία εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών του λαού μας, κομμουνιστών και κομμουνιστριών, αγωνιστών και αγωνιστριών, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης, παλεύοντας με συνείδηση στον ταξικό αγώνα.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Το ιστορικό της μάχης στον ΚΑΡΑΛΑΚΑ ( τα στοιχεία είναι από το βιβλίο του Αντώνη Βρατσάνου Βροντάει ο Όλυμπος)
Tο πρωί της 6ης Μαΐου 1944 ένα επίλεκτο τάγμα των ΕΣ-ΕΣ κίνησε από τη Λάρισα με κατεύθυνση το Νότιο Όλυμπο. Η ανώτερη γερμανική διοίκηση τους είχε πει ότι, οι αντάρτες είχαν διαλυθεί και θα έβρισκαν ίσως μόνο λίγους «συμμορίτες». Μια μικρή σύγκρουση τις πρωινές ώρες με μικρή ομάδα ανταρτών, οι οποίοι μετά την ανταλλαγή λίγων ωρών υποχώρησε, τους βεβαίωσε ότι στην περιοχή δεν υπήρχαν αξιόλογα τμήματα ανταρτών.
Η κύρια αποστολή αυτού του τάγματος ήταν να εξουδετερώσει αυτούς τους λίγους «συμμορίτες» και να συλλάβει τις εβραίικες οικογένειες που σαν κυνηγημένα πουλιά είχαν καταφύγει στις χαράδρες του Καράλακα για να αποφύγουν τις άγριες διώξεις και συλλήψεις από τους Γερμανούς.
Επικεφαλής του γερμανικού τάγματος ήταν ο ταγματάρχης Χούμπερτ, ένα χιτλερικό κτήνος και δίπλα του ο ελληνιστής υπολοχαγός Χαίνιγκς. Οι Γερμανοί έφτασαν στον Καράλακα, χωρίς ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας τους, έπεσαν με μανία στις καλύβες όπου διέμεναν οι Εβραίοι.
. Οι κραυγές πόνου ανακατεύονται με τα γαυγίσματα των χιτλερικών. Ορμούν πάνω σε νέες γυναίκες. Κάποιες άλλες ξεφεύγουν, αλλά τις κυνηγούν λυσσασμένα. Μερικές νέες φτάνουν σε μια απόκρυφη πλαγιά και ρίχνονται στο κενό για να αποφύγουν την ατίμωση.
Στην περιοχή όμως υπήρχε δύναμη ανταρτών του ΕΛΑΣ που αποτελούνταν από δύο διμοιρίες του Μηχανικού Ολύμπου, μια διμοιρία πεζικού και η ομάδα διοίκησης του Τάγματος Μηχανικού Ολύμπου της 10ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.
Η διοίκηση των ανταρτών που παρακολουθούσε τις κινήσεις των Γερμανών και τα τεκταινόμενα μέσα στη χαράδρα του Καράλακα αμέσως αντελήφθη ότι ήταν μοναδική ευκαιρία να δώσει ένα καλό μάθημα στα χιτλερικά κτήνη.
Οι αντάρτες μέσα από τα γνώριμα τους μονοπάτια γλιστρώντας στις πλαγιές αθόρυβα κι αθέατοι κύκλωσαν του Γερμανούς. Πάρθηκε η απόφαση για ορμητική έφοδο των ανταρτών όπου η μάχη εξελίχθηκε σώμα με σώμα. Πολλοί αντάρτες πήραν μυδράλια και στάγερ από τους σκοτωμένους γερμανούς και τα χρησιμοποίησαν. Οι απώλειες των γερμανών ήταν 150 νεκροί, 80 βαριά τραυματίες οι οποίοι υπέκυψαν και αυτοί και 14 αιχμάλωτοι ανάμεσά τους και ο διερμηνέας της γερμανικής διοίκησης υπολοχαγός Χαίνιγκς. Οι απώλειες των ανταρτών ήταν 7 νεκροί από το μηχανικό και 8 τραυματίες και από το πεζικό υπήρχε 1 νεκρός και 2 τραυματίες, η μάχη έληξε νικηφόρα για τον ΕΛΑΣ.
Είναι χρήσιμα τα συμπεράσματα του αντιστασιακού αγώνα του ΕΛΑΣ τώρα που μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με τον πόλεμο που ξέσπασε στη Μέση Ανατολή από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων.
Οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται υπό την κατοχή του Ισραήλ από το 1948, που ιδρύθηκε αυτό το κράτος και διαιωνίζεται μέχρι σήμερα, με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Πίσω από την ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή βρίσκονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχό της όπως και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, το ευρωατλαντικό στρατόπεδο από τη μια και το ευρασιατικό από την άλλη..
Η Ελληνική κυβέρνηση συνεπικουρούμενη από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχει βάλει την Ελλάδα μέχρι τα μπούνια στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά εμπλέκεται ακόμη πιο βαθιά στη Μέση Ανατολή ως στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ, αλλά και λόγω ΝΑΤΟ.
Σε αυτές τις συνθήκες παλεύουμε με όλο το λαϊκό κίνημα να εκφραστεί η μέγιστη δυνατή λαϊκή στήριξη και αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, ενάντια στην ισραηλινή επιθετικότητα και κατοχή, για ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με έδρα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, επιστροφή όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων, άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων κρατουμένων από τις ισραηλινές φυλακές.
Ο παλαιστινιακός λαός έχει αναφαίρετο δικαίωμα να παλεύει για να ζήσει σε ελεύθερη πατρίδα, χωρίς κατοχή και κατοχικά στρατεύματα
Χρειάζεται, επίσης, να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για τη στήριξη της εγκληματικής πολιτικής του Ισραήλ. Να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα τα πολεμικά πλοία που δρουν στην περιοχή. Να σταματήσει κάθε οικονομική – πολιτική – στρατιωτική συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ και να προχωρήσει η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, στη βάση της ομόφωνης απόφασης του ελληνικού κοινοβουλίου.
Όλες οι κυβερνήσεις έχουν ευθύνη για την ενίσχυση των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών σχέσεων με το κράτος του Ισραήλ, αγνοώντας το ομόφωνο ψήφισμα της ελληνικής Βουλής του 2015 για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.
Η μόνη λύση είναι η ανάπτυξη και ενίσχυση της οργανωμένης πάλης . Σήμερα, 78 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, βρίσκονται ακόμη σε εκκρεμότητα οι οφειλές της Γερμανίας σε αποζημιώσεις και επανορθώσεις για:
— Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο – ληστεία, που επιβλήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα.
— Τις τεράστιες καταστροφές στις υποδομές που προκάλεσαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα και οι οποίες αναγνωρίστηκαν από τη Διάσκεψη των Συμμάχων στο Παρίσι (Δεκέμβρης 1945 – Γενάρης 1946).
— Τις αποζημιώσεις των θυμάτων των φρικιαστικών ναζιστικών εγκλημάτων, των ομήρων στα ναζιστικά στρατόπεδα και στα εργοστάσια των γερμανικών μονοπωλίων.
— Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών ανεκτίμητης αξίας και των θησαυρών πολιτιστικής κληρονομιάς, που λεηλατήθηκαν από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.
Τεράστια είναι η ευθύνη όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων της χώρας, αλλά και της κυβέρνησης της ΝΔ, γιατί ουσιαστικά δεν έθεσαν ποτέ ζήτημα πραγματικής διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων.
Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολουθούν την ίδια ρότα και δεν διεκδικούν τις επανορθώσεις – αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Γιατί ταυτίζονται με τις επιλογές και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, που δεν θέλει να διαταραχθούν η θέση και η σχέση της με την ΕΕ και ιδιαίτερα με τη Γερμανία, αφού είναι το ηγετικό κράτος στη διακρατική αυτή ιμπεριαλιστική ένωση.
Κλείνοντας τόνισε συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί πιστεύουμε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος. Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί. Γι’ αυτό, εκ μέρους όλων των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των μαχητών του Δ.Σ.Ε., των αναπήρων της Κατοχής και του Εμφυλίου, των Πολιτικών Προσφύγων, των φυλακισθέντων και εξόριστων, καθώς και των απογόνων, των συγγενών και φίλων, απευθύνουμε, στον αδούλωτο λαό μας, στους εργαζόμενους άνδρες και γυναίκες και στη φλογερή νεολαία, θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό. Συνεχίζουμε τον ηρωικό αγώνα και τα ιδανικά της ΕΑΜικής Αντίστασης. ΖΗΤΩ Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ Ε.Λ.Α.Σ.»
Στο τέλος της εκδήλωσης κατατεθήκαν στεφάνια από το παράρτημα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ , την Τ.Ε. Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.
