ΓΡΑΦΕΙ Ο Απόστολος Σιέρρας, φιλόλογος, συνταξιούχος
Είναι επιβεβλημένη μια απάντηση στην πρόσφατη(24/2/2024) ανακοίνωση της Δ.Α.Κ.Ε. καθηγητών.
Θα ήταν αντισυναδελφικό να αγνοηθεί. Και επιπλέον θα άφηνε την ψευδαίσθηση στους αγαπητούς συνάδελφους και συναδέλφισσες ότι τα ” λένε” όλα καλά , και ότι το ” ηθικό” και ιδεολογικό πλεονέκτημα της Αριστεράς είναι πλέον παρελθόν, καθώς τα “πάντα” έχουν, πια, περιέλθει στην ιδιοκτησία της Δ.Α.Κ.Ε. !
Θα απαιτούσε πολύ μελάνι, και χώρος, για να απαντηθούν ενδελεχώς τα σημεία που χρήζουν απάντησης στην ανακοίνωση. Με συντομία, λοιπόν.
✓ Διαπιστώνουν οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες” μεγάλη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών ”
και ” αποσυσπείρωση “, και μικρή έως ελάχιστη συμμετοχή στις Γ. Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λάρισας.
Είναι μία κοινή διαπίστωση. Αυτή είναι η πραγματικότητα .Αναντίρρητα.
Πού αποδίδουν τα φαινόμενα αυτά οι συνδικαλιστές της Δ.Α.Κ.Ε ; Στα “εύκολα ψέματα, στους ανέξοδους λαϊκισμούς και τις μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις κάποιων αριστερών παρατάξεων”
Ποια ήταν “τα εύκολα ψέματα “;
Και τι χαρακτηρίζουν “ανέξοδους λαϊκισμούς “;
Προσωπικά συμμετείχα, ενεργά , και ήμουν παρών στις Γ.Σ.της Ε.Λ.Μ.Ε. τα τελευταία 15 χρόνια ( της κρίσης). Ούτε εύκολα ψέματα άκουσα ούτε λαϊκισμούς ανέξοδους. Τουλάχιστον από την παράταξη των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων
( να επισημάνω, εδώ, πώς οι “Παρεμβάσεις” είναι η δεύτερη σε δύναμη συνδικαλιστική οργάνωση στην Ε.Λ.Μ.Ε Λάρισας, μετά την πρώτη Δ.Α.Κ.Ε.)
Όμως, ας αναλογιστούν οι συνάδελφοι/ – ισσες , μήπως, η κύρια αιτία, για την αποχή της μεγάλης πλειοψηφίας των καθηγητών και καθηγητριών από τις Γ.Σ. είναι η δικαιολογημένη, απογοήτευσή τους από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες τους; Πόσες φορές (τα τελευταία 30, 35 χρόνια) δεν βιώσαμε την ” προδοσία”, την υπονόμευση των αγώνων μας και των διεκδικήσεών μας !
Μήπως μία , άλλη, βασική αιτία είναι η ” υποδούλωση” των εκπροσώπων τους/ συνδικαλιστών στις κομματικές ηγεσίες τους; Και η συμβατική – υποκριτική – αγωνιστικότητά τους ; Μήπως ο ” κυβερνητικός συνδικαλισμός” οδήγησε την πλειοψηφία στην αποχή, στην αποσυσπείρωση και την απομαζικοποίηση των συνδικάτων;
Τέλος, μπορεί να παραβλέψει κανείς, το γεγονός πως μία πλειάδα συνδικαλιστών και συνδικαλιστριών από τις παρατάξεις που πρόσκεινται κυρίως στη Ν.Δ.( Δ.Α.Κ.Ε.) και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ (ΠΑ.Σ.Π. ή όπως αλλιώς ονοματίζονται ) και στον ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποίησαν τη συνδικαλιστική τους ενασχόληση, και τις πλάτες των συναδέλφων τους , για να κτίσουν την πολιτική τους σταδιοδρομία, ως βουλευτές, πια, και υπουργοί; (!!)
✓ Τι προτείνουν οι συνάδελφοι της Δ.Α.Κ.Ε στο Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. για την αναβάθμιση του κύρους των αποφάσεων στις γενικές συνελεύσεις, και – γενικότερα – ” για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της συνεχούς απαξίωσης του Σωματείου μας” ;
Προτείνουν να πραγματοποιείται η γενική συνέλευση, “εφόσον είναι παρόντες, τουλάχιστον, 115 συνάδελφοι/ συναδέλφισσες.( ο αριθμός αυτός προκύπτει με μία έλλογη μαθηματική πράξη, στην ανακοίνωσή τους ). Και, εάν κατά την ώρα των ψηφοφοριών ο αριθμός αυτός είναι μικρότερος, να μην πραγματοποιούνται ψηφοφορίες (!!). Και τις αποφάσεις να τις λαμβάνει το Διοικητικό Συμβούλιο ”
Με αυτό τον απλό τρόπο, τροποποιώντας, μερικώς, το καταστατικό επιτυγχάνεται η ” αναβάθμιση του κύρους και η σοβαρότητα του Σωματείου”, λένε.
Έχουν βρει, άραγε, οι της Δ. Α.Κ.Ε. τον τρόπο να παρευρίσκονται οι 115 στο αμφιθέατρο για να πραγματοποιηθεί η γενική συνέλευση; Και , ακόμη, έχουν τον τρόπο να κρατήσουν τους 115 μέχρι τη στιγμή των ψηφοφοριών, προκειμένου να παρθούν αποφάσεις, με “αξιοπρέπεια”;
Πού οδηγεί αυτή η πρόταση, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες; Στην πλήρη απαξίωση και κατάργηση των Γενικών Συνελεύσεων. Όλη η εξουσία, στο Δ.Σ.λοιπον. Αφού δεν γίνεται να έχουμε αξιοπρεπείς Συνελεύσεις τότε να αποφασίζει το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.
(αφήνω ασχολίαστο, τι σημαίνει για το συνδικαλιστικό κίνημα και την καλλιέργεια και εμπέδωση της συλλογικότητας και του κοινωνικού πνεύματος η ” απουσία” Γενικών Συνελεύσεων…!)
Αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητές συναδέλφισσες της Δ.Α.Κ.Ε. Αγαπητέ πρόεδρε της Ε.Λ.Μ.Ε. μας, Α. Φούντα ! Είναι αλήθεια ότι στις Γ.Σ προσέρχονται ελάχιστα μέλη της Ε.Λ.Μ.Ε.( 20, 40, 70…το πολύ 80). Αυτοί αποφασίζουν. Τώρα, με την πρότασή σας θα αποφασίζουν οι 9 του Δ.Σ. Το πρόβλημα είναι η πλειοψηφία των μελών. Τους θέλουμε ενεργούς, να συμμετέχουν ή να ακολουθούν, θεατές,των ” σοφών” σωτήρων τους ;
Το Σωματείο αποκτά κύρος, αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη των εργαζομένων όταν λειτουργεί χωρίς κομματικές εξαρτήσεις, αυτόνομα, αχειραγώγητα, ανεξάρτητα. Υπηρετώντας τους εργαζόμενους, που θα συνέρχονται στις Συνελεύσεις τους, θα ακούνε, θα μιλάνε, θα συζητούν. Θα συν- διαλέγονται. Θα γίνονται συνοδοιπόροι στις κοινές διεκδικήσεις τους…
Και τελειώνω, επειδή δεν ” πάει άλλο”, ας αναθυμηθούμε:
Ποιοι, ποιες παρατάξεις εναντιώθηκαν στις κάμερες, μέσα στις τάξεις, όταν η υπουργός, και η κυβέρνηση της Ν.Δ. το απαιτούσαν; Ποιοι πάλεψαν για να ακυρωθούν οι απολύσεις συναδέλφων ( πριν δέκα χρόνια περίπου). Ποιοι υποστήριζαν σθεναρά ότι η τηλεκπαίδευση δεν είναι, δεν δύναται να είναι τρόπος εκπαίδευσης και μάθησης ; Ποιοι ζητούσαν να μην ισχύσει η – περιώνυμη -Ε.Β.Ε, καθώς βλέπανε πού οδηγούσε ;
Ποιοι αρνούνται – πειστικά, με επιχειρήματα – τη δόλια αξιολόγηση, επιστροφή στον παλιό Επιθεωρητισμό; Ποιοι λένε όχι, στην μετατροπή της Παιδείας σε εμπόρευμα, και μάχονται να μην περάσει ο νόμος για τα …” μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμιά” τους ;
Τέλος, ποιοι μπορούν να υπηρετούν πιστά τις κομματικές τους εξαρτήσεις ” ( να είναι, όπως λέει ο λαός μας, τα ” κομματόσκυλα), αυτοί/ αυτές που συμπαρατάσσονται με τα κόμματα εξουσίας ή οι άλλοι που , και δεν υπηρετούν κόμματα εξουσίας, και η ιδεολογία τους και οι αξίες τους τούς οδηγούν στον αγώνα για “καλύτερες μέρες και περισσότερο ουρανό”, ενάντια σε κάθε εξουσία και βία ;
Οι φτηνοί αφορισμοί κατά της Αριστεράς δεν θα φέρουν τη Συλλογικότητα, ούτε θα ενισχύσουν το κύρος του Σωματείου μας, συνάδελφοι και συναδέλφισσες της κυβερνητικής παράταξης Δ.Α.Κ.Ε καθηγητών, Ε.Λ.Μ.Ε. Λάρισας.
