Ο κλινικός ψυχολόγος και συγγραφέας συζητά με τον Ευριπίδη Κουτσίνα με την ευκαιρία της παρουσίασης σήμερα στη Λάρισα του νέου του βιβλίου «Να προσέχεις»
Το βιβλίο του κλινικού ψυχολόγου και συγγραφέα Γιάννη Αθανασόπουλου «Να προσέχεις», παρουσιάζεται σήμερα στις 7.00 μ.μ. στο Μύλο του Παππά, σε μια εκδήλωση που γίνεται με την υποστήριξη της αντιδημαρχίας Πολιτισμού του δήμου Λαρισαίων.
Ο Ευριπίδης Κουτσίνας και το The performart – Larissa συνομιλούν μαζί του για το νέο του πόνημα, για τη σύνδεση του θεάτρου και της ψυχολογίας που επιχειρεί, για τα αποτελέσματα του εγχειρήματος, για την εμπειρία του σε μάχιμες δομές του Χαμόγελου του Παιδιού και του ΟΚΑΝΑ, αλλά και για τη σχέση του με τους ανθρώπους, τη συμπεριφορά τους στις παρουσιάσεις – θεατρικές παραστάσεις των βιβλίων του:
Τι σας ώθησε να συνδυάσετε την επιστήμη της ψυχολογίας με το θέατρο; Πιστεύετε ότι ο συνδυασμός αυτός μπορεί να φέρει μια νέα μορφή θεραπείας;
Όταν αφήνεσαι στη Ροή και δεν μασκαρεύεσαι στα πρέπει του κόσμου, όλα έρχονται από μόνα τους. Εύκολα και λιτά. Γρήγορα και ειλικρινά. Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα, και έτσι, όλα είναι πιο απλά.
Θέατρο σκιών και φωτός είναι η ζώη μας, για αυτό την ανέβασα στο σανίδι. Για να καθρεφτίσει, για να προκαλέσει, για να αλλάξει. Για να μας γυρίσει στην Αγάπη. Την απλή. Την ήσυχη. Αυτή τη θεραπεία.
Στην παράσταση-ομιλία σας “Το παιδί που ανταμώσαμε”, αγγίξατε ευαίσθητες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής. Ποια ήταν η πιο συγκινητική αντίδραση που λάβατε από το κοινό σας;
Πολλές στιγμές. Με κοινούς παρονομαστές: Η ησυχία, η γαλήνη και η ψυχραιμία που επικρατεί μέσα στην αίθουσα μετά το τέλος της παράστασης. Τα χαμόγελα, οι αγκαλιές, η καλοσύνη. Η έλλειψη καχυποψίας, η νοσταλγία του καλού.
Μετά το τέλος των παραστάσεων πάντα όλοι μεταξύ μας πιο απαλοί, πιο προσεκτικοί, πιο ευγενείς!
Ξεχασμένα ζητούμενα, ξεπροβάλλονται μονομιάς μετά την παράσταση.
“Όλοι είμαστε ίδιοι”.
“Μου θύμισες όλα αυτά που εσκεμμένως ξεχνούσα”.
“Θα τον συγχωρήσω”.
“Θα βγω από την ανακύκλωση του σκοταδιού”.
“Θα το αποδεχτώ”.
“Θα προχωρήσω”.
Οι εμπειρίες σας σε κρίσιμες δομές, όπως το “Χαμόγελο του Παιδιού” και ο ΟΚΑΝΑ, πώς διαμόρφωσαν την κατανόηση και την προσέγγισή σας στην ανθρώπινη ψυχολογία;
Μεγάλα Σχολεία και τα δύο. Δύσκολα Σχολεία. Έντονα και Καθοριστικά Σχολεία!
Πάλεψα πολύ σε αυτά τα πλαίσια. Να κρατήσω την ανθρωπιά μου ενώ αντίκρισα τόσο σκοτάδι.
Και πολλές φορές είπα “θα τα παρατήσω”. Μα συνέχισα τελικά. Και ευχαριστώ τον Θεό για αυτό.
Πάλεψα πολύ για να δω την ευλογία μέσα στον πόνο. Και την είδα.
Τόσα σκοτάδια, και όμως, μόνο μέσα από εκεί ανταμώνεις φως.
Πιστεύετε ότι η τέχνη, και συγκεκριμένα το θέατρο, μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην επιστημονική γνώση και την κατανόηση των ψυχολογικών προκλήσεων από το ευρύ κοινό;
Αυτός ήταν ο σκοπός μου.
Η απλότητα και το δόσιμο έξω από ξύλινους λόγους, διεργασίες και τακτικές. Έξω από τυπικότητες και στενές επιστημοσύνες. Μπουχτήσαμε από δαύτα.
Αντικατέστησα το “θα σου μάθω 10 τρόπους για να είσαι καλά” με το “θα σου δείξω έναν καθρέφτη για να νιώσεις ήσυχα και ταπεινά”.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω στον χρόνο και να μιλήσετε με τον νεότερο εαυτό σας, ποια συμβουλή θα του δίνατε ως κλινικός ψυχολόγος και καλλιτέχνης;
“Μη Φοβού. Όλα είναι στη Θέση τους. Κοίτα ψηλά και προχώρα”.
Στο βιβλίο σας με τίτλο “Να προσέχεις”, τι σημαίνει για εσάς αυτή η φράση; Είναι μια προτροπή προς τον αναγνώστη, μια προσωπική υπενθύμιση, ή ίσως κάτι που λείπει από τη σύγχρονη κοινωνία;
Η μάνα μου η καλή πάντα μου το έλεγε! “Να προσέχεις”.
Δεν το έλεγε επικριτικά βέβαια ούτε τάχα μου με έπαρση. Με αγάπη μου το έλεγε και μου το λέει ακόμα. “Να προσέχεις εσένα, τους ανθρώπους, τους αγαπημένους σου… Να προσέχεις μη χάσεις τη πίστη σου. Να προσέχεις μη ξεχάσεις πόσο ίδιοι είμαστε”.
Έτσι προέκυψε και ο τίτλος λοιπόν. Έτσι το λέω πάντα και εγώ πλέον στους ανθρώπους μου.
“Να προσέχεις” μη ξεχάσεις ότι όσο και αν μασκαρεύουμε τα χάλια μας με γρηγοράδα και θυμό, στα ίδια και από τα ίδια χάλια είμαστε όλοι φτιαγμένοι. Το αντέχεις;
Αυτό είναι το “να προσέχεις”.
Να προσέχεις μη ξεχάσεις ότι εκεί απέναντι που δείχνεις τον άλλον, είσαι πάλι εσύ!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ είναι κλινικός ψυχολόγος, απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην κλινική ψυχολογία του Πανεπιστημίου του Leiden. Έχει διατελέσει συντονιστής βάρδιας στο «Χαμόγελο του Παιδιού», στις Γραμμές Έκτακτης Ανάγκης, καθώς και Αναπληρωτής Συντονιστής της Κινητής Μονάδας Παρέμβασης στον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ). Είναι ο πρώτος ψυχολόγος στην Ελλάδα που συνδύασε την επιστήμη της ψυχολογίας με το θέατρο. Το 2024, η πρώτη παράσταση-ομιλία του με τίτλο «Το παιδί που ανταμώσαμε» γνώρισε τεράστια επιτυχία σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γερμανία. Διατηρεί το ιδιωτικό του γραφείο στην Πάτρα.
