Στον πρώτο συνεταιρισμό της σύγχρονης εποχής, στην «Κοινή συντροφιά» των Αμπελακίων Λάρισας το 1780, αλλά και στον οραματιστή της συνεταιριστικής ιδέας, δολοφονηθέντα από τσιφλικάδες Μαρίνο Αντύπα, που οδήγησε στην ίδρυση των πρώτων αγροτικών συλλόγων στη Θεσσαλία, στο Κιλελέρ και τελικά στις απαλλοτριώσεις των τσιφλικιών, αναφέρθηκε η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, στο πλαίσιο της συζήτησης του ν/σ του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, στην Ολομέλεια της Βουλής.
«Είναι πολύ σημαντικό εργαλείο οι συνεταιρισμοί, για τους αγρότες και πολύ περισσότερο εν μέσω κρίσης, είναι ίσως από τα λίγα εργαλεία που έχουν για να επιβιώσουν» τόνισε, προσθέτοντας ότι «στη ζοφερή κατάσταση που τα πάντα ρυθμίζουν οι αόρατες αγορές, οι συνεταιρισμοί είναι οικονομικοί και κοινωνικοί θεσμοί που μπορούν να λειτουργήσουν ως δίχτυ προστασίας για τους αγρότες και να τους εξασφαλίσουν εισόδημα, ακριβώς γιατί έχουν και κοινωνικό χαρακτήρα και δημοκρατία στις διαδικασίες».
Η βουλευτής ανέφερε τον ορισμό του συνεταιρισμού «όπως διατυπώθηκε και στο συνέδριο της Διεθνούς Συνεταιριστικής Ένωσης στο Μάντσεστερ το 1995, ως αυτόνομη ένωση προσώπων, που συγκροτείται εθελοντικά για την αντιμετώπιση των κοινών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών και επιδιώξεών τους δια μέσου μιας συνιδιόκτητης και δημοκρατικά διοικούμενης επιχείρησης», επισημαίνοντας τη διαμετρικά αντίθετη λογική που διέπει το ΥΠΑΑΤ, η οποία «απογυμνώνει το συνεταιρισμό από τον φιλοσοφικό και τον κοινωνικό του ρόλο, του αποδίδει τις δικές του αξίες, του ατομισμού και της αγοράς».
Επέρριψε, δε, μεγάλες ευθύνες στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που «έκαναν τους συνεταιρισμούς τσιφλίκια, με αποτέλεσμα σήμερα η ιδέα του συνεταιρισμού να είναι πλήρως απαξιωμένη», καθώς και στα «συλλογικά όργανα των αγροτών, ΠΑΣΕΓΕΣ και ΓΕΣΑΣΕ, που από όργανα προάσπισης των συμφερόντων των παραγωγών, έχουν μετατραπεί σε κομματικές κοιτίδες, σε ευθεία σύνδεση με το υπουργείο», αναφέροντας ως πρόσφατο παράδειγμα το φετινό «παιχνίδι» με τις δηλώσεις ΟΣΔΕ και την αποβολή πολλών ΕΑΣ από το σύστημα.
«Η απαξίωση βέβαια βοηθάει και τα συμφέροντα του νεοφιλελευθερισμού να επικρατήσουν και τελικά βοηθάει να συνεχίσουν οι μεσάζοντες και οι αγορές να κλέβουν το αγροτικό εισόδημα» επεσήμανε, προσθέτοντας ότι «η κυριαρχία των νόμων της αγοράς μαζί με τις αντιαγροτικές πολιτικές που εφάρμοσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, παρέδωσαν την αγροτική παραγωγή στην κερδοσκοπική ασυδοσία του εμποροβιομηχανικού κεφαλαίου και την ανυπαρξία κάθε ουσιαστικού ελέγχου στις τιμές, στις εισαγωγές και στην ποιότητα των προϊόντων και τροφίμων».
«Για μας είναι τεράστιας σημασίας η αναγέννηση του συνεταιριστικού κινήματος όχι μόνο στον αγροτικό χώρο αλλά σε όλη την οικονομία και η θεμελίωσή του σε νέες βάσεις» τόνισε, φέροντας ως παράδειγμα την αναγέννηση της Αργεντινής, μετά την κατάληψη των εργοστασίων και την ανασυγκρότηση των επιχειρήσεων από τους εργάτες το 2001, εφιστώντας παράλληλα την προσοχή του ΥΠΑΑΤ στους γυναικείους συνεταιρισμούς.
Τέλος, αναφερόμενη στο 2012 που προκηρύχθηκε ως Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών από τα Ηνωμένα Έθνη, τόνισε ότι «το ΥΠΑΑΤ, με το παρόν ν/σ, δείχνει ότι κλείνει μάτια και αφτιά στο διεθνές γίγνεσθαι και στις παγκόσμιες επιταγές».
