Του Θεόφιλου Καραχάλιου*
Βρισκόμαστε ένα μήνα πριν τις Ευρωεκλογές και όλη η συζήτηση καθώς και οι αντιπαραθέσεις – εκτός μικρών εξαιρέσεων – περιστρέφονται γύρω από θέματα που αφορούν κυρίως την εσωτερική πολιτική της χώρας μας. Για την αντιπολίτευση στόχος είναι να αυξήσει τα ποσοστά της, που σε συνδυασμό με πιθανή πτώση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας , θα της δώσει το δικαίωμα αμφισβήτησης της πολιτικής κυριαρχίας της κυβέρνησης.
Για την δε κυβέρνηση και την Νέα Δημοκρατία στόχος είναι η διατήρηση ή και αύξηση των ποσοστών της σε σχέση με τις προηγούμενες Ευρωεκλογές, γεγονός που θα της δώσει το δικαίωμα να ασκήσει ισχυρή, ασφαλή και αξιόπιστη εσωτερική και εξωτερική πολιτική για τα επόμενα τρία χρονιά.
Ωστόσο, μου προκαλεί έκπληξη….
Πως σε γενικές γραμμές, σ’ αυτόν το διάλογο, δε γίνεται αντιληπτό ότι η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζουν μια σειρά από σοβαρές προκλήσεις….
Μπορούν οι νέες γεωπολιτικές εξελίξεις (Ουκρανία, Mέση Ανατολή, Taiwan) να αντιμετωπιστούν στο επίπεδο του μεμονωμένου κράτους ή υπάρχει ανάγκη για σχεδιασμό και εκτέλεση γενικότερης Ευρωπαϊκής πολιτικής; Μπορεί το ρόλο αυτό να τον παίξει η συμμαχία του ΝΑΤΟ ή πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει την πρωτοβουλία;
Απειλούνται τα σύνορα Ευρωπαϊκών χωρών; Εάν ναι, το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται σε επίπεδο κράτους ή υπάρχει ανάγκη από σχεδιασμό και εκτέλεση γενικότερης Ευρωπαϊκής πολιτικής; Επιπλέον, το ερώτημα αυτό ενδιαφέρει την Ελλάδα; Μας ενδιαφέρει τα σύνορα μας να είναι τα εγγυημένα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Απλά θυμηθείτε τα γεγονότα στον Έβρο πριν μερικά χρόνια… Πρόσφατα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης επανήλθε και συζητήθηκε η ιδέα του Ομοσπονδιακού Στρατού. Μας ενδιαφέρει αυτό σαν χώρα που ξοδεύει ένα μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ σε εξοπλιστικά προγράμματα;
Υπάρχει ανάγκη από ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης; Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξάρτηση της Γερμανίας από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Μας ενδιαφέρει αυτό σαν χώρα; Μήπως μια κοινή Ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική εξασφαλίσει τα ενεργειακά αποθέματα του υπεδάφους της χώρας μας;
Τα τελευταία χρόνια και πολύ σωστά, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδιαφέρθηκε, συζήτησε και πέρασε νόμους για την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική ουδετερότητα. Μήπως όμως οι εφαρμοστικές διατάξεις προωθήθηκαν πολύ γρήγορα χωρίς να δώσουν τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής σε χώρες με πρωτογενή παραγωγή; Μήπως το κόστος της ενέργειας και η νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος ήταν από τα θέματα που συζητήθηκαν κατά την διάρκεια των προσφάτων Ευρωπαϊκών αγροτικών κινητοποιήσεων; Μας ενδιαφέρει αυτό το θέμα σαν χώρα;
Πρόσφατα συζητήθηκε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης η αναγκαιότητα χάραξης κοινής δημοσιονομικής πολιτικής για να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν χώρες στο χείλος της χρεοκοπίας. Μας ενδιαφέρει αυτό το θέμα σαν χώρα; Ποιος θα διαπραγματευθεί τους όρους και τους κανόνες;
Υπάρχουν μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες που ενεργά ανταγωνίζονται τις οικονομίες των Ευρωπαϊκών χωρών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Κίνας και της Ινδίας. Μας ενδιαφέρει το γεγονός ότι οι χώρες αυτές εκφράζουν περίεργες απόψεις όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή και ότι οι κυβερνήσεις τους δεν πληρούν τα Ευρωπαϊκά κριτήρια δημοκρατικότητας; Υπάρχει ανάγκη από κοινή οικονομική πολιτική σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση αυτού του ανταγωνισμού;
Το κόστος των παρεχόμενων συγχρόνων ιατρικών υπηρεσιών αυξάνεται εκθετικά και τα Ευρωπαϊκά συστήματα Υγείας αδυνατούν να προσαρμοστούν. Οι Ευρωπαϊκές ιατρικές επιστημονικές εταιρίες έχουν ήδη υποβάλει προτάσεις για τον εξορθολογισμό των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας στο πλαίσιο της σχέσης κόστους – αποτελεσματικότητας. Μήπως όμως είναι αναγκαία μια κοινή Ευρωπαϊκή πολίτικη για την πρόληψη νοσημάτων, την ανάπτυξη και κλινική εφαρμογή νέων διαγνωστικών μέσων, φαρμακευτικών αγωγών, χειρουργικών τεχνικών και εμφυτευμάτων καθώς και σύγχρονης τεχνολογίας; Απλά θυμηθείτε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας έδωσε εξετάσεις και πέτυχε…
Μας ενδιαφέρει αυτό;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα θέματα που ανέφερα , σύντομα θα τεθούν στο Ευρωπαϊκό τραπέζι συζητήσεων και διαπραγματεύσεων.
Το ερώτημα είναι ποιοι πολιτικοί, ποια πολιτικά κόμματα και με ποιες γνώσεις θα φέρουν σε πέρας αυτό το έργο;
Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει θέμα χαλαρής η αντιδραστικής ψήφου.
Η μόνη λύση είναι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες να ψηφίσουν μαζικά στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου και να επιλέξουν πολίτικους και κόμματα που αξιόπιστα και με τεχνοκρατικές γνώσεις μπορούν να διαπραγματευτούν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας μας.
* Ο Θεόφιλος Καραχάλιος είναι καθηγητής Ορθοπαιδικής, διευθυντής της Ορθοπαιδικής κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας και Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη Ν.Δ.
