ΓΡΑΦΕΙ Ο Πέτρος Οντούλης, Πρώην Διευθυντής Δήμου Τυρνάβου
Το Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο, το κτίριο που για έξι περίπου δεκαετίες καθορίζει την εικόνα της νότιας και ιστορικής εισόδου της πόλης, με τα ψηλά πεύκα στον αύλειο χώρο του να το αγκαλιάζουν και με τον καλαίσθητο περίβολο από λαξευμένη τετραγωνισμένη πέτρα, είναι ουσιαστικά το εμβληματικό διώροφο κτίριο, εμβαδού 423 τ.μ., που βρίσκεται επί της οδού Λαρίσης, μεταξύ των κτιρίων του 1ου Γυμνασίου Τυρνάβου ‘’Αχιλλέας Τζάρτζανος’’ που προηγήθηκε χρονικά η κατασκευή του (περί το 1959-60) και του καταστήματος της ΤΟΥΜΠΑΣ, που έπεται της ανέγερσης του Εμμανουήλειου (1976).
Το 1ο Γυμνάσιο Τυρνάβου, το Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο και η Τούμπα στην αρχική της μορφή όπως την είχε σχεδιάσει ο Τυρναβίτης Αρχιτέκτονας Μηχανικός κ. Βασίλης Τσολάκης, αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, μέρος των τοπόσημων οικιστικών μνημείων που χαρακτηρίζουν τον Τύρναβο.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο, πανέμορφο και ανεκτίμητο κτίριο του Δήμου Τυρνάβου, που ανεγέρθηκε με την καθολική δωρεά του αποβιώσαντος ευεργέτη Νικολάου Πέτρου Εμμανουήλ και εγκαινιάστηκε όσον αφορά την λειτουργία του, το 1964.
Από αρχιτεκτονική άποψη, το Εμμανουήλειο είναι ένα ιδιαίτερα μοντέρνο κτίριο, που παρέχει άνεση και στηρίζει την λειτουργικότητα των χώρων του, χαρακτηρίζεται από την ορθολογική διάταξη, καθώς και την επιτυχημένη ένταξή του στο περιβάλλον, ώστε να αποτελεί μέρος του συνολικού τοπίου και σημείο αναφοράς.
Το Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο ήταν και είναι συνυφασμένο με τα ψηλά πεύκα κυρίως στον εμπρός αύλειο χώρο του, που ενδεχομένως αυτά να προϋπήρχαν της ανέγερσης του κτιρίου, αφού όλη η περιοχή της Τούμπας παλιά, ήταν κατάφυτη από πεύκα.
Το μοναδικής αρχιτεκτονικής κτίριο του Δήμου, εντάσσεται στην κατηγορία των οικοδομημάτων σημαντικών αρχιτεκτόνων (Άρης Κωνσταντινίδης, Δ. Πικιώνης, Φ. Βώκος, Ι. Τριανταφυλλίδης κ.λπ.), που τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 συνέθεταν το «κίνημα» του μεταπολεμικού μοντερνισμού… Το κτίριο συνδυάζει το νέο, το διεθνές στυλ και την τοπική παράδοση φιλοξενώντας σημαντικές τοπικές λειτουργίες (βιβλιοθήκη (μέχρι το 2006-07), αίθουσα διαλέξεων, αίθουσες σεμιναρίων & επιμόρφωσης, πινακοθήκη, χώρο πολλών πολιτιστικών δράσεων κ.λπ.).
Χαρακτηριστικά όσο και σημαντικά είναι τα εμπρός μεγάλα ανοίγματα με τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες του κτιρίου, όπως και τα ανοίγματα της πίσω πλευράς.
Η συνολική εξωτερική όψη του κτιρίου επηρεάζει θετικά τη διάθεση του επισκέπτη του κτιρίου όσο και της πόλης. Η επιτηδευμένη εξωτερική τοιχοποιία και τα μεγάλα ανοίγματα με τους υαλοπίνακες που σε εμπνευσμένο μεταξύ τους συνδυασμό σχηματίζουν το κεφαλαίο γράμμα «Π» της ελληνικής αλφαβήτου, επιτρέπει το απαραίτητο φως να εισέρχεται απρόσκοπτα στις αίθουσες, μα και να αφήνει έξω τις αδιάκριτες ματιές.
Το γράμμα «Π» κάλλιστα θα μπορούσε να υποδηλώνει τη λέξη Πνεύμα (Πνευματικό) παραπέμποντας ευθέως στον σκοπό ανέγερσης του κτιρίου .
Η είσοδος και η εσωτερική πλατιά και άνετη κλίμακα (σκάλα), χωρίζει ασύμμετρα το κτίριο σε δύο μέρη, παραπέμποντας συνειρμικά στην χρυσή τομή για μεγαλύτερη αισθητική απόλαυση, όπως θεωρούσαν οι κλασσικοί αρχιτέκτονες…
Στη μετόπη του κτιρίου υπάρχουν τοποθετημένα από την έναρξη της λειτουργίας του Πνευματικού Κέντρου, πολύ μεγάλα ανάγλυφα χρυσά γράμματα, ορατά από πολύ μακριά, η ονομασία και οι λειτουργίες που αφορά το κτίριο: «ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΕΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ», αποδίδοντας τιμές στον δωρητή και ευεργέτη της πόλης μας και οριοθετώντας τον σκοπό που ο δωρητής επιθυμούσε να καλύψει η δωρεά του.
Επισημαίνεται ότι ο δωρητής για την ολοκλήρωση της δωρεάς του, φρόντισε με δικές του δαπάνες, να εφοδιάσει με βιβλία απαραίτητα για την λειτουργία της βιβλιοθήκης και λοιπά έπιπλα που απαιτούνταν για τη λειτουργία της, αλλά και για την μεγάλη αίθουσα διαλέξεων!!!
Κάτωθι αυτής και ακριβώς άνωθεν της εισόδου του, υπάρχει αναμνηστική πληροφοριακή επιγραφή σε μαρμάρινη επιφάνεια, στην οποία αναγράφεται το εξής επίγραμμα:
΄΄ΕΝ ΘΕΩ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΩΝ ΖΗΛΩ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ο ΠΕΤΡΟΥ
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΟΥΝΤΩΝ ΑΥΤΩ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΑΣΙΚΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΤΙΡΝΑΒΟΥ
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΜΑΓΓΙΝΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΕΡΑΜΙΔΑ
ΚΑΙ ΤΟΔ ΕΠ’ ΑΛΛΩ ΚΑΛΛΙΠΡΕΠΕΣ ΙΔΙΟΙΣ ΑΝΗΓΕΙΡΕΝ ΑΝΑΛΩΜΑΣΙΝ
ΕΡΓΟΝ ΕΙΣ ΔΙΑΙΤΑΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ ΘΥΓΑΤΕΡΩΝ ΕΑΥΤΩ ΔΕ
ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΧΑΡΙΤΟΣ ΑΪΔΙΟΝ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙ ΠΟΛΙΤΑΙΣ ΤΙΡΝΑΒΟΥ
ΕΝ ΕΤΕΙ 1964΄΄
Δηλαδή :
Έχοντας πάντα στη σκέψη του τον Θεό και επιθυμώντας να πράξει μεγάλα και καλά έργα, ο Νικόλαος Εμμανουήλ του Πέτρου, με τη συμπαράσταση των Δημητρίου Νασίκα δημάρχου Τυρνάβου Σπυρίδωνα Μαγγίνα γυμνασιάρχη και Δημητρίου Κεραμίδα, με δικά του έξοδα, ανήγειρε έργο αφιερωμένο στη μνήμη της θυγατέρας του, ενώ για τον ίδιο έστησε μνημείο αιώνιας ευγνωμοσύνης από όλους τους πολίτες του Τυρνάβου, το έτος 1964
Η άνετη εσωτερική σκάλα οδηγεί τον επισκέπτη στον 1ο όροφο που περιλαμβάνει δύο αίθουσες: δεξιά την μεγάλη αίθουσα διαλέξεων, ημερίδων, συνελεύσεων επιστημονικών και πολιτικών ομιλιών κ.λπ. και αριστερά την μικρότερη αίθουσα την οποία ο Δήμος Τυρνάβου ονόμασε «Αίθουσα Δανιήλ Δανιήλ» προς τιμήν του Τυρναβίτη ζωγράφου Δανιήλ ή Αλεξάνδρου (το κανονικό επώνυμό του), ο οποίος δώρισε στον Δήμο Τυρνάβου συλλογή έργων του από 22 πίνακες, υπό τον όρο να βρίσκονται σε κοινή θέα των συμπολιτών του!!! στην αίθουσα αυτή φιλοξενούνταν ήδη 20 πίνακες που αρχικά δώρισε δια συμβολαίου στον Δήμο Τυρνάβου, ο δωρητής του κτιρίου Ν. Εμμανουήλ!!!
Στη μέση υπάρχει ένα μικρός μεν αλλά πλήρως λειτουργικός και χρήσιμος χώρος που εξυπηρετεί το «εντευκτήριο» για να καλύπτει ανάλογες ανάγκες.
Η δύο αίθουσες επικοινωνούν με ένα ευρύχωρο χώρο που καταλήγει η σκάλα, με τις εντυπωσιακά μεγάλες ξύλινες πόρτες που στηρίζονται σε ανάλογου μεγέθους φαρδιά κουφώματα…
Το ισόγειο διέθετε στη δεξιά άκρη δύο αίθουσες: μία για κάλυψη ποικίλων αναγκών συλλόγων και κατά καιρούς πολιτιστικών ή εικαστικών δράσεων εμπρός, ενώ πίσω από την προαναφερόμενη αίθουσα άλλη μικρότερη αίθουσα στην οποία φυλάσσονταν επί σειρά ετών, τα χειρόγραφα και παλαίτυπα σπάνια βιβλία που διασώθηκαν από την πάλαι ποτέ φημισμένη βιβλιοθήκη του Τυρνάβου.
Στη μεγάλη αίθουσα έμπροσθεν των δύο προηγούμενων και αριστερά της εισόδου, βρίσκονταν και λειτουργούσε η δημοτική βιβλιοθήκη του Τυρνάβου. Σ’ αυτή υπήρχαν σε διάταξη οι ξύλινες προθήκες (βιβλιοθήκες) οι οποίες διέθεταν πόρτες με τζάμια, που διαφύλασσαν τα βιβλία από φθορές και περιόριζαν τη σκόνη, καθώς και μεγάλα ξύλινα τραπέζια με καρέκλες, που βοηθούσαν στη μελέτη μαθητών και πολιτών. Επισημαίνεται ότι η βιβλιοθήκη εξυπηρέτησε πολλές γενιές μαθητών για αρκετά χρόνια, χάριν των πολλών τίτλων βιβλίων που διέθετε, δεδομένου ότι το να διαθέτει κανείς εγκυκλοπαίδεια ή άλλα βιβλία την εποχή εκείνη, ήταν μάλλον πολυτέλεια για τους περισσότερους.
Δεξιά της εισόδου υπήρχαν τα άνετα WC. Τέλος, στο αριστερό άκρο του ισογείου υπάρχει ένα μικρό διαμέρισμα, το οποίο επικοινωνεί εσωτερικά με τον υπόλοιπο χώρο του κτιρίου, στο οποίο με βούληση του δωρητή, ζούσε ο φύλακας με την οικογένειά του, που φρόντιζε για τη λειτουργία όλων των χώρων αλλά και για την καθαριότητα του περιβάλλοντος χώρου και κυρίως την ασφάλεια του κτιρίου και της πολύτιμης περιουσίας του Δήμου.
Η μεγάλη αίθουσα της βιβλιοθήκης και τα WC επικοινωνούσαν μέσω ενός χώλ στο οποίο κατέληγε η σκάλα, με τις ίδιες μεγάλες ξύλινες επιβλητικές πόρτες με τα φαρδιά κουφώματα.
Η λειτουργία του για περίπου (60) εξήντα χρόνια, ως πνευματικό κέντρο, μοναδικό όχι μόνο για την πόλη μας αλλά και ευρύτερα, που καθόρισε την συνολική χρήση του κτιρίου ως πνευματικό κέντρο σύμφωνα με την βούληση του δωρητή και ευεργέτη Νικολάου Εμμανουήλ, είχε ως πυρήνα την λειτουργία της μεγάλης αίθουσας διαλέξεων και κυρίως της βιβλιοθήκης (δανειστικής)… μέχρι την μεταφορά της στο κτίριο του παλιού Δημαρχείου, το οποίο αποδεικνύεται ακατάλληλο για τις σύγχρονες ανάγκες και τον νέο ρόλο της που καλείται η δημοτική βιβλιοθήκη να διαδραματίσει (κατά την άποψη του συντάκτη), ενώ η διαρκής έκθεση των έργων του Δανιήλ Δανιήλ στην επάνω μικρή αίθουσα, τόνιζε αφενός την προσφορά του Τυρναβίτη ζωγράφου στο χώρο των εικαστικών τεχνών και αφετέρου άφηνε το δικό της θετικό πρόσημο στις εικαστικές τέχνες και ιδίως στη ζωγραφική.
Το κτίριο, κόσμημα για τον Τύρναβο, δύναται άνετα να θεωρηθεί ότι με την αρχιτεκτονική του κατασκευή, σημάδεψε και σημαδεύει θετικά την πόλη μας, ώστε η διάσωσή και διατήρησή του, να αποτελεί συνεχή μέριμνα για όλες τις επερχόμενες Δ.Α. όπως εξάλλου το ίδιο πρέπει να ισχύει και για όλη την ακίνητη περιουσία του Δήμου.
Θα ήταν ενδιαφέρον και απαραίτητο να γίνει γνωστό και το όνομα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού που σχεδίασε το κτίριο για τον συγκεκριμένο σκοπό…
Ποιες ακριβώς δράσεις και λειτουργίες όμως διαδραματίζονταν στους χώρους του Εμμανουήλειου που δόθηκε προς χρήση στους πολίτες και επισκέπτες του πριν εξήντα χρόνια, αναφορικά με τον σκοπό της δωρεάς του Ν. Εμμανουήλ που έγινε για να καλύψει τις συγκεκριμένες ανάγκες της πόλης;
Στα 60 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας του δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι στις αίθουσες του Εμμανουήλειου Πνευματικού Κέντρου, πραγματοποιήθηκαν περισσότερες των 6.000 εκδηλώσεων!!!
Διαχρονικά η μεγάλη αίθουσα του 1ου ορόφου χρησιμοποιούνταν για ομιλίες και διαλέξεις, θεματικά συμπόσια, πολιτιστικές δράσεις, τελετές, συνελεύσεις συλλόγων, φορέων και λοιπών συλλογικοτήτων, πολιτικές ομιλίες και συγκεντρώσεις πολιτικών, λοιπών πράξεων της Κεντρικής Διοίκησης, όπως ήταν η ορκωμοσία των αιρετών αρχών της επαρχίας Τυρνάβου μέχρι την δεκαετία του ’80, συνελεύσεις του π.χ. Οινοποιητικού Συνεταιρισμού, ΓΠΣ, αθλητικών συλλόγων κλπ., διεξαγωγή φόρουμ & ημερίδων-διημερίδων π.χ. για την ανάπτυξη του Τυρνάβου κλπ., ομιλίες επιστημονικού περιεχομένου που απευθύνονταν είτε στους αγρότες – κτηνοτρόφους, είτε στους πολίτες, γυναίκες ή άνδρες…
Στον χώρο του Εμμανουήλειου πραγματοποιήθηκε το 1990, το περίφημο 1ο Συνέδριο Τυρναβίτικων Σπουδών με την παρουσία πλήθους καταξιωμένων επιστημόνων – εισηγητών για την ιστορία του Τυρνάβου και άλλων θεμάτων της ιστορίας του τόπου, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στον Δήμο Τυρνάβου να εκδώσει αργότερα το βιβλίο των Πρακτικών του 1ου Συνεδρίου των Τυρναβίτικων Σπουδών το 1991 -σηματοδοτώντας την έναρξη των εντύπων εκδόσεων του Δήμου μας- ενώ τον επόμενο χρόνο πραγματοποιήθηκε το 2ο Συνέδριο Τυρναβίτικων Σπουδών και τα επόμενα χρόνια διημερίδες με αντικείμενο το έργο και την προσφορά του Αχιλλέα Τζάρτζανου, τα καταξιωμένα Τζαρτζάνεια, επιστημονικών συμποσίων…
Στην αρχή χρησιμοποιούνταν ακόμη και για διεξαγωγή μουσικών ρεσιτάλ της Μουσικής Σχολής Δήμου Τυρνάβου και παραστάσεων, σκακιστικών αγώνων ακόμη και στον αύλειο αυτού χώρο του, εκμάθηση Η/Υ σε δημοσίους & δημοτικούς υπαλλήλους (1991), ενώ την περίοδο 2004-2006 στην αίθουσα του ισογείου του Εμμανουήλειου Πνευματικού Κέντρου, λειτούργησε το Κέντρο Πληροφόρησης Νέων, φέρνοντας τους νέους πιο κοντά στους Η/Υ και το διαδίκτυο.
Με μαγιά την διαρκή έκθεση έργων ζωγραφικής στην αίθουσα Δανιήλ, ο Δήμος διοργάνωσε εκθέσεις ζωγραφικής άλλων καλλιτεχνών, αλλά κυρίως την λειτουργία εργαστηρίων ζωγραφικής.
Η αίθουσα που πριν λειτουργούσε η βιβλιοθήκη του Εμμανουήλειου Πνευματικού Κέντρου, ύστερα από την μεταφορά της στο ανεπαρκές & ακατάλληλο κτίριο του παλιού Δημαρχείου (κατά την άποψη του συντάκτη πάντα), κάλυπτε μέχρι του σεισμού του 2021 ένα δεύτερο απολύτως χρήσιμο σεμιναριακό μικρό χώρο κατάλληλο και για διεξαγωγή ημερίδων, που αποτελούνταν από δύο επί μέρους αίθουσες κατάλληλα εξοπλισμένες με έπιπλα και τεχνική υποδομή. Με μικρή διαμόρφωση σε δύο μικρούς ξεχωριστούς χώρους, οι αίθουσες χρησιμοποιούνταν για την διενέργεια σεμιναρίων, μικρών ημερίδων, επιμορφωτικών προγραμμάτων και συναντήσεων του Δήμου, φορέων, επιμελητηρίων, συλλογικοτήτων, συλλόγων, κ.λπ.
Υπήρχαν ακόμη προχωρημένες συζητήσεις μεταξύ παλαιότερης Δ.Α. και του Τυρναβίτη γλύπτη Γ. Καλακαλλά, έχοντας ως σκοπό να διαμορφωθεί χώρος του ισογείου για την τοποθέτηση γλυπτών έργων του, με νέα δωρεά που προτίθονταν να προσφέρει ο Τυρναβίτης καλλιτέχνης (π.χ. αίθουσα Γ. Καλακαλλά).
Οι κάποιας ηλικίας θα θυμούνται ακόμη την πίσω αυλή που η τότε νέοι χρησιμοποιούσαν για παιχνίδι σε συνδυασμό με την παιδική χαρά του υπήρχε πλησίον, κάτω από τη σκιά των μεγάλων πεύκων…
Το Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο συντηρήθηκε περιοδικά, χωρίς ωστόσο να αλλοιωθεί στο παραμικρό η αρχιτεκτονική του εικόνα και η λειτουργία των χώρων του, τόσο με την τοποθέτηση μεγάλων κουρτινών, όσο και με την αντικατάσταση των παλαιών σιδερένιων και μη ενεργειακών κουφωμάτων, με την κατασκευή χαμηλής στέγης και εργασιών υγρομόνωσης, ανακατασκευή των WC, την διαμόρφωση της κάτω αίθουσας (πρώην βιβλιοθήκης) και την βαφή εξωτερικά, με χρώματα που επιδέχεται το τοπίο.
Όλα αυτά μέχρι την 3η Μαρτίου 2021, όταν ο ισχυρός σεισμός που έπληξε τον Τύρναβο και την περιοχή της Ποταμιάς, διέκοψε βίαια τη λειτουργία του, τραυματίζοντάς το, ευτυχώς όχι ανεπανόρθωτα!
Πριν λίγες ημέρες άρχισαν ευτυχώς οι εργασίες αποκατάστασης του πληγέντος κτιρίου με τις απαραίτητες εργασίες ενίσχυσης του φέροντος οργανισμού και αποκατάστασης λοιπών ζημιών.
Μετά από απραξία πολλών χαμένων χρόνων εξαιτίας του σεισμού, το κτίριο αναμένεται να αποδοθεί σε χρήση σύντομα σε όλους τους πολίτες του.
Σήμερα, εκτός όλων των άλλων λειτουργιών που μέχρι την ημερομηνία του σεισμού επιτελούνταν στο «Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο», απολύτως απαραίτητος είναι να συνεχίσει να υπάρχει ένας χώρος όπου θα χρησιμοποιείται ως σεμιναριακός & εκπαιδευτικός χώρος, χώρος μικρών ημερίδων-διημερίδων και διαλέξεων, με τη δημιουργία αιθουσών με τις κατάλληλες υποδομές, προγραμμάτων επιμόρφωσης και εκπαιδεύσεων, κ.λπ.
Το «Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο» του Δήμου μας -λίγη μόνο ώρα από τη Λάρισα- με συγκριτικό πλεονέκτημα την μικρή απόσταση από τη Λάρισα και την άμεση πρόσβαση στον χώρο, με άνετα πάρκινγκ, το ευχάριστο περιβάλλον (που θα πρέπει να εμπλουτιστεί ως προς το φυτικό κεφάλαιο) σε μία ιστορική τοποθεσία, με την απόκτηση σύγχρονου υλικοτεχνικού εξοπλισμού και σε συνδυασμό με την επαναλειτουργία του δημοτικού κέντρου της Τούμπας, είναι εφικτό να προσελκύσει μέρος του «συνεδριακού τουρισμού» του Νομού Λάρισας που δικαιούται και να αποτελέσει τόπο προορισμού, με ότι αυτό θετικό συνεπάγεται για την πόλη μας, ενισχύοντας την προσπάθεια εξόδου της πόλης από μια χρόνια ιδιότυπη απομόνωση.
Στο πλαίσιο αυτό είναι σημαντικό να αξιοποιηθούν στοχευμένα και άλλα πλεονεκτήματα της περιοχής μας όπως λ.χ. είναι η πλούσια πνευματική κληρονομιά σπουδαίων λόγιων Τυρναβιτών (Αχιλλέας Τζάρτζανος, Θ. Αξενίδης), το Παλαιοσεισμολογικό Μουσείο, διάφορα μνημεία, κ.α. …
Η εκ νέου δημιουργία της αίθουσας Δανιήλ Δανιήλ για την μόνιμη έκθεση των δωρισθέντων έργων του Τυρναβίτη ζωγράφου Δανιήλ, με την κατάλληλη υποδομή, θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ…
Επίσης ο νέος χώρος που προέκυψε στο ισόγειο του κτιρίου (οικία φύλακα), θα μπορούσε με τις κατάλληλες αλλαγές να γίνει γκαλερί των γλυπτών έργων του αποβιώσαντα Τυρναβίτη γλύπτη και καθηγητή της ΑΣΚΤ Γιώργου Καλακαλλά που ήδη διαθέτει και που μπορεί να αποκτήσει ή χώρος στον οποίο θα μπορούσε να οργανωθεί και να λειτουργήσει εργαστήριο ζωγραφικής, φωτογραφίας και άλλων εικαστικών τεχνών!
Όλες οι προαναφερθείσες λειτουργίες είναι συμβατές με το πνεύμα και το γράμμα της βούλησης του δωρητή Νικολάου Εμμανουήλ, που σε δύσκολους καιρούς για την Τ.Α. και τους πολίτες του Τυρνάβου, πραγματοποίησε τη δωρεά του για την λειτουργία ενός πνευματικού κέντρου που το είχαν και έχουν ανάγκη οι πολίτες του Τυρνάβου και του Δήμου Τυρνάβου γενικότερα.
Η 60ετής συνεχής λειτουργία του ως Πνευματικό Κέντρο, εντυπώθηκε στη συνείδηση των πολιτών, γεγονός που δεν μπορεί να αγνοηθεί, αφού απευθυνόμενο χρόνια σ’ αυτούς, διαμόρφωσε ανάλογα την συνείδηση τους, ενώ oι λειτουργίες του κτιρίου και το ίδιο το κτίριο ταυτίστηκε με τον χώρο και το τοπίο.
Οι όποιες επισκευές πρέπει να διατηρήσουν την αρχιτεκτονική του κτιρίου και να προστατεύσουν την πνευματική και πολιτιστική διάσταση του χώρου.
Λίγα λόγια για τον δωρητή και ευεργέτη της πόλης.
Νικόλαος Πέτρου Εμμανουήλ.
Ο δωρητής & ευεργέτης Νικόλαος Π. Εμμανουήλ γεννήθηκε στον Τύρναβο το 1900 και απεβίωσε το 1981. Ο πατέρας του Πέτρος Εμμανουήλ, ήταν κτηματίας και καπνέμπορος.
Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της Λάρισας και γράφτηκε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών, αλλά μετά το τρίτο έτος της φοίτησής του στρατεύθηκε και έτσι διέκοψε τις σπουδές του. Υπηρέτησε στη Μακεδονία και για πολλά χρόνια στο Μικρασιατικό Μέτωπο, μέχρι της λήξης του πολέμου το 1922. Απολύθηκε από τον στρατό ύστερα από τη συνθήκη της Λωζάνης, το 1923. Εγκατέλειψε τις σπουδές του, ενώ επιδόθηκε στο καπνεμπόριο και σε εξαγωγές μεγάλων ποσοτήτων καπνού σε διάφορες χώρες, κυρίως στη Ρωσία, από το οποίο απέκτησε μεγάλη περιουσία.
Εγκαταστάθηκε στο Βόλο όπου νυμφεύτηκε το 1937 την Αριστέα, θυγατέρα του σιδηρέμπορου και κτηματία, Βασιλείου Τζανίδη και απέκτησε μια κόρη. Αργότερα, μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στην Αθήνα, όπου διέμενε εφεξής.
Αρχικά δώρισε μεγάλα χρηματικά ποσά εκατοντάδων χιλιάδων δραχμών ΄΄ανωτέρα παντός άλλου δωρητού΄΄ για την ανέγερση του Γυμνασίου Τυρνάβου (σημερινό 1ο Γυμνάσιο στην ΤΟΥΜΠΑ).
Τα έτη 1963 – 1965 διέθεσε περί τα 2.000.000 δρχ. – ιδιαίτερα μεγάλο ποσό για την εποχή εκείνη – για την ανέγερση δίπλα από το Γυμνάσιο, σε δημοτικό οικόπεδο, διώροφο κτίριο, 423 τ.μ. το «Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο» το οποίο πλούτισε με βιβλιοθήκη, πινακοθήκη και όλα τα απαραίτητα έπιπλα για την λειτουργία αίθουσας διαλέξεων, τα οποία δώρισε δια συμβολαίου στον Δήμο Τυρνάβου.
Έκτοτε, διέθεσε πολλές φορές διάφορα ποσά, σε εκκλησίες του Τυρνάβου και σε άλλα κοινωφελή έργα.
Το 1975, με δαπάνες του κατασκευάσθηκε η εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης στο «Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο» και διαρρύθμισε μέρος του για την οικία της οικογένειας του φύλακα.
Το Εμμανουήλειο Πνευματικό Κέντρο στέγασε για πολλά χρόνια την βιβλιοθήκη του Δήμου Τυρνάβου, την Συλλογή πινάκων ζωγραφικής του Δανιήλ Δανιήλ, φιλοξένησε πλήθος εκδηλώσεων στη μεγάλη αίθουσα και πολλές άλλες στις μικρότερες αίθουσες του ισογείου.
Το έτος 1976 συμμετείχε στις δαπάνες εξωραϊσμού του δημοτικού χώρου ΤΟΥΜΠΑ και του εκεί ευρισκόμενου δημοτικού εξοχικού κέντρου διαθέτοντας 400.000 δρχ. ενώ για τον ίδιο λόγο διέθεσε άλλες 250.000 δρχ.
Επίσης, διέθεσε χρήματα για την ανέγερση του ναού της Αγίας Ελεούσας (100.000 δρχ.).
Συνέβαλε σημαντικά στην αποπεράτωση του Γυμνασίου Τυρνάβου (1ο Γυμνάσιο), με δωρεά χρηματικού ποσού 50.000 δρχ., ενώ μετά την ανέγερση του κτηρίου δώρισε για όλες τις αίθουσες του τις απαιτούμενες θερμάστρες πετρελαίου, την εποχή εκείνη καθώς και καινούργια θρανία.
Ο Νικόλαος Π. Εμμανουήλ διέθεσε μεγάλα χρηματικά ποσά για πολλούς άλλους σκοπούς…
Δώρισε επίσης στον Δήμο Τυρνάβου 20 πίνακες ζωγραφικής του συμπατριώτη μας ζωγράφου Δανιήλ Δανιήλ (Αλεξάνδρου), του οποίου οι πίνακές και τα καβαλέτα του μετά τον σεισμό, βρίσκονται σε δημοτικό χώρο…
Η κηδεία του πάνδημη, έγινε στον Τύρναβο (Εμμανουήλειο) και Ι.Ν. Παν. Φανερωμένης και ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο της πόλης το 1981.
