Ανακαλύψτε πώς έμοιαζε ο Παρθενώνας πριν από 2.500 χρόνια μέσα από το έργο Parthenon 3D. Δείτε την εντυπωσιακή ψηφιακή ανακατασκευή του ναού και του αγάλματος της Αθηνάς Παρθένου, όπως δημιουργήθηκαν από τον Φειδία, τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη.
Ο Παρθενώνας, που στέκεται στην κορυφή της Ακρόπολης στην Αθήνα για σχεδόν 2.500 χρόνια, παραμένει ένα πραγματικά εντυπωσιακό θέαμα. Όχι ότι αυτά τα δυόμισι χιλιετίες του φέρθηκαν με ευγένεια: ένα από τα πιο διάσημα ερείπια του αρχαίου κόσμου παραμένει, εξάλλου, ένα ερείπιο. Ωστόσο, εξακολουθεί να πυροδοτεί τη φαντασία των επισκεπτών, γεμίζοντας το μυαλό τους με εικόνες για το πώς πρέπει να ήταν τον 5ο αιώνα π.Χ., όταν λειτουργούσε ως ναός και θησαυροφυλάκιο.
Ένας λάτρης του Παρθενώνα, ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Χουάν ντε Λάρα, αφιέρωσε τέσσερα χρόνια χρησιμοποιώντας εργαλεία τρισδιάστατης μοντελοποίησης για να δημιουργήσει μια ψηφιακή ανακατασκευή του Παρθενώνα στην περίοδο της ακμής του, αποτυπώνοντας πτυχές που μπορεί κανείς να δει σε βίντεο και στην επίσημη ιστοσελίδα του έργου.
Το έργο, με τίτλο Parthenon 3D, δίνει έμφαση σε ένα στοιχείο πάνω απ’ όλα: το άγαλμα της θεάς Αθηνάς Παρθένου, ύψους σχεδόν 12 μέτρων. Δημιουργία του φημισμένου γλύπτη Φειδία, ο οποίος είχε επίσης αναλάβει όλη τη γλυπτική διακόσμηση του ναού, το άγαλμα κόστισε τελικά τα διπλάσια από ό,τι ολόκληρο το κτήριο.
Αν και το άγαλμα έχει χαθεί προ πολλού, τα ιστορικά τεκμήρια ήταν αρκετά για να μπορέσει ο ντε Λάρα να αναπαραστήσει κάθε λεπτομέρειά του — από τις πτυχές του χρυσού χιτώνα της Αθηνάς μέχρι τις ρωγμές στο ελεφαντοστέινο δέρμα της. Κατά τη διάρκεια των Παναθηναίων, που ετελούντο κάθε τέσσερα χρόνια, το φως του ήλιου εισχωρούσε στον Παρθενώνα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί μια σχεδόν υπερφυσική λάμψη της θεάς μέσα στο σκοτεινό εσωτερικό.
Αυτό φυσικά δεν ήταν τυχαίο. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι ο Παρθενώνας δημιουργήθηκε με θεία έμπνευση, μπορούμε να τον κατανοήσουμε καλύτερα ως ανθρώπινο έργο — και μάλιστα με εξαιρετική μελέτη και προσοχή στη λεπτομέρεια. Για τους αρχαίους επισκέπτες, η λάμψη της Αθηνάς ενισχυόταν από την τοποθέτηση ανοιγμάτων στην οροφή, πισίνες με νερό που αντανακλούσαν το φως, και ανακλαστικά υλικά — στοιχεία που οι περισσότεροι σύγχρονοι επισκέπτες δεν γνωρίζουν ότι υπήρχαν. Σήμερα, το Parthenon 3D προσφέρει την πιο κοντινή εμπειρία που έχουμε σε μια «χρονομηχανή» που μας μεταφέρει στον Παρθενώνα, όπως τον είχαν οραματιστεί ο Φειδίας και οι αρχιτέκτονες Ικτίνος και Καλλικράτης. Ωστόσο, όπως σημειώνεται και στην έρευνα του ντε Λάρα, ο ναός περιείχε και πολυάριθμα θυμιατήρια — άρα η πλήρης ρεαλιστική αναπαράσταση δεν θα είναι εφικτή μέχρι να μπορούμε να μεταφέρουμε και μυρωδιές μέσω διαδικτύου.
