ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Συμπληρώθηκαν σήμερα 50 χρόνια από την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 1974 όταν ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ενώπιον πολιτικών του φίλων που έμελλε αργότερα να κυβερνήσουν μαζί του την Ελλάδα, αλλά και αρκετών που αποχώρησαν στην πορεία, διαφωνώντας μαζί του, παρουσίασε την ανατρεπτική ιδρυτική διακήρυξη του νέου πολιτικού φορέα, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος που από την ίδρυσή του μέχρι και τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου διαμορφώνοντας νέες ευνοϊκότερες συνθήκες για τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών.
Ηταν 3 του Σεπτέμβρη του 1974 όταν ο αείμνηστος χαρισματικός ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου εισήγαγε στον πολιτικό λόγο έννοιες όπως Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, που αποτέλεσαν το τρίπτυχο της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος, καλώντας τους Ελληνες να αγκαλιάσουν το ΠΑΣΟΚ, το σοσιαλιστικό κίνημα που είχε σαν στόχο του να άρει τις κοινωνικές ανισότητες, να διαλύσει τις διαχωριστικές γραμμές, εγκαθιδρώντας την Εθνική Λαϊκή Ενότητα και να κάνει την Ελλάδα μία χώρα με ισχυρή φωνή στα διεθνή φόρουμς.
Από τα πρώτα βήματα στην αντιπολίτευση μέχρι και το 1981 που κέρδισε με συντριπτικό ποσοστό 48%, ο ιδρυτής και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ αναδεικνύοντας τον πολυτάλαντο χαρακτήρα του κατάφερε να μιλήσει στις καρδιές όλων των μη προνομιούχων Ελλήνων και να δημιουργήσει το «ποτάμι της Αλλαγής» που παρέσυρε τα πάντα φέρνοντας στο προσκήνιο μία νέα φιλολαϊκή πολιτική, με τεράστιες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.
Πρωτόγνωρες αλλαγές στην υγεία, την παιδεία, την ισότητα των φύλων, τους μισθούς, τις συντάξεις, τη δημοκρατία, κ.λπ..
Δυστυχώς όμως σήμερα 50 χρόνια μετά το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου σε τίποτα δεν θυμίζει το λαϊκό κίνημα που μέσα σε σχεδόν 3 χρόνια από την ίδρυσή του έγινε κόμμα εξουσίας και σε 7 χρόνια από το 1974 πήρε την εξουσία.
Κόντρες, έριδες μεταξύ στελεχών, αδυναμία έκφρασης ξεκάθαρου πολιτικού λόγου απουσία ηγέτη και ηγετικής ομάδας έχουν φέρει τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ σε φάση ανυποληψίας, να παίζει σε ποσοστά ακόμη πιο χαμηλά από αυτά που πήρε το 1974 λίγες μόνο ημέρες μετά την ίδρυσή του.
50 χρόνια μετά, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να ξαναμπεί δυναμικά στην πολιτική ζωή του τόπου, πρέπει να βρει εκείνη τη φυσιογνωμία που θα ξαναμιλήσει στις καρδιές των απλών ανθρώπων που κάποτε έπιναν νερό στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου και να αφήσει στην άκρη τις διαμάχες μεταξύ των στελεχών για τη νομή των θώκων. Θα πρέπει να βάλει διαχωριστικές γραμμές με τη δεξιά, παρουσιάζοντας μία διαφορετική πρόταση εξουσίας, που θα πείθει και θα εμπνέει. Θα πρέπει να αφήσει στην άκρη συνήθειες και πρακτικές της πλειοψηφίας των στελεχών του παρελθόντος που οδήγησαν στη συρρίκνωση, αφού ένα μεγάλο κομμάτι της υγιούς κοινωνίας έδειξε την αποστροφή του σε αυτές τις πρακτικές αναζητώντας αλλού πολιτική στέγη.
Σε διαφορετική περίπτωση η απαξίωση θα ενταθεί και μοιραία θα έλθει η διάλυση.
