Εγκαινιάστηκε στο 33ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας η βιβλιοθήκη του, ως «Κατερίνα Αναγνώστου», στη μνήμη της Λαρισαίας λογοτέχνιδας. Η ονοματοδοσία της βιβλιοθήκης έγινε σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών νομού Λάρισας, την εκδήλωση πλαισίωσε ομάδα χορωδίας του σχολείου, με την υπεύθυνη μουσικό Ευτυχία Κασιάρη, ενώ συντόνισε η υπεύθυνη της σχολικής βιβλιοθήκης Χρύσα Καραμανέ, η οποία φρόντισε να διαβαστούν κείμενα από μαθητές, κάτι που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη. Η διευθύντρια του σχολείου Χρύσα Μαστοροδήμου παρέδωσε στο τέλος της εκδήλωσης στο αμφιθέατρο, τιμητική πλακέτα στην οικογένειά της. Χαιρετισμό απηύθυναν η πρόεδρος του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού Λάρισας, Ελένη Δημόκα, η υπεύθυνη σχολικών δραστηριοτήτων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ν. Λάρισας, Κωνσταντίνα Χατζημίχου – Καλούση και ο πρόεδρος του ΠΟΚΕΛ Αργύρης Γιουρούκης.
Για τη Λαρισαία συγγραφέα μίλησε η Ευδοκία Ποιμενίδου και διάβασε το διήγημα : «Το ταξίδι του θυμού», ενώ η Ελένη Χριστούλα – Πατελοδήμου ανέφερε μεταξύ άλλων : «βρισκόμαστε σήμερα στο σχολείο, ως Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών Λάρισας για να υλοποιήσουμε την πρότασή μας, για την ονοματοδοσία της βιβλιοθήκης του σχολείου ως «Κατερίνα Αναγνώστου». Η Κατερίνα ήταν η πρώτη Λαρισαία που πίστεψε στην αξία της Παιδικής Λογοτεχνίας κι ασχολήθηκε, δίνοντας έναν μεγάλο αριθμό ποιοτικών βιβλίων. Μόνη της μπήκε στο χώρο του παιδικού βιβλίου και στάθηκε ισάξια, δίπλα στους επιτυχημένους του είδους. Έγραψε βιβλία για τα παιδιά που μυρίζουν ελληνική φύση κι είναι γεμάτα παιδική αφέλεια, χιούμορ αλλά κι ευγένεια ψυχής. Ήταν βραβευμένη συγγραφέας, από τα σπουδαιότερα σωματεία της Παιδικής Λογοτεχνίας: τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Είχε δημιουργήσει το προσωπικό της ύφος γραφής, όπου διαχειρίζονταν θέματα κοινωνικά, καθημερινά και τα άγγιζε με τέτοιο αριστοτεχνικό τρόπο, στοχεύοντας την παιδική καρδιά. Με την Κατερίνα, συνταξιδέψαμε σε διάφορες πόλεις κι είχαμε την ευκαιρία, να συζητούμε για τα κοινά μας ενδιαφέροντα. Σε όλες τις δραστηριότητες κυνηγούσε το αυθεντικό και το αληθινό. Πειραματίζονταν, μα δεν παράβαινε κανόνες. Η λέξη ανταγωνισμός δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό της. Άνθρωπος βαθύτατα δημοκρατικός, θύμωνε με την αδικία και πάλευε με όλες τις δυνάμεις της για το σωστό και το δίκαιο. Και πίστευε πως ο κόσμος μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερος, με τρόπο ειρηνικό που περνάει μέσα από το βιβλίο. Είχε σκαρώσει ένα στίχο, που τον έλεγε συχνά: «Ένα βιβλίο νύχτα – μέρα τη φοβέρα κάνει πέρα». Για όλα ετούτα κι άλλα πολλά, η Κατερίνα Αναγνώστου, θα μείνει αλησμόνητη».
