Ευχές για το δέντρο της αντίστασης στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Λάρισας

Δράση διασχολικού προγράμματος των 5^ου Γυμνασίου και 5^ου Λυκείου Λάρισας

Ξεχωριστές χριστουγεννιάτικες ευχές έστειλαν μαθητές και εκπαιδευτικοί του 5^ου Γυμνασίου και του 5^ου Λυκείου Λάρισας, μέλη του προγράμματος «Δημοκρατία και Εκπαίδευση» του Μορφωτικού Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων, στολίζοντας συμβολικά το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης Λάρισας-μουσείο που κοσμεί την αυλή των δυο σχολείων, τιμώντας την ιστορία της Αντίστασης της Λάρισας και τους αγώνες ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό.

Σε μια υποβλητική ατμόσφαιρα, μπροστά από τον πίνακα της Μάχης της Σοδειάς, της μεγάλης νικηφόρας μάχης που δόθηκε στο θεσσαλικό κάμπο από τον ΕΛΑΣ και τους αγρότες για τη διαφύλαξη του σιταριού, μαθητές διάβασαν τις δικές τους ευχές εναποθέτοντας στο δέντρο την κάρτα τους:

Υγεία και ευημερία για έναν καλύτερο κόσμο…

Η δημοκρατία και η ειρήνη δεν είναι δεδομένα. Μακάρι η αγάπη και η αλληλεγγύη να ανθίσει σε κάθε κράτος και κοινωνία…

Αγώνας, εμπνευσμένος από τον αγώνα όσων πέρασαν από τον χώρο, ονειρευόμενοι κι αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο αύριο…

Να αντηχήσει με τα κάλαντα που τραγουδάμε, το μήνυμα της ειρήνης και της αγάπης: «Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε. Μόνον σας αγαπούσαμε και ήρθαμε να σας δούμε»…

Τα κάλαντα τραγούδησε η χορωδία του διασχολικού προγράμματος, η οποία, υπό τη μουσική επιμέλεια των εκπαιδευτικών Εύας Μωυσιάδου από το Γυμνάσιο και Χρήστου Πουλούλη από το Λύκειο, συνέχισε ερμηνεύοντας το συμβολικό αντιστασιακό τραγούδι «Ήρωες»: Έλα και πάρτην μόνος σου τη Λευτεριά…

Η δράση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024, σε συνεργασία με το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και τον Σύλλογο «Φίλοι του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης Λάρισας (ΦΜΕΑΛ)». Από την πλευρά του Συλλόγου μιλώντας στην ομάδα των μαθητών-εκπαιδευτικών η πρόεδρος Κατερίνα Εμμανουήλ, τόνισε πως «ο χώρος του Μουσείου είναι ένας ιδιαίτερα συμβολικός χώρος. Οι άνθρωποι που πέρασαν από αυτόν-τις Παλιές Φυλακές Λάρισας, οραματίστηκαν ειρήνη, φυλακίστηκαν, και από εδώ, πολλοί οδηγήθηκαν στο «Λόφο του Μεζούρλου» όπου και εκτελέστηκαν, δίνοντας, στα χρόνια της Κατοχής, το αίμα και τη ζωή τους».