Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας υποδέχθηκε τους μαθητές και τις μαθήτριες του Γ4 τμήματος του σχολείου μας , για να τους ξεναγήσει στην περιοδική έκθεση «Φιλόλαος» του διάσημου Λαρισαίου γλύπτη Φιλόλαου Τλούπα. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στις 16 Οκτωβρίου στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλωσσικής Διδασκαλίας, με απώτερο στόχο τη γνωριμία των μαθητών/-τριών με την προσφορά της σύγχρονης Ελλάδας στον πολιτισμό. Οι μαθητές/-τριες, μέσα από τα έργα ενός σύγχρονου εικαστικού, γνώρισαν πώς υλικά όπως το ξύλο, ο ανοξείδωτος χάλυβας, το beton lave μετατρέπονται σε έργα τέχνης μεγάλης κλίμακας, για δημόσιους χώρους, αλλά και μικρών διαστάσεων (μικρογλυπτική). Αντιλήφθηκαν με τρόπο βιωματικό τη διαφορά ανάμεσα στον ρεαλισμό και την αφαίρεση, ταξίδεψαν από το Πήλιο στη Γαλλία, τη χώρα που φιλοξενεί πολλά έργα του Φιλόλαου. Μετά το πέρας της ξενάγησης ο κάθε μαθητής/-τρια «υιοθέτησε» ένα έργο τέχνης της αρεσκείας του. Ακολούθησε προσεκτική παρατήρηση και καταγραφή σκέψεων και εντυπώσεων.
Ακολουθεί ένα μικρό αποτέλεσμα αυτής της «συνομιλίας».
Petit coffre tele
«Από ανοξείδωτο χάλυβα ένα ντουλάπι τηλεόρασης. Περίεργο σχήμα, για να χωράνε εκείνες οι παλιές τηλεοράσεις. Πώς εξελίχθηκε η τεχνολογία από τότε!»
Το συντριβάνι της Ορλεάνης
Θυμίζει φύλλα φοινικιάς και λίκνισμα δελφινιού στο σημείο που τρέχει το νερό. Το αστικό τοπίο γίνεται ακόμη πιο όμορφο με ένα τέτοιο έργο.»
Ισμήνη Σακελλαρίου
«Δύο έργα, το ίδιο πρόσωπο. Το ένα από γύψο με ρεαλιστική απόδοση των χαρακτηριστικών, το άλλο από σίδηρο, πιο αφαιρετικο.» Μοσχοφόρος
«Με μια πρώτη ματιά φαίνεται σαν ένα απλό κομμάτι σιδήρου. Στη συνέχεια το έργο παίρνει μορφή στα μάτια του παρατηρητή.»
Τοπίο στο Πήλιο
«Λάτρεψα τον τρόπο με το οποίο απλά υλικά όπως τα θαλασσόξυλα απεικονίζουν ένα φυσικό τοπίο που άρεσε στον καλλιτέχνη.»
Γεωργάκης Ολύμπιος
«…μπορεί να διακρίνει κανείς τη δίψα για ελευθερία, την ανάγκη για τον επαναστατικό αγώνα…» «Η απλή μορφή του έργου συνδυάζει παράδοση με αφαιρετικότητα. Με εντυπωσίασε η τοποθέτηση του ενός ποδιού πιο μπροστά από το άλλο. Η λεπτομέρεια αυτή παραπέμπει στους αρχαίους κούρους, που συμβόλιζαν ανδρεία και αθανασία. Ο καλλιτέχνης μεταφέρει τη δύναμη και την αρετή των αρχαίων Ελλήνων στους απόγονους, στους ήρωες του ’21. Αυτή η ένωση παρελθόντος και παρόντος μου κινεί το ενδιαφέρον, καθώς διαμορφώνει την ιδέα του ελληνικού ηρωισμού, κάτι που δεν χάνεται αλλά διαιωνίζεται.»
Τραχύ χέρι 1966- Main rustique
Η τραχιά σιδερένια όψη του θυμίζει τη βαριά κοπιαστική εργασία. Η σκληρότητά του ίσως αποδίδει τα πάθη και τις προκλήσεις που ξεπέρασε ένας άνθρωπος στο μονοπάτι της ζωής. Παρατηρώντας το από άλλη οπτική γωνία φανερώνει τη σκληρότητα των πράξεων. Ανθρώπινες πράξεις που αφήνουν σημάδια όπως στα χέρια και στις ψυχές των ανθρώπων.»
Τους μαθητές και τις μαθήτριες συνόδευσαν οι εκπαιδευτικοί: κ. Εξάρχου Ασημίνα-Φιλόλογος και κ. Τζιούρας Μιχάλης-Τεχνολόγος.
