ΓΡΑΦΕΙ Ο Τάσος Ψύρρας
Στην εκπομπή του Μάνεση στον ΑΛΦΑ την Κυριακή 11/5/2025 παρουσιάστηκε η ΒΡΥΣΗ ΤΥΡΝΑΒΟΥ. Ευκαιρία λοιπόν να κάνουμε και μείς ένα μικρό αφιέρωμα στην αγαπημένη μας τοποθεσία με αφορμή βέβαια και τις καίριες επεμβάσεις του Δήμου Τυρνάβου στην “Bρύση” οπότε καλό είναι να παντρέψουμε την ιστορία της περιοχής μαζί με την εστίαση σ ’αυτόν τον χώρο.
Η “Bρύση” Βρίσκεται 6 χλμ από τον Τύρναβο σε ένα υπέροχο μέρος το οποίο ανέκαθεν ήταν ο πόλος έλξης για την ψυχαγωγία των Τυρναβιτων και όχι μόνο.
Οι Τυρναβιτες δεν περίμεναν μόνο την Πρωτομαγιά για να εκδράμουν, αλλά και όλες τις μέρες του χρόνου, καθημερινές και Κυριακές.
Να αναφέρω πως υπάρχει καταγεγραμμένη και η ονομασία «Κρύα Βρύση» λόγω των πηγών αλλά δεν επικράτησε σαν ονομασία. Είναι μάλλον μια ξεχασμένη ονομασία.
Ο φίλος δημοσιογράφος Κώστας Τσόλας, που τόσο γρήγορα μας άφησε στις 24/7/2017 έγραφε στην εφημερίδα « Ελευθερία»
«Για τους Τυρναβίτες η Βρύση Τυρνάβου, μαζί με τον Προφήτη Ηλία, θεωρούνται οι πλέον πολυσύχναστοι χώροι αναψυχής του παρελθόντος.
Μετά τον πόλεμο και μέχρι τη δεκαετία του 1970 οι πηγές ανάβλυζαν μέσα από τους βράχους του λόφου, οι οποίες όμως σκεπάστηκαν με τσιμέντο ώστε να συγκεντρωθεί το νερό και να υδροδοτηθούν όλοι οι οικισμοί της περιοχής με τη δημιουργία του Σ.Υ.Τ. (Σύνδεσμος Ύδρευσης Τυρνάβου).
Μέχρι τότε η ύδρευση στον Τύρναβο γίνονταν από τα πηγάδια.
Στη Βρύση λοιπόν, οι Τυρναβίτες γλεντούσαν και διασκέδαζαν σε όλες τις αργίες, όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά όλο το χρόνο.
Δίπλα στις πηγές μέσα στις γνωστές Καμάρες υπήρχε ένα μικρό καφενεδάκι το οποίο σερβίριζε τα πλέον απαραίτητα της εποχής, δηλαδή καφέ, αναψυκτικά, υποβρύχιο, τσίπουρο, κρασί και μπύρα.
Επίσης οι πηγές στη Βρύση χρησιμοποιούνταν αυτή την εποχή για το πλύσιμο των μαλλιών που προέρχονταν από το κούρεμα των προβάτων.
Εκεί οι μάνες έπλεναν και έβαφαν τα μαλλιά ώστε στη συνέχεια να αρχίσει η διαδικασία για το φτιάξιμο της προίκας των κοριτσιών.
Με τις εργασίες η δημοτική αρχή Τυρνάβου, επί δημαρχίας Χρήστου Κιτσίδη επανάφερε τις πηγές στη φυσική τους μορφή όπως τότε.»
Για την ιστορία να πούμε πως ο «Σύνδεσμος Ύδρευσης Τυρνάβου» έγινε επι δημαρχίας Δημητρίου Νασικα (1963-11/6/1967) την δεκαετία του 60. Τότε είχε γίνει το εξωτερικό δίκτυο και το υδραγωγείο. Όρος για να γίνει αυτό ήταν ότι έπρεπε να ενταχθούν στο δίκτυο και τα χωριά. Τότε λοιπόν έβαζαν σε πρώτη φάση μια βρύση σε κάθε αυλή εξωτερική ,πριν μπουν οι σωλήνες ύδρευσης για το σπίτι μέσα. Το έργο συνεχίστηκε επι χούντας με τον επόμενο δήμαρχο Τσωτση Χαράλαμπο(1967-1972)- -,(που δεν ήταν εκλεγμένος αλλά διορισμένος) και άρχισε να σκάβεται η πόλη ώστε να περαστούν οι αμιαντοσωληνες.
.Οι άλλοι δήμαρχοι που ακολούθησαν ήταν οι Κατσανουλας Ευάγγελος (1973-Οκτωβριος του 1974), υστέρα μπήκε ο δικαστικός Χαλάτης Γεώργιος από τον Οκτώβριο του 1974 και μετα μπήκε ένας υπηρεσιακός ενώ ακολούθησε με την δημοκρατική διαδικασία των εκλογών ο Ιάσωνας Χατζηκρανιωτης (1/6/1975-31/12/78). Μετα κυριάρχησε ο Δημήτρης Κουγιώνης.
Όταν πρώτοάνοιξαν τα αυλάκια για να δεχτούν τους αμιαντοσωληνες, εμείς σαν πιτσιρικάδες που είμασταν τότε- τα λέγαμε «ορύγματα»- και παίζαμε μέσα στα αυλάκια «πόλεμο» γειτονιά με γειτονιά (αλήθεια ,πόσα κεφάλια άνοιγαν με τον πετροπόλεμο και πόσα «παράσημα» παίρναμε όντας τραυματισμένοι, που κάναμε ώστε να υπερισχύσει η γειτονιά μας. Ήταν βλέπετε τίτλος τιμής η νίκη).
Το 1990 δημιουργήθηκε η ΔΕΥΑΤ .Οι πρώτοι δημοτικοί υπάλληλοι που δούλεψαν για την παροχή νερού ήταν οι Μάκης Βουλγαρουλης, Γιώργος Κατσαούνας, Πέρπερας Κυριάκος, Σπύρος Μπούμπας, Κυρούλης Βαγγέλης, Βασίλης Μαρκούλης, Καρανίκας Γεώργιος ,Θωμάς- «Παυλουλης» Κεραμας και Πέτρος Οντούλης.
Φωτο της Αγίας Άννας τραβηγμένη από το «φωτο Καραΐσκος» με 5ψηφιο αριθμό τηλεφώνου (Προσωπικό αρχείο Αντρέα Μπρέζα).
Η Αγία Άννα σε ελαιογραφία εποχής πριν ακόμα γίνουν οι καμάρες. Αγνώστου καλλιτέχνη .Στην ελαιογραφία φαίνεται και μια κυρία που πλένει μαλλιά. Αρχείο Θωμά Ψυρρα
Για την Βρύση Τυρνάβου τωρα, η πρώτη αναφορά υπάρχει στη δημοσίευση του Δημοσθένη Ανδρεάδη στα Θεσσαλικά Χρονικά του 1935. Λεει χαρακτηριστικά,
[…]Κέντρα για τις κοσμικές διασκεδάσεις χρησίμευαν τότε οι αυλές των εκκλησιών, οι ισκιωμένες όχθες τού Ματιού1 και τής Βρύσης2 και ή πίσω απ’ τον Προφήτη ’Ηλία ισοπεδωμένη και κατάγυμνη τότε πλαγιά τού Λουσφακιού[…]
1 Το ≪Μάτι≫ ή αλλιώς ή ≪ Γ ρ ί μ ι α ≫ είναι ο αρχαίος ≪Εύρωπος≫, παραπόταμος του Πηνειού πού αναφέρεται
κι απ’ τον “Όμηρο στο Β τής Ιλιάδος του, 1 “Λ ώρα μακρυά απ’ τον Τύρναβο.
2 Ή ≪Βρύση≫ είναι ένα μεγάλο κεφαλάρι 1 1/2 ώρα μακριά, στα Β. του Τυρνάβου.(Εδώ εννοεί ότι πας περπατώντας)
Θεσσαλικά Χρονικά, Έκτακτη Έκδοση 1881 – 1931 (1935), Επαρχία Τυρνάβου, Ο Τύρναβος τα Πρώτα 25 Χρόνια του ΑΝΔΡΕΑΔΗ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ, σελ. 329
Η Δεύτερη αναφορά είναι πάλι στα Θεσσαλικά Χρονικά από τον Αθανάσιο Μουλούλη, το 1935….
[…] Μετά την προσάρτησή από του 1881—1912 εκ παραλλήλου προς την Δημαρχίαν ελειτούργησε και Κοινότης, η οποία διεχειρίζετο όπως και ή παλαιά τα έσοδα των εκκλησιών και του νεκροταφείου, διώριζε τους επιτρόπους και είχε τον έλεγχον της διαχειρίσεώς των. Οι σκοποί της ήσαν φιλανθρωπικοί, εις αυτήν δε οφείλονται και τα εξωραϊστικά έργα της πλησίον του Τυρνάβου Βρύσης, διάφοροι δρόμοι, και ή διά δικαστικού αγώνος έπανάκτησις των κτημάτων Προφήτου Ηλία και Αγ. ’Αθανασίου, καθώς και η κατάρτισης και συντήρησις τής τότε κοινοτικής βιβλιοθήκης[…]
[…]Ο εξωραϊσμός της Βρύσης ήρχισε από το 1904. ‘Ήδη οι μεγάλοι πλάτανοι είχαν φυτευθή κατά τα πρώτα από τής προσαρτήσεως έτη. Την αναδάσωσιν και δενδροφύτευσιν του λόφου Αγίας Άννας άνέλαβεν ο γεωργικός συνεταιρισμός αποκαταστάσεως καλλιεργητών, υπό την επίβλεψιν του επαρχιακού γεωπόνου[…]
____________
Θεσσαλικά Χρονικά, Έκτακτη Έκδοση 1881 – 1931 (1935), Επαρχία Τυρνάβου, Ο Τύρναβος και τα Χωριά του ΜΟΥΛΟΥΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, σελ. 348, 349 & σελ. 357
Μια «περίεργη» φωτογραφία υπογεγραμμένη σαν Τύρναβος Βρύση, που εμένα προσωπικά με κάνει να πιστεύω πως είναι μάλλον το Μάτι, αν κρίνω από την χωροταξία. Δεκτές οποιεσδήποτε παρατηρήσεις. Τοποθετείται γύρω στην δεκαετία 1940-1950 (από Φωτοθήκη Λάρισας) .
Λιτανεία για την εορτή της Αγίας Άννας, τον Ιούλιο του 1956 ή 1957 – π. Δωρόθεος Βασιλείου – Αρχείο Δ. Σταμάτη (ευγενική χορηγία από Γιώργο Μακαγιό).
Φωτογραφία με τον πρόεδρο των παντοπωλών Αντρέα Μπρέζα και όλους τους μπακαλαραιους στην γιορτή για την Αγία Άννα (25 Ιουλίου)που ήταν και η επίσημη γιορτή των Μπακάληδων του Τυρνάβου. Στη φωτο διακρίνεται ο δήμαρχος Δημήτρης Κουγιωνης, μαζί με Μπακάληδες όπως οι Μιχάλης Γεωργίου, Ηρακλής Κιτσίδης, Νίκος Μηλιουλης, Θεόδωρος Λιόκος, Αγησίλαος Μαρτινόπουλος Αγησίλαος κ.α.. Κλασσική φιγούρα αστυνομικού ο γνωστός Νίκος Πράπας.
Άλλη μια φωτο στον προαυλιο χωρο της Αγιας Αννας ,με χαρακτηριστικές προσωπικοτητες του Τυρνάβου. Διακρίνονται μεταξύ άλλων Τάκης Δημουλας, Νίκος Καρασουλας, Θεόδωρος Λιόκος, Νίκος Μηλιούλης, Γιάννης Ταουσάνης Αντρέας Μπρέζας, Παναγιώτης Σιασιαμούτης μαζί με τον δήμαρχο Δημήτρη Κουγιώνη, Γαλατάς Ναός κ.α..
Άλλη μια φωτο με άλλους Μπακάληδες όπως Μανδηλας Γιώργος , Γιάννης Τσιούγκος, Γαλατάς Ναός, Νίκος Μηλιουλης .
Υπάρχει ένα ερώτημα σχετικά με τις καμάρες που υπάρχουν και που τώρα αναδείχτηκαν πάλι με την νέα δημοτική αρχή του Στέλιου Τσικριτση.
Άγνωστο πότε κατασκευάστηκαν οι Καμάρες. Τα λίγα στοιχεία που έχουμε δείχνουν ότι έγιναν από το 1904 και μετα όταν άρχισε η διαμόρφωση του χώρου, όπως προαναφέραμε με βάση τα στοιχεία που εντοπίσαμε στα «Θεσσαλικά Χρονικά». Πράγμα που σημαίνει ότι η Αγία Άννα είχε ήδη γίνει. Οι καμάρες φαίνεται να «στηρίζουν» τον δρόμο προς την εκκλησία της Αγίας Άννας. Πιθανόν να κατασκευάστηκαν πλησιόχρονα με την ανέγερση της εκκλησίας.
Επίσης να αναφέρουμε πως
Το εκκλησάκι της Αγίας Άννας ,το διαχειρίζονταν ο δραστήριος σύλλογος των Μπακαλαρεων- Παντοπωλών του Τυρνάβου, οι οποίοι έφτιαξαν και το Ηρώο στην πιο ψηλή κορυφή του λόφου της Βρύσης που ήταν αφιερωμένο στους φονευθέντες κατά την μάχη Μελούνας -Δελερίων (11 Απριλίου 1897).
Από γιορτή της Αγίας Άννας (25 Ιουλίου) πλήθος κόσμου κάπου την περίοδο της χούντας. Άλλωστε το πιστοποιεί και το πανό που είναι αναρτημένο πάνω στην εκκλησία («της κυβερνήσεως»).(οικογενειακό αρχείο Α.Μπρεζα).
Από το οικογενειακό αρχείο του Αντρέα Μπρεζα με παρέα Τυρναβιτων, αραχτοί στις πηγές της βρύσης στη φωτο και ο Σπύρος Μπούμπας χαρακτηριστικός υπάλληλος του συνδέσμου ύδρευσης Τυρνάβου.
Πρέπει να αναφέρουμε ιστορικά πως η τοποθεσία «Βρύση» υπάρχει από την νεολιθική εποχή, μιας και από τις ανασκαφές που έγιναν, βρέθηκαν έργα κεραμικής της νεολιθικής εποχής.
Μια επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου και στο Διαχρονικό Μουσείο της Λάρισας θα σας πείσει για του λόγου το αληθές.
Βέβαια ένα τέτοιο μέρος είναι αδύνατον να μην έχει για την απόλαυση των κατοίκων της πόλης ένα καφενεδάκι σαν εστίαση. Έτσι άρχισαν να λειτουργούν οι «Καμάρες», όπως επικράτησε η ονομασία, άσχετα αν δεν υπήρχε καταγεγραμμένη σαν τίτλος καταστήματος. Υπήρχε στο γλωσσάρι της καθημερινότητας.
Ο τελευταίος από τους παλιούς που μπορούν να μας θυμίσουν κάποια πράγματα σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην «Βρύση» είναι ο Τάσος Γκασιωνης.
Ο πρώτος που άνοιξε καφενείο ήταν ο Κώστας Κωστούλας (γεννηθεις το 1894)
Ενώ ο Τάσος Γκασιωνης σαν πρώτο που θυμάται, ήταν ο παππούς Μαρτινόπουλος ,ο πατέρας του Αγησίλαου.
Ο Δημήτρης Μαρτινόπουλος (1902-1974)είχε τις «Καμάρες» στη Βρύση Τυρνάβου. Τις είχε νοικιάσει από τον Δήμο Τυρνάβου. Το άνοιξε το 1953. Λειτούργησε ως το 1955. Η άδεια που είχε ήταν καφενείο.
Σερβιτόρους δεν είχε, μόνο εποχιακούς κι αυτούς μόνο σε μέρες γιορτής(Αγία Άννα-25 Ιουλίου).
Μετά από χρόνια ο γιος Αγησίλαος Μαρτινόπουλος (1926-2024)που δούλεψε κι αυτός μαζί με τον πατέρα του στην «Βρύση» για 2 χρόνια άνοιξε ύστερα μπακάλικο με λίγα τραπέζια στο πίσω μέρος του μαγαζιού και Λειτουργούσε σαν συνοικιακό ουζερί.
Ο Μαρτινόπουλος ένας από τους πρώτους ιδιοκτήτες στις καμάρες της Βρύσης με παρέα στα πλατάνια (οικογενειακό αρχείο Αγησίλαου Μαρτινόπουλου).
Μετα συνέχισε ο Νίκος Γιαννιώτας, με την Τούλα την σύζυγό του, μετα ο Γιώργος Γιαννιώτας ο γνωστός «σκύλος» και μετα οι καμάρες έπαψαν να υπάρχουν, γιατί σκεπάστηκαν οι πηγές.
Οι «Καμάρες» είχαν γίνει για να ανεβαίνει ο κόσμος και οι άμαξες πάνω στην εκκλησία, ενώ κάτω στις πηγές επειδή δεν υπήρχε ρεύμα ,οι » Καμάρες» ήταν το φυσικό ψυγείο για τα φαγητά ,τα ποτά και τα αναψυκτικά.
Ο χώρος και η σχέση με τους πελάτες ήταν διαφορετική. Υπήρχε μια αυτοδιαχείριση όσον αφορά τους μεζέδες. Η παρέα πήγαινε για την «Βρύση», οι 2 πιο νεότεροι από αυτήν, πήγαιναν κάνα μισάωρο νωρίτερα και έπιαναν τις καραβίδες με τα «νταούλια», οι άλλοι από την παρέα άναβαν φωτιά για τις ψήσουν. Οι πιο χουβαρντάδες τις έδιναν στον καταστηματάρχη που τις έφτιαχνε και μετα έπαιρναν τα ποτά από το τρεχούμενο κρύο νερό των πηγών. Αυτά ήταν που πλήρωναν στον καταστηματάρχη κι αν ήθελαν ,έδιναν και κάτι τις, για το βράσιμο των καραβίδων. Βέβαια οι «Καμάρες» έψηναν κρέας αλλά οι καραβίδες ήταν ένα βασικό είδος ορντέβρ.(να αναφέρω πως κάθε «νταούλι» έβγαζε μέχρι 5 κιλά καραβίδες).
Ένα σημαντικό στοιχείο για την εστίαση στην «Βρύση» ήταν πως αξιοποιήθηκε τότε και ο χώρος που τώρα είναι το «Κτήμα Βρύση» .Εκεί είχε φτιάξει μαγαζί ο Τζινάλας ο Μήτσος που είχε τέσσερα παιδιά 3 αγόρια και έναν κορίτσι που έφυγαν στην Αυστραλία. Ο Μήτσος είχε τον μπαξέ του εκεί και έφτιαξε κι αυτό το μαγαζάκι. Χαρακτηριστικό ήταν πως είχε και ένα εκκλησάκι σαν μικρό ξωκκλήσι της Αγίας Άννας στην είσοδο του μαγαζιού του.
Επανερχόμαστε πάλι στις «Καμάρες». Ο επόμενος ιδιοκτήτης ήταν ο Γιάννης Μπαντάνας (1910-1977), μια κλασσική μορφή μεγάλου μάγκα ρεμπέτη και πότη εκείνη την εποχή. Πολύ νέος βρέθηκε στην Αθήνα και γνωρίστηκε με τους ρεμπέτες της εποχής, τον Ανέστη Δελιά, τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Γιάννη Παπαϊωάννου οι οποίοι είχαν σε μεγάλη εκτίμηση τον Γιάννη .
Τώρα πως βρέθηκε στον Τύρναβο και μάλιστα στην «Βρύση» είναι άλλη ιστορία .Είχε μεγάλη εκτίμηση στον κόσμο της νύχτας αλλά στην ηλικία των 45 χρονών αρρώστησε βαριά και έμεινε στο κρεββάτι για 15 χρόνια όπου και απεβίωσε. Δηλ. χρονολογικά τις «Καμαρες» τις είχε μέχρι το 1962.
Μετά το πήρε ο Νίκος Γιαννιώτας (1926-2006) ο αδερφός του «Τζίμη»
Να αναφέρω πως από την δεκαετία του 70 που σκεπάστηκε η «Βρύση» ώστε να μαζευτούν τα νερά για την ύδρευση της πόλης σταμάτησε να δουλεύει και το καφενείο που ήταν στις «Καμάρες».
Όμως οι τότε υπάλληλοι του συνδέσμου ύδρευσης Τυρνάβου είχαν φτιάξει έναν πάγκο και τον διαχειρίζονταν οι ίδιοι όπου πουλούσαν στον κόσμο αναψυκτικά, πασατέμπο και άλλους ξηρούς καρπούς.
Υπήρχε και κάποιος ονοματι Ματσαγγος που έβγαζε για τον κάθε Μπακάλη ένα ποίημα λόγω του ότι η Αγία Άννα ήταν η προστάτης των μπακαλαρεων. Δεν έχω στοιχεία αν είχε και αυτός τις «Καμαρες».
φωτο όπως ήταν παλιά οι Καμάρες ασπρισμένες, με τον πρώτο που έστησε καφενείο στις Καμάρες ,τον Κώστα Κωστούλα προπάππου του Κώστα Παπαδημητρίου που έχει το ΜΕΤΡΟ (οικογενειακό αρχείο φωτο Κώστα Παπαδημητρίου)
Να αναφέρω πως το πρώτο φύτεμα των πλατανιών έγινε το 1904. Όμως επι Δημαρχίας Κουγιωνη Δημητρη τα αντικατέστησαν με καινούργια δένδρα γύρω στο 1978 που υπάρχουν μέχρι σήμερα.
Φωτογραφικά, η κάλυψη από την «Βρύση» θα έχει βασικά οικογενειακές φωτογραφίες Τυρναβιτων μιας και θεωρούνταν διαρκής τόπος αναψυχής. Εδώ θα ήθελα και την δική σας συμμετοχή ώστε όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο μας με τον παλιό Τύρναβο να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότερες φωτογραφίες αλλά και ιστορίες. Στο χέρι σας και στην διάθεσή σας επαφίομαι.
Γλέντι στη Βρύση. (οικογενειακό αρχείο φωτο Κώστα Παπαδημητρίου) .
Οικογένεια Μπρέζα στη βρύση στα βραχάκια της Αγίας Άννας.
Γυναικοπαρεα που επισκέφθηκε την βρύση με τα ποδήλατα τους τις γνωστές «καραντανες». (φωτο από το οικογενειακό αρχείο της Ζωής Τσίκου).Να αναφέρουμε για την ιστορία πως η πρώτη κοπέλα που οδήγησε δημόσια ποδήλατο ήταν η Μαίρη Παπαδήμα.
Μεγάλη παρέα τυρναβιτων μπροστά στις «Καμάρες». (οικογενειακό αρχείο Αντρέα Μπρεζα).
Παρέα Τυρναβιτων μετά συζύγων στην Βρύση δεκαετία του 50 (οικογενειακό αρχείο φωτο Κώστα Παπαδημητρίου).
Αντροπαρεα Τυρναβιτων στην Βρύση Τυρνάβου -δεκαετία του 60(φωτο από Καρασουλα.)
Αγροφύλακες στην Αγία Άννα (αρχείο Αντρέα Μπρέζα).
Γυναικοπαρεα στη Βρύση αρχές του ’60 (οικογενειακό αρχείο φωτο Κώστα Παπαδημητρίου).
Η οικογένεια Γιωργου Κολοβού στο «βαένι». (φωτο αρχείο Γιώργος Κολοβός- δανεισμένη από το f/b).
Η παρέα του Νίκου Μηλιουλη στη βρύση. Πρώτη θέση στη φωτογραφία η μαντζάνα με το κρασί, ενώ απαραίτητος είναι και ο κιθαρίστας στην παρέα, μιας και Τύρναβος ανέκαθεν φημιζόταν για τους κανταδόρους του.(οικογενειακό αρχείο Νίκου Μηλιούλη).
Η παρέα του Νίκου Μηλιουλη στις πηγές της βρύσης, εντελώς ανάμεσα στα τρεχούμενα νερά ,ενώ μπροστά υπάρχει η «καραντανα» ,το ποδήλατο- μεταφορικό μέσο ευρείας αποδοχής εκείνη την εποχή (οικογενειακό αρχείο Ν. Μηλιουλη).
Οι Μηλιουλαιοι μετα συζύγων και μεγάλης παρέας με φόντο τις καμάρες της βρύσης (οικογενειακό αρχείο Ν. Μηλιουλη)
Αμφιθεατρική φωτο πάνω από τα βράχια με παρέα τυρναβιτων. Στη φωτογραφία μπροστά φαίνεται ο λαουτιέρης που συνόδευε την παρέα στα τραγούδια τους. (οικογενειακό αρχείο φωτο Κώστα Παπαδημητρίου).
Άλλη μια φωτογραφία της οικογένειας Μηλιουλη Στο τραπέζι έχει καθίσει και ο ιερέας της εκκλησίας. Να αναφέρουμε πως η οικογένεια Μηλιουλη ήταν μπακαλαραιοι και φυσικό είναι μιας και η Αγία Άννα ήταν η προστατευόμενη Αγία των μπακαλαραιων (οικογενειακό αρχείο Ν. Μηλιουλη)
Οι καμάρες πάλι εμφανίζονται σε μια φωτογράφηση φίλων (οικογενειακό αρχείο Ν. Μηλιουλη)
Το νέο αίμα της οικογένειας Μηλιουλη σε μια άλλη φωτογράφηση στη Βρύση Τυρνάβου.
Φωτο από το οικογενειακό αρχείο του Νίκου Καρασουλα. ο Νίκος Καρασουλας με φίλους του στα βραχάκια. Στο βάθος της φωτογραφίας φαίνεται ένα τρακτέρ HANOMAK από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν στον Τύρναβο και μια καναδέζα φορτηγάκι.
Η «Βρύση» άρχισε να «χάνει» από την στιγμή που σκεπάστηκαν οι πηγές ώστε να μαζευτούν τα νερά για την υδροδότηση της πόλης με αποτέλεσμα να κλείσουν οι Καμάρες. Βέβαια ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει, λιγότερος μεν ,με παρέες δε. Και τότε γίνεται μια αλλαγή στην περιοχή. Αρχίζουν να γίνονται μαγαζιά ιδιωτών στα χτήματα περιμετρικά της Βρύσης. Σαν αρχή έγινε στην πάνω πλευρά της βρύσης πίσω από τον δρόμο που οδηγούσε στην Αγία Άννα.
Ο πρώτος που τόλμησε γύρω στην δεκαετία του 80 ήταν ο Τάσος Γκασιωνης με τον Σπύρο τον Τσεκούρα. Το κατάστημα έγινε το 1979 και άνοιξε την πρώτη μέρα του Πάσχα. Ο Τάσος Γκασιώνης δεν έμεινε σαν συνέταιρος ούτε χρόνο, αποχώρησε και το κράτησε ο Σπύρος Τσεκούρας γνωστός σαν «Λαουρα», που το κράτησε 6 χρόνια. Μετα κι αυτός το άφησε αφού ασχολήθηκε με το εμπόριο.
Εκεί δούλεψε σαν Σερβιτόρος ο Βασίλης Καλαμπούκας.
Άλλοι σερβιτόροι που πέρασαν ήταν ο Βασίλης Ταραμπουκας η Τσιγγέλης η «τουρλού».
Ο Γιώργος Μπουνιτσης πεθερός του Λάμπρου Βογιατζή.
Ο Νίκος Φίκης η φικς (προσοχή για σωστή προφορά με εσανς τυρναβιτικης διαλέκτου είναι Φικς και όχι Φιξ) , με τα βαμμένα μαλλιά που όταν έβρεχε, έφευγε η μπογιά.
Πέρασε κι ο Θεοδόσης Μουκούλης η «νιονιό», ο οποίος άνοιξε αργότερα το «Πανόραμα» στην κεντρική πλατεία που ήδη το παρουσιάσαμε.
Μετά την βρύση την πήρε ο Νίκος Παπαθεοδώρου μαζί με το Αποστολή τον Τζικουλη τον γνωστό ραδιοερασιτέχνη «Τζερωνυμο».
Αργότερα αγοράστηκε από τους αδελφούς Βίδρα.
Τελευταίος το πήρε ο Γιάννης Τσούτσας και το άλλαξε ονομασία και το αναβάθμισε. Το είπε «Αλλοτινό» και το λειτουργούσε καταρχάς σαν ταβέρνα. Στην πορεία έκανε και το κέντρο κοινωνικών εκδηλώσεων χωρητικότητας 600 ατόμων με το όνομα κι αυτό ΑΛΛΟΤΙΝΟ.
Εκείνο το διάστημα το μενού του καταστήματος είχε βάση το αρνί.
Υπήρχε κάποιος ονοματι Ματσαγγος που έβγαζε για τον κάθε Μπακάλη ένα ποίημα και το έλεγε στην γιορτή της Αγίας Άννας..
Ένα σημαντικό στοιχείο για την εστίαση στην «Βρύση» ήταν πως αξιοποιήθηκε τότε και ο χώρος που τώρα είναι το «Κτήμα Βρύση» .Εκεί είχε φτιάξει μαγαζί ο Τζινάλας ο Μήτσος που είχε τέσσερα παιδιά 3 αγόρια και έναν κορίτσι που έφυγαν στην Αυστραλία. Ο Μήτσος είχε τον μπαξέ του εκεί και έφτιαξε κι αυτό το μαγαζάκι. Χαρακτηριστικό ήταν πως είχε και ένα εκκλησάκι σαν μικρό ξωκκλήσι της Αγίας Άννας στην είσοδο του μαγαζιού του.
Όταν άνοιξαν μαγαζιά πέριξ των καμαρών.
η εστίαση μεταφέρθηκε και στην στην άλλη πλευρά της με την δημιουργία καταστήματος εστίασης από τον δήμο Τυρνάβου σε δική του δημοτική έκταση προσπαθώντας να αναβαθμίσει την περιοχή ξανά.
Το κέντρο αναψυχής από τον δήμο πάνω στα νερά της λίμνης δεν ευτύχησε να λειτουργήσει σωστά, αλλά κάποια στιγμή η ιδιωτική πρωτοβουλία έδωσε νέα ώθηση στην περιοχή δημιουργώντας, από την απέναντι πλευρά και σε ιδιωτικό κτήμα 12 στρεμμάτων έγινε το Κέντρο «Βρύση», εκεί δηλ. όπως αναφέραμε πιο πριν που είχε φτιάξει μαγαζί και ο Μήτσος Τζιναλας. Το μαγαζί αυτό έγινε από τους αδερφούς Κακαραντζα ενώ τώρα τελευταία πέρασε στα χέρια του Δημήτρη Ντάλλα και του Θοδωρή Παισόπουλου και έγινε πολυχωρος εκδηλώσεων με την ονομασία «Κτήμα Βρύση». Με την νέα διεύθυνση λειτουργεί από το 2023.
Μια φωτογραφική άποψη από το «Κτήμα Βρύση» οπου φαίνεται και το πρώτο κτήριο που έστελνε το νερό για την υδροδότηση της πόλης. Φωτογραφία που δείχνει και ένα μέρος από τον αυλειο χώρο του «Κτήματος Βρύση»
Άλλη μια φωτογραφική άποψη με το γεφυράκι της λίμνης. Φωτογραφία τραβηγμένη από τον αυλειο χώρο του «Κτήματος Βρύση».
Ένα σημαντικό γεγονός είναι το «Φεστιβάλ Βρύσης» που γίνεται στον χώρο με τα πλατάνια .Ξεκίνησε πριν 13 χρόνια το 2012, από μια παρέα φίλων της ροκ, heavy metal,χιπ-χοπ, ethnik μουσικής και underground ήχου.
Ξεκίνησε το 2012 σαν εφαρμογή μιας ιδέας, μιας παρέας νεαρών που τους ιντριγκαρε κάποιο άλλο είδος μουσικής που ήταν πέρα από τα τότε στάνταρ της μουσικής σκηνής στην Ελλάδα. Ξεκίνησαν μόνοι και συνεχίζουν μόνοι αφού κατάφεραν να εδραιωθούν σαν το μόνο εναλλακτικό και ροκ φεστιβάλ στην Ελλάδα. Φέτος έφτασαν στον 13ο χρόνο της παρουσίας τους. Από τον χώρο της Βρύσης παρέλασαν χρονολογικά μεγάλα ονόματα της ροκ σκηνής στην Ελλάδα. Πρωτεργάτης αυτής της πετυχημένης κίνησης ήταν ο Αντρέας Φτεργιωτης .
Σε επόμενη παρουσίαση θα υπάρχει εκτενής παρουσίαση και ιστορική καταγραφή του φεστιβάλ. Θα αναφέρουμε όλα τα γκρουπ χρονολογικά που παρουσιάστηκαν, γιατί δεν θα ήταν σωστό να μη τα καταγράψουμε όλα.
Περιμένω φωτογραφίες και όποια ιστορία γνωρίζετε να μου την στείλετε στο email: psiras@otenet.gr η τηλεφωνικά με μήνυμα η στο viber στο 6937-147.899 σας ευχαριστώ.
