Βγήκα ψηλά στον Όλυμπο παπαδούλα μου…
Μέσα σε κλίμα χαράς, ζωντάνιας και αισιοδοξίας, με μεγάλη προσέλευση κόσμου, πραγματοποιήθηκε ο ετήσιος χορός του Συλλόγου Απανταχού Αποδήμων Σκαμνιωτών «Ο Όλυμπος», στις 3-2-2024, στον οποίο πήραν μέρος τα χορευτικά τμήματα παιδιών και ενηλίκων του Συλλόγου.
Η εκδήλωση είχε στόχο να αναδείξει το χορό ως αντάμωμα επικοινωνίας, καθώς και την ομαδικότητα του χορευτικού κύκλου των παραδοσιακών χορών. Να αναδείξει τον κύκλο που ενωνόμαστε με τους στίχους, που ενώνονται οι άνθρωποι και οι γενιές. Τον παραδοσιακό χορό, μέσω του οποίου χτίζονται δίαυλοι ανάμεσα στο σήμερα και τις ιστορίες του παρελθόντος.
Να αναδείξει και τη ζωντάνια και την ελπίδα που δίνει η παρουσία των παιδιών των μικρών χορευτικών-με τις φωνές τους και την κίνησή τους στο χορό, για την ερμηνεία του απλού και μεγάλου, του «πολύ μέσα στο λίγο» της δημοτικής μας παράδοσης…
Μεγάλη και συγκινητική στιγμή της εκδήλωσης, η εμφάνιση των παιδιών ενός από τα χορευτικά τμήματα, με καινούργιες φορεσιές του τόπου της Σκαμνιάς! Φορεσιές που προσεγγίζουν τα ρούχα που φορούσαν τα παιδιά του χωριού, το 1919, στην Παλιά Σκαμνιά. Μια συγκινητική προβολή στην ενδυμασία των κοριτσιών με τα φουστανάκια και τις κοτσιδούλες και των αγοριών με τα πουκάμισα χωρίς γιακά…
Γιατί του 1919;
Ο τόπος της Σκαμνιάς είναι μαρτυρικός. Δεν υπάρχει αποτυπωμένο υλικό παρελθόν πριν από το 1943, καθώς μετά το ολοσχερές κάψιμο του χωριού από τους Ναζί, δεν έμεινε σχεδόν τίποτα υλικό, ως ελάχιστη απόδειξη της καθημερινής ζωής.
Θησαυρός πολύτιμος του τόπου, μόνον οι φωτογραφίες που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, που τράβηξε ο Γαλλοελβετός περιηγητής Μπουασονά, ο οποίος πάτησε πρώτος-μαζί με τον Λιτοχωρίτη Κάκαλο, στον Όλυμπο το 1913 και ξαναεπισκέφθηκε την περιοχή, το 1919.
Μια από αυτές τις φωτογραφίες, με ημερομηνία 23-7-1919, στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας της Παλιάς Σκαμνιάς-η οποία στέκει αγέρωχη και μόνη σήμερα κάτω από την κορυφή Εννέα Πύργοι του Ολύμπου, αξιοποίησε ο Σύλλογος για το ράψιμο των φορεσιών.
Ο Σύλλογος, επενδύει και είναι περήφανος που καταφέρνει και λειτουργεί τα τμήματα των Χορευτικών-παιδιών και ενηλίκων, καθώς ειδικά τα παιδιά, αλλά όχι μόνον, αποτελούν το μέλλον του συλλόγου για τη διατήρηση της παράδοσης του τόπου…
Ο Σύλλογος ευχαριστεί τους χοροδιδασκάλους, Ζωή Ούρδα (των παιδικών τμημάτων) και Γεώργιο Αλεξανδρή (του τμήματος ενηλίκων) για την φιλότιμη, με μεράκι και αξιόλογη προσπάθειά τους, να αναδείξουν τα χορευτικά! Ευχαριστεί τις οικογένειες εμπιστεύονται τα παιδιά τους, καθώς και τους χορευτές που συμμετέχουν!
Πεποίθηση κι αγώνας του Συλλόγου είναι να κρατηθεί ο τόπος ζωντανός, τιμώντας και αναδεικνύοντας τη μνήμη και την ταυτότητά του!
