Χθες ημέρα Τετάρτη 26/6/2024 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας: «Ιδιωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών, κρατική αρωγή και προστασία, στεγαστική συνδρομή, διατάξεις για το Πυροσβεστικό Σώμα και άλλες διατάξεις».
Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ν.Λάρισας με εκπρόσωπο τον πρόεδρο Γιάννη Σκόκα τοποθετήθηκε εκτενώς στο συγκεκριμένο ζήτημα, παρεμβαίνοντας στην συνεδρίαση της συγκεκριμένης επιτροπής, προβάλλοντας πως όλα τα προβλήματα της περιοχής μας μετά από τις φονικές πλημμύρες του Σεπτέμβρη που κάθε άλλο παρά λύνονται με το συγκεκριμένο νόμο.
Στην τοποθέτησή του ο Πρόεδρος του ΕΚΝΛ επισήμανε τα εξής : Είμαστε τώρα σχεδόν 10 μήνες μακριά από εκείνες τις ημέρες κι από τότε εκτός από υποσχέσεις και «μεγάλα σχέδια», πέρα από ελάχιστα ,καμία ουσιαστική- καθολική αποζημίωση κι αποκατάσταση δεν έχει υπάρξει, κανένα ουσιαστικό μέτρο ή έργο προστασίας δεν έχει γίνει .Κατά βάση ο καθένας κι οποίος μπόρεσε (καθώς δεν είναι πολλοί αυτοί) προσπάθησε να αποκαταστήσει την ζωή του.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μας προκαλεί με αυτή τη μεθόδευση που επιχειρείται για την ιδιωτική ασφάλιση για τις φυσικές καταστροφές. Καταλαβαίνουμε ότι το γεγονός πως αρχικά θα είναι υποχρεωτική μόνο για μεγάλες επιχειρήσεις, είναι ένας εφησυχασμός για να περάσει χωρίς αντιδράσεις και στην πορεία να γενικευτεί και για τις λαϊκές περιουσίες. Η επιλογή της ιδιωτικής ασφάλισης όχι μόνο δεν είναι λύση είναι καταρχήν ομολογία της πλήρους εγκατάλειψης, της απαλλαγής κάθε κρατικής ευθύνης για την προστασία της ζωής μας από τέτοια φαινόμενα. Που όπως πια λέγεται θα είναι αρκετά συχνά. Είναι απογείωση της περίφημης λογικής της ατομικής ευθύνης. Όπως συμβαίνει ήδη για μια σειρά ανάγκες μας στην ζωή μας θα συμβαίνει κι εδώ . Όποιος έχει να πληρώσει μπορεί και να γλιτώσει, μπορεί και να ξανασηκωθεί όρθιος.
Και σήμερα ποιος έχει να πληρώσει όταν σχεδόν τα μισά λαϊκά νοικοκυριά δεν έχουμε να ανταποκριθούμε σε μια έκτακτη ανάγκη . Όταν ένας στους 5 ζεί κάτω κι από όριο της φτώχειας ακόμη κι από αυτά τα 500 ευρώ δηλαδή, όταν η αγοραστική δύναμη είναι στα επίπεδα του 2009. Που σημαίνει πρακτικά πως χιλιάδες σπίτια και περιουσίες απλών ανθρώπων θα μείνουν ανασφάλιστα και προφανώς στο έλεος των κάθε λογής φυσικών φαινομένων.
Για το τι είδους διασφάλιση παρέχει τελικά αυτή η επιλογή μπορεί να το καταλάβει κανείς από την πείρα που έχουμε εμείς οι εργαζόμενοι από την κοινωνική ασφάλιση . Με την σύνδεση της κάλυψης με χρηματιστηριακά προϊόντα, αλλά κυρίως από τα δεκάδες κανόνια που βάρεσαν αφήνοντας στον άσο χιλιάδες εργαζόμενους. Δεν είναι πολύ παλιά αυτά για να τα ξεχάσουμε.
Γι΄αυτό όχι μόνο διαφωνούμε θα είμαστε απέναντι σε κάθε τέτοια προσπάθεια . Οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες, το κράτος που θα απαλλαγεί από την ευθύνη και τα τη φορτώσει σε εμάς. Ζητάμε όχι μόνο να μην προχωρήσει αυτή η απαράδεκτη μεθόδευση , να αποσυρθεί το νομοσχέδιο αλλά να προχωρήσουν άμεσα οι αποζημιώσεις και η αποκατάσταση στο 100% για όλους χωρίς εξαιρέσεις στην περιοχή μας, με αποκλειστική κρατική ευθύνη και χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση.
