Ο εγκληματίας επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος για να σβήσει τα ίχνη του.
Λίγες μέρες μετά από άλλη μια μεγάλη πυρκαγιά στη βορειοανατολική Αττική, στην οποία βρήκε τραγικό θάνατο μια εργαζόμενη γυναίκα, κάηκαν σπίτια, επιχειρήσεις κι εξαφανίστηκαν χιλιάδες στρέμματα δάσους, ο πρωθυπουργός μαζί με υπουργούς επισκέπτονται την καμένη Πεντέλη.
Η κυβέρνηση στήνει μια επικοινωνιακή φιέστα για να καλύψει τις ευθύνες της και να τις μετακυλήσει στα ίδια τα θύματα και στην «κλιματική κρίση». Δεν επισκέπτεται την περιοχή για να δώσει ούτε για να τάξει αλλά για να τονίσει πως τα ψίχουλα που πετάει στους πυρόπληκτους, είναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει και να μην περιμένουν ούτε να ζητάνε περισσότερα.
Οι κάτοικοι των περιοχών που κάηκαν, γνωρίζουν καλύτερα γιατί κάηκαν, πώς χάθηκαν άδικα τόσο πράσινο και οι κόποι μιας ζωής. Γνωρίζουν πως ήταν ελάχιστα τα πυροσβεστικά οχήματα και τα αεροπλάνα ή ελικόπτερα που επιχειρούσαν να σβήσουν τις φλόγες. Οι ίδιοι έσωσαν ό,τι σώθηκε, συνδράμοντας ο ένας τον άλλο, ενώ οι λίγοι και κατάκοποι πυροσβέστες βοηθούσαν όποτε και όπου μπορούσαν. Ο κυνισμός και η αλαζονεία που χαρακτηρίζουν τις δηλώσεις του ίδιου τους πρωθυπουργού, πως η κυβέρνηση βελτιώνεται μετά από κάθε πυρκαγιά και πως ελάχιστοι είναι εκείνοι που επλήγησαν από την τελευταία, δεν είναι μόνο αδιαφορία και περιφρόνηση των πυρόπληκτων. Θέλουν να σπάσουν το ηθικό του λαού, να γίνει η δίκαιη οργή του απογοήτευση και ανημποριά, για να μη διεκδικεί και να μην τους ενοχλεί.
Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τον Βαρνάβα και έφτασε μέχρι την Καλλιτεχνούπολη, έκαψε τα βουνά και πέρασε μέσα στον αστικό ιστό της Πεντέλης, των Βριλησσίων και του Χαλανδρίου γιατί δεν υπήρχε τίποτα να τη σταματήσει. Είναι μια απόδειξη της πλήρους διάλυσης των λειψών δομών πυροπροστασίας και πυρόσβεσης. Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων. Είναι η ίδια πολιτική που διαλύει τις δημόσιες συγκοινωνίες, που κλείνει νοσοκομεία, που συγχωνεύει σχολεία, που καταργεί δικαιώματα. Αυτή η εγκληματική πολιτική ευθύνεται για τα Τέμπη, για τα εργατικά ατυχήματα, για τις πλημμύρες, για τη φτώχεια και την εξαθλίωση του λαού. Είναι μια εγκληματική πολιτική που η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ποια θα είναι τα τραγικά της αποτελέσματα. Είναι η πολιτική όλων των κυβερνήσεων που υπηρετούν το κεφάλαιο, το οποίο πατά επί πτωμάτων για να αβγατίσει τα κέρδη του. Οι ανάγκες του λαού και η ζωή του δεν έχουν καμιά αξία.
Στο λεκανοπέδιο της Αττικής χάνονται με γοργούς ρυθμούς τα δάση. Τις πυρκαγιές διαδέχονται οι πλημμύρες και η ξηρασία. Τα σχέδια «ανάπτυξης» το γεμίζουν τσιμέντο. Η ζωή των κατοίκων γίνεται κάθε χρόνο πιο αφόρητη. Η καταστροφή της φύσης, τα καμένα σπίτια και οι νεκροί δεν είναι φυσικά φαινόμενα. Είναι εγκλήματα του καπιταλισμού που καταστρέφει τον πλανήτη και τη ζωή. Αυτό το σύστημα και οι κυβερνήσεις του, μας πνίγουν, μας καίνε και μας δολοφονούν.
Οι πυρόπληκτοι πρέπει να αποζημιωθούν για να φτιάξουν τα σπίτια τους ξανά και τα καμένα δάση να παραμείνουν δάση. Τίποτα δεν μπορούν να περιμένουν από μια σύσκεψη φορέων. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να… πειστεί, οι αγώνες πρέπει να νικήσουν και ν’ ανατρέψουν την πολιτική της. Η οργή του λαού να γίνει διεκδίκηση και αγώνας.
ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!
ΑΜΕΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΩΝ!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ – ΚΑΙ ΟΧΙ ΨΕΥΤΙΚΑ – ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ!
