Γράφει ο Γ. Λαμπρούλης βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ
Λίγες μέρες πριν το ποδαρικό του 2024, στα λαϊκά νοικοκυριά έχει σημάνει συναγερμός για την τιμή του ρεύματος. Κυβέρνηση και εταιρείες – πάροχοι «εγγυώνται» …πολύχρωμα σκοτάδια, αφού όποιο χρώμα τιμολογίου κι αν διαλέξει κανείς, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Ακριβότερο ρεύμα, μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια.
Η νέα εκτόξευση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος από τη νέα χρονιά είναι αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης», με τις οποίες συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα.
Με το νέο σύστημα τιμολόγησης, κυβέρνηση και μονοπώλια μεταφέρουν το χρηματιστήριο της Ενέργειας μέχρι την πόρτα των νοικοκυριών και τους επιβάλλουν να τζογάρουν για την τιμή του ρεύματος από μήνα σε μήνα, ακόμα κι από μέρα σε μέρα, για να εξοικονομήσουν μερικά λεπτά του ευρώ, αφού τέτοιες είναι οι διαφορές μεταξύ εταιρειών και τιμολογίων.
Το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Ανεξάρτητα από το ποιο χρώμα τιμολογίου θα διαλέξει κανείς, οι τιμές παραμένουν στα ύψη και τα όποια «κέρδη» θα εξανεμίζονται στην επόμενη στροφή. Όπως γινόταν και μέχρι τώρα, με τα ψιλά γράμματα των συμβολαίων που πρότειναν οι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι.
Όσο και αν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα προσπαθούν να πείσουν ότι ο ανταγωνισμός ρίχνει τις τιμές, δεν μπορούν να κρύψουν ότι αυτές κλιμακώνονται ραγδαία ειδικά τα τελευταία χρόνια, με την «απελευθέρωση» της αγοράς και τη μετατροπή της Ενέργειας – εμπόρευμα σε χρηματιστηριακό προϊόν.
Το ίδιο ισχύει και με το επιχείρημα ότι η μεγαλύτερη διείσδυση των ΑΠΕ στο σύστημα της ηλεκτροπαραγωγής θα ρίξει τις τιμές. Η χώρα μας καταγράφει από τα μεγαλύτερα ποσοστά διείσδυσης των ΑΠΕ, που είναι ταυτόχρονα ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους κλάδους της οικονομίας, με τεράστια κρατική στήριξη. Κι όμως, η τιμή του ρεύματος δεν είναι μόνο πανάκριβη, αλλά και από τις υψηλότερες συνήθως στην ΕΕ.
Η «απελευθερωμένη» αγορά του ρεύματος υποτίθεται ότι προσφέρει επιλογές στα λαϊκά νοικοκυριά. Η μόνη επιλογή όμως που τελικά τους δίνει, είναι να διαλέξουν πώς θα χάσουν. Γιατί αδιαπραγμάτευτος στόχος αυτής της πολιτικής, που όλα τα κόμματα υπηρετούν, είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των ομίλων της Ενέργειας, σε βάρος της λαϊκής ανάγκης για φτηνή και επαρκή Ενέργεια, ταυτόχρονα με την προστασία του περιβάλλοντος.
Ακόμα και το πολυδιαφημισμένο LNG, που αν και υδρογονάνθρακας, η ΕΕ το κατατάσσει στα «μεταβατικά» καύσιμα της «πράσινης» ανάπτυξης, έχει συμβάλει στην άνοδο της τιμής του ρεύματος, αφού χρησιμοποιείται ευρέως στην ηλεκτροπαραγωγή. Το εισαγόμενο καύσιμο κοστίζει πανάκριβα και προκειμένου να διασφαλιστούν τα κέρδη των εταιρειών εξόρυξης, των εφοπλιστών και των ηλεκτροπαραγωγών, κάθε μεταβολή στο κόστος του μετακυλίεται στη λαϊκή κατανάλωση. Αυτά είναι τα «καλά» της «πράσινης μετάβασης» για τον λαό.
Το υπέρογκο κόστος της Ενέργειας για την παραγωγή και τη διακίνηση εμπορευμάτων μετακυλίεται επίσης στα λαϊκά νοικοκυριά, εκτοξεύοντας τη μεγάλη ακρίβεια. Τα «πράσινα» εμπορεύματα είναι πολύ ακριβότερα από τα «παραδοσιακά» και η σταδιακή κυριαρχία τους πιέζει δραστικά τις τιμές προς τα πάνω.
Το κόστος των μεταφορών έχει αυξηθεί και λόγω της επιβολής τελών διοξειδίου του άνθρακα και της αναγκαστικής αλλαγής των μεταφορικών μέσων σε πιο …«πράσινα». Και την ώρα που υλοποιούνται αυτά, οι εταιρείες σούπερ μάρκετ εκτοξεύουν τα κέρδη τους σε δυσθεώρητα ύψη.
Όσα έρχονται λοιπόν και τη νέα χρονιά, είναι οι συνέπειες και τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τον λαό ο δρόμος ανάπτυξης για τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση που κλιμακώνεται από το κεφάλαιο και τα κόμματά του, ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος που ανοίγεται μπροστά στον λαό είναι αυτός του αγώνα και της διεκδίκησης, βάζοντας στο επίκεντρο της πάλης τις λαϊκές ανάγκες.
Αυτόν τον δρόμο φωτίζει το ΚΚΕ και θα δώσει όλες τις δυνάμεις του και τη νέα χρονιά, ώστε να γίνουν ακόμα περισσότεροι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα που θα τον βαδίσουν!
