Τις εργασίες του εκτάκτου Δημοτικού Συμβουλίου που έλαβε χώρα χθες 6 Μαρτίου με ειδική συνεδρίαση απασχόλησε η συζήτηση γύρω από το ευρύτερο θέμα της δημόσιας παιδείας με αφορμή το κατατεθέν νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης ανέδειξαν σε όλους τους τόνους πως το νομοσχέδιο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί ένα ακόμα πιο επιθετικό βήμα στην απόλυτη απελευθέρωση της τριτοβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης ως ενός αντικειμένου υπό εμπορευματοποίηση.
Πως το κυβερνητικό ενδιαφέρον δεν ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες των φοιτητών για πτυχία με αξία, αναγνώριση και επαγγελματικά δικαιώματα ούτε με τις αντικειμενικές κοινωνικές ανάγκες για την ενίσχυση και την ανάπτυξη όλων των επιστημών, η άσκηση των οποίων συμβάλλει στην πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου, στην κοινωνική προσφορά και στην παραγωγική διαδικασία. Αντιθέτως συμμορφώνεται και υποτάσσεται πλήρως στα κριτήρια που θέτει η αγορά. Τα κριτήρια της εμπορευματοποίησης της παιδείας, της διαμόρφωσης ξεκάθαρων σχέσεων πωλητή – καταναλωτή, τη διαιώνιση και τον πολλαπλασιασμό ως εκ τούτου των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης υπενθύμισαν την υποκριτική στάση της ‘’Συμπαράταξης’’ του κ. Καλογιάννη και την ανεύθυνη ή μάλλον… εξαιρετικά υπεύθυνη απέναντι στην κυβέρνηση, τους κολλεγιάρχες και τους ντόπιους και ξένους επίδοξους επενδυτές άποψη του δημάρχου κ. Μαμάκου που επικαλέστηκε την ιδιωτική λειτουργία μιας σειράς πλευρών της εκπαιδευτικής διαδικασίας (φροντιστήρια, μεταπτυχιακά, ιδιωτικά κολλέγια, Ανοιχτό Πανεπιστήμιο) ήδη εδώ και δεκαετίες.
Το ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν έρχεται για να αναβαθμίσει το δημόσιο όπως θέλει να αναπαράγει το ξύλινο και ανεδαφικό κυβερνητικό αφήγημα. Αντιθέτως έρχεται ως ένας επιθετικός κρίκος σε μια αλυσίδα ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας της εκπαίδευσης να απαξιώσει διά του ανταγωνισμού περαιτέρω τα πτυχία του δημοσίου πανεπιστημίου. Και παραπέμπουμε όποιον διατηρεί ακόμα αμφιβολίες επ’ αυτού στην αντίστοιχη σχέση που δομήθηκε μεταξύ του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα της υγείας. Δε νομίζουμε να υπάρχει εις σώφρων άνθρωπος που να ισχυρίζεται πως η λειτουργία του πρώτου ενίσχυσε τον υποχρηματοδοτούμενο και μονίμως απαξιωμένο από όλες τις κυβερνήσεις δεύτερο είτε σε περιόδους κρίσης όπως αυτή του covid είτε άλλοτε. Θα επιτρέψουμε να επαναληφθεί ξανά αυτό το δράμα με θύμα τώρα τα πανεπιστήμια και τα πτυχία των παιδιών μας; Εμείς λέμε όχι!
Την κατάσταση περιέγραψαν με τον πιο ζωντανό τρόπο, καθώς τους το επιτρέπει η καθημερινή τους εμπειρία και επαφή με το αντικείμενο και το χώρο, οι φοιτητές σχολών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που παραβρέθηκαν μαζικά στο Συμβούλιο και εκφράστηκαν μέσω των τοποθετήσεων των εκλεγμένων εκπροσώπων τους οι οποίοι κονιορτοποιήσανε την κυβερνητική προπαγάνδα και ανέδειξαν τον ήδη ελλειμματικό τρόπο λειτουργίας του πανεπιστημίου καθώς και τις επιπτώσεις που θα έχει σε αυτό, στο επίπεδο των σπουδών και στην αξία των πτυχίων τους μια επικύρωση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου.
Ο κ. Μαμάκος εξομολογήθηκε την πίστη του πως το καλό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν έχει να φοβηθεί από τη συνύπαρξη με το ιδιωτικό. Ωστόσο, το δημόσιο πανεπιστήμιο για να είναι καλό πρέπει να του εξασφαλίζεται καλή χρηματοδότηση, πρέπει να έχει καλές υποδομές. Πρέπει να έχει σε καλά επίπεδα εξασφαλισμένη την στελέχωσή του ως προς το ανθρώπινο δυναμικό, θα πρέπει να μορφώνει καλά και πολύπλευρα έναν νέο επιστήμονα προκειμένου να αποτελεί έναν ολοκληρωμένα ειδικευμένο και χρήσιμο άνθρωπο, έτοιμο προς ένταξη στην παραγωγική διαδικασία. Θα πρέπει τα πτυχία του να είναι καλά και επαρκή με αξία και αντίκρισμα. Και αυτά το σημερινό πανεπιστήμιο δεν τα έχει, όλα αυτά δεν του εξασφαλίζονται αλλά του στερούνται, παρά το εξαιρετικό φιλότιμο όσων το υπηρετούν, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν και δεν πρόκειται να τα αποκτήσει ασφαλώς ούτε τώρα. Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ετοιμόρροπο καθώς πλήττεται από την υποχρηματοδότηση και βάλλεται ήδη υπαρξιακά ως εκπαιδευτική διαδικασία από τη λειτουργία του εντός των πλαισίων της αγοράς και του ανταγωνισμού που του θέτουν ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (χορηγοί, ιδιώτες με όλες τις μορφές που έρχονται και υποκαθιστούν την στρατηγική αδιαφορία του κράτους).
Το ψήφισμα που έθεσε σε ψηφοφορία και επικύρωσε με τις ψήφους της παράταξής του ο κυβερνητικός δήμαρχος και η δημοτική αρχή είναι το ψήφισμα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Συνιστά απολογητική λευκή επιταγή στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Το ψήφισμα που έθεσε σε ψηφοφορία (και μειοψήφησε) η ‘’Συμπαράταξη’’ του κ. Καλογιάννη ήταν η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος με ακροβασίες, απόπειρες εξισορρόπησης και επικαιροποιημένα τα επιχειρήματα των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας που εξαντλούνται σε μια συζήτηση για το Άρθρο 16, τί αυτό δεσμεύει, τί απαγορεύει και αν πρέπει να ιδρύσουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια με ‘’συνταγματικό’’ τρόπο αναθεωρώντας το εν τω μέλλοντι ή όχι.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση δεν θα αναλωθούμε προφανώς σε μια ανέξοδη μονομαχία ψηφισμάτων τύπου ‘’Ελ Πάσο’’. Δεν θα ακολουθήσουμε κανέναν σε μια διαδικασία ανέξοδου και υπερφίαλου εντυπωσιασμού που πραγματικό στόχο έχει είτε να αποπροσανατολίσει είτε να βάλει καθαρή πλάτη στην κυβερνητική στρατηγική και προτεραιότητες.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση Λάρισας θα βρεθούμε δίπλα και μέσα στη νεολαία της Λάρισας και της Ελλάδας στην κλιμάκωση του αγώνα τους για να μην περάσει το παρόν νομοσχέδιο.
Δίνουμε το επόμενο ραντεβού μας και στο πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 8ης Μαρτίου στην Αθήνα, στις 12 η ώρα στα Προπύλαια, δίπλα στους φοιτητές όπου με τη μαζική παρουσία των συλλόγων τους θα διατρανώσουν για μια ακόμη φορά την απόφασή τους να μην ξεμπερδέψει εύκολα η κυβέρνηση μαζί τους εν όψει της ψηφοφορίας αυτού του αντιλαϊκού, καθότι αντιεκπαιδευτικού, και αντιεκπαιδευτικού, καθότι αντιλαϊκού, νομοσχεδίου.
