Αγρια κόντρα έχει ξεσπάσει μεταξύ του “Ριζοσπάστη” και των συντακτών του ένθετου για το Χαρίλαο Φλωράκη που δημοσίευσε χθες η Εφημερίδα των Συντακτών. Σήμερα ο Ριζοσπάστης αναφερόμενος στο ένθετο το οποίο χαρακτηρίζει “πόνημα Κουκουεδολογίας” υποστήριξε τα εξής:
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
“Το ΚΚΕ, Κόμμα παντός καιρού
Μια απάντηση στα πρόσφατα πονήματα της Κουκουεδολογίας…
Το Σάββατο 22 Οκτώβρη, το έντυπο «Εφημερίδα των Συντακτών» (των πρώην της «Ελευθεροτυπίας» που ήταν ΠΑΣΟΚ, αλλά που τώρα μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως μετακόμισε το μεγάλο τμήμα του ΠΑΣΟΚ) δημοσίευσε ένθετο για τη ζωή του Χαρίλαου Φλωράκη. Το ένθετο γράφτηκε από τους Γιώργο Πετρόπουλο και Δημήτρη Ψαρρά, που ανέλαβαν να «εξυμνήσουν» τον Χαρίλαο Φλωράκη (λες και η μνήμη του τους χρειαζόταν), δίνοντας στο γραπτό τους τον τίτλο «Επαναστάτης παντός καιρού».
Ο τίτλος του ένθετου δημιουργεί καταρχήν την εντύπωση στον αναγνώστη ότι σκοπός των δύο συγγραφέων ήταν να τιμήσουν τον πρώην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και μετέπειτα επίτιμο πρόεδρό του. Οσο όμως προχωράς στην ανάγνωση και ιδιαίτερα όταν φτάνεις στις τελευταίες σελίδες του κειμένου, διαπιστώνεις ότι ο κύριος σκοπός των δυο συγγραφέων ήταν αυτός που ο απονήρευτος αναγνώστης διαπιστώνει και ο κάθε γνωρίζων τους συγγραφείς επιβεβαιώνει: Το χτύπημα του ΚΚΕ.
Φυσικά, οι δύο συγγραφείς του ένθετου δεν πρωτοτυπούν. Σταθερή εδώ και χρόνια μέθοδος της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού στην επίθεση κατά του ΚΚΕ είναι η υποκριτική «εξύμνηση» ηγετικών ή άλλων στελεχών του, ώστε να ψαρεύουν σε θολά νερά: «Το καλό στέλεχος και το αντιδημοκρατικό ή σεχταριστικό ή δογματικό κόμμα». Αυτό ακριβώς κάνουν συχνά – πυκνά με τον Νίκο Ζαχαριάδη και τον Αρη Βελουχιώτη, άλλοι με τον Κώστα Καραγιώργη ή με τον Νίκο Πλουμπίδη, ακόμα και με τον Νίκο Μπελογιάννη.
Το ίδιο κάνουν και οι σημερινοί της «Εφημερίδας των Συντακτών» με τον Χαρίλαο Φλωράκη. Και μια που αποφάσισαν να γράψουν για τη ζωή του και να αναφερθούν σε τόσες ρήσεις του, ας έγραφαν και μια ακόμα, που μάλλον «ξέχασαν». Τα λόγια του Χ. Φλωράκη για όλους εκείνους που «εξυμνούν» στελέχη για να χτυπήσουν το ΚΚΕ: «Αχ παιδί μου, “τιμάνε” τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς».
Το ίδιο κάνουν και οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ, κι εννοείται της κυβέρνησης, που επικαλούνται τον Μαρξ και τον Λένιν, καταθέτουν στεφάνια στους 200 της Καισαριανής, στη Μακρόνησο και στα Γιούρα, ενώ δίνουν γη και ύδωρ για τη στήριξη του συστήματος και χειροκροτούν το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Βέβαια, η τέτοια μεθοδολογία τους, πέρα από τα πολλά άλλα, δείχνει και έλλειψη πολιτικής ηθικής. Γιατί επιχειρούν να μεταχειριστούν έναν ηγέτη του ΚΚΕ ως δεκανίκι τους, προκειμένου να υπηρετήσουν τον αντιΚΚΕ στόχο τους, τον οποίο δεν τολμούν να υπερασπίσουν ανοιχτά και παστρικά λόγω έλλειψης επιχειρημάτων και απλώς τον υπονοούν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν συνειρμούς.
1. Την 100χρονη πορεία του ΚΚΕ χαρακτηρίζουν ο ηρωισμός και η αυτοθυσία μέσα σε όλες τις συνθήκες, οι ανατάσεις και τα πισωγυρίσματα, η ακλόνητη πεποίθηση ότι ο σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει, γιατί το δίκιο βρίσκεται με το μέρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Σ’ αυτή την πορεία υπήρξαν σωστές και λαθεμένες (ποτέ από πρόθεση) επιλογές. Αλλά και όποτε υπήρξαν οι τελευταίες, ποτέ το ΚΚΕ δεν πέρασε στην αντίπερα όχθη, δεν ενσωματώθηκε στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ηταν από την ίδρυσή του και παραμένει κόμμα διεθνιστικό και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και γνήσια πατριωτικό.
Η ιστορική διαδρομή του Χαρίλαου Φλωράκη είναι αναπόσπαστο τμήμα αυτής της μεγάλης και ηρωικής πορείας. Ματαιοπονούν όποιοι επιχειρούν να την αποκόψουν από τον κορμό της. Και αποδεικνύονται βαθιά ανιστόρητοι.
2. Το ΚΚΕ δεν ήταν ποτέ και δεν είναι αρχηγικό κόμμα. Η ύπαρξη του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού διασφαλίζει με απόλυτο τρόπο τη διαμετρικά αντίθετη λειτουργία του ΚΚΕ, σε σύγκριση με τα αστικά κόμματα. Γι’ αυτό και η ευθύνη είναι συλλογική, είτε παίρνεται μία απόφαση που η ζωή αποδεικνύει ότι είναι λαθεμένη, είτε παίρνεται μία απόφαση που η ορθότητά της επίσης επιβεβαιώνεται.
Για παράδειγμα, η απόφαση της 8ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (1958) να διαλυθούν οι παράνομες Κομματικές Οργανώσεις στην Ελλάδα, ήταν απόφαση λαθεμένη, αλλά πάρθηκε συλλογικά. Δεν βρισκόταν στον Κ. Κολιγιάννη ολόκληρη η ευθύνη, παρά το γεγονός ότι είχε την πρώτη ευθύνη ως Γραμματέας της ΚΕ. Για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ, με τη δημιουργία των Κομματικών του Οργανώσεων, ηγήθηκε αργότερα η ΚΕ του Κόμματος και όταν Γραμματέας της έγινε ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Το συλλογικό πλαίσιο, στο οποίο ο ίδιος ο Χ. Φλωράκης είχε εντάξει τον εαυτό του, ισχύει και λειτουργεί και για κάθε προηγούμενο ή μετέπειτα ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος. Ολοι τους, όπως έχουν το πρώτο μερίδιο της συμβολής στις επιτυχίες, έχουν και το πρώτο μερίδιο της ευθύνης για αποφάσεις που το Κόμμα (πάλι συλλογικά λειτουργώντας), και υπό το φως πλέον των αποτελεσμάτων, κρίνει ή και διορθώνει. Το ΚΚΕ έχει λύσει τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον ηγέτη και το συλλογικό καθοδηγητικό όργανο που αυτός ηγείται ως οργανικό μέλος του.
3. Η επίθεση, από την «Εφημερίδα των Συντακτών» και τους δύο συγγραφείς του ένθετου στο κείμενο1 του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ, βάλλει ευθέως εναντίον της στρατηγικής και του Προγράμματος του Κόμματος.
Αυτή η στρατηγική ενοχλεί την αστική τάξη και τους μηχανισμούς της, αυτή ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ, το φραξιονιστικό συνονθύλευμα, αυτή ενοχλεί και τους δύο συγγραφείς. Γι’ αυτό το σκοπό έγραψαν και το συγκεκριμένο ένθετο, σε μια στιγμή μάλιστα που η επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εντείνεται και η δυσαρέσκεια έως αγανάκτηση για την πολιτική της δεν ήταν ποτέ έως τώρα μεγαλύτερη στους εργαζόμενους μισθωτούς, στους αυτοαπασχολούμενους και σε άλλα λαϊκά στρώματα.
Ενοχλεί το γεγονός ότι το ΚΚΕ μελετά την Ιστορία του και την Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και βγάζει συμπεράσματα που είναι χρήσιμα για το παρόν και το μέλλον της ταξικής εργατικής πάλης και όχι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των κάθε λογής αποστατών – οπορτουνιστών.
Ενοχλεί το γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει συλλογικά εκτιμήσει – αποφασίσει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό, ο οποίος είναι αναγκαίος, επίκαιρος και ρεαλιστικός.
Ενοχλεί το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ, που το εγκατέλειψαν το 2012, όλο και περισσότεροι το προσεγγίζουν ξανά, έχοντας αποκτήσει πείρα και αξιολογώντας θετικά τη θέση του Κόμματος να μην πάρει μέρος (παρά το εκλογικό κόστος) στην κυβέρνηση της λεγόμενης αριστεράς και σε κάθε κυβέρνηση διαχείρισης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Πίστευαν, καλοπροαίρετα φυσικά, ότι αν το ΚΚΕ συμμετείχε, κάτι καλό θα γινόταν. Τώρα πολλοί αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε περίπτωση να τραβήξει θετικά, λόγω δήθεν της πίεσης που θ’ ασκούσε το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σεβάστηκε το 36% του λαού, έστω και για την παροχή ψίχουλων. Το ΚΚΕ θα υπολόγιζε, αν συμμετείχε σε κυβέρνηση του κεφαλαίου με κάποιο ακόμα εκλογικό ποσοστό; Ετσι κι αλλιώς, αν το ΚΚΕ έπαιρνε μέρος σε μια τέτοια κυβέρνηση, θα γινόταν συνένοχο στη σφαγή του λαού, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του. Το ΚΚΕ διακήρυξε και διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι φιλολαϊκή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, εφόσον τα κλειδιά της οικονομίας βρίσκονται στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων και στο κράτος τους και ταυτόχρονα η Ελλάδα στις διακρατικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τύπου ΕΕ και ΝΑΤΟ. Το ΚΚΕ οι αστοί το υπολογίζουν μόνο όσο είναι ισχυρό στο εργατικό – λαϊκό κίνημα και σταθερά απέναντί τους.
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» και οι Πετρόπουλος – Ψαρράς, αντί να εγκαλούν προβοκατόρικα το κείμενο του ΠΓ, θα έπρεπε να πούνε στους αναγνώστες τους αν έκανε σωστά ή λάθος το ΚΚΕ που δεν μπήκε στην κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν δικαιώθηκε ή όχι.
Επειδή, βέβαια, πολύ θα ήθελαν τη συμμετοχή του ΚΚΕ σε αστικές κυβερνήσεις, ώστε να χαθεί ο πόλος ελπίδας και συσπείρωσης, γι’ αυτό και επιτίθενται στο ΚΚΕ, βάλλοντας κατά της εκτίμησής του ότι ήταν λάθος η συγκρότηση του Συνασπισμού, που παραλίγο να στοιχίσει την ύπαρξη του ΚΚΕ. Κάτι που οι κομμουνιστές απέτρεψαν και για το οποίο ο Χ. Φλωράκης έδωσε όλες τις δυνάμεις του, ώστε το ΚΚΕ να διατηρήσει την αυτοτελή δράση του και να μη διαχυθεί μέσα στο Συνασπισμό. Για τη διάλυση του ΚΚΕ είχαν κάνει τότε όσα μπορούσαν οι της ΕΑΡ και οι από τα μέσα οπορτουνιστές του ΚΚΕ, οι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και όσοι από αυτούς πήγαν στη ΛΑΕ ή «βόσκουν» σε διαδικτυακά «λιβάδια», υπονομεύοντας το Κόμμα.
Το ΚΚΕ είναι Κόμμα παντός καιρού. Για να διατηρεί αυτά τα χαρακτηριστικά, που τα κατακτά μέσα από οδυνηρές εμπειρίες, είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ να έχει σταθερό, ισχυρό μέτωπο και αδιάλλακτη στάση ενάντια στον οπορτουνισμό. Δίχως αυτή την προϋπόθεση, δεν πρόκειται να νικηθεί η αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα, το κράτος της. Αυτή η διαχρονικά επιβεβαιωμένη αλήθεια ισχύει ακόμα περισσότερο, όταν το αστικό πολιτικό σύστημα έχει δυσκολίες, όπως σήμερα. Τις δυσκολίες αυτές του συστήματος έχει συμφέρον το εργατικό – λαϊκό κίνημα να τις οξύνει στο έπακρο και όχι να απλώνει στο σύστημα «χείρα βοηθείας» για να τις ξεπεράσει.
Παραπομπή:
1. «Η πορεία αποκατάστασης του επαναστατικού χαρακτήρα του ΚΚΕ», ΚΟΜΕΠ τ. 6/2013»”.
Η απάντηση των συγγραφέων του ένθετου
Στον Ριζοσπάστη απάντησε σήμερα μέσω της προσωπικής του σελίδας στο facebook ο Γιώργος Πετρόπουλος, ένας εκ των συντακτών του ένθετου αναφέροντας τα εξής:
“«Από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα» Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
Αν περίμενε κανείς ότι η σημερινή απάντηση του Ριζοσπάστη στη έκδοση της ΕΦΣΥΝ για τον Χαρίλαο, αφορά το περιεχόμενο των όσων γράφουμε γι’ αυτόν εγώ και ο Δημήτρης, μάλλον άδικα περίμενε.
Παραθέτω ολόκληρη την «απάντηση» του Ριζοσπάστη. Όσοι διάβασαν το αφιέρωμά μας ας ψάξουν να βρουν αποδείξεις για τα τόσο ωραία και ευφάνταστα μας αποδίδει η εφημερίδα του κόμματος. Προκαταβολικά λέω ότι δεν θα βρει τίποτα για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν.
Υ.Γ. Το γεγονός ότι ο Ριζοσπάστης δεν έχει να μας προσάψει τίποτα αναφορικά με την αλήθεια των ιστορικών στοιχείων που χρησιμοποιούμε, για να παρουσιάσουμε την ιστορική διαδρομή του Χαρίλαου, αυτό δείχνει ότι η έκδοσή μας είναι χρήσιμη για το αναγνωστικό κοινό. Αυτό θέλαμε- αυτό επιδιώκαμε. Ένα αφιέρωμα στον Καπετάνιο ιστορικά τεκμηριωμένο”.
Κόντρα και χθες
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κόντρα ξέσπασε χθες με ένα πρώτο σχόλιο του Ριζοσπάστη στην ηλεκτρονική του έκδοση και μια πρώτη απάντηση του Γ. Πετρόπουλου ο οποίος στη συνέχεια διευκρίνισε ότι δεν απαντά για λογαριασμό της Εφημερίδας των Συντακτών επειδή κάπου παρεξηγήθηκε η απάντησή του:
Εγραψε λοιπόν ο Ριζοσπάστης:
«Ρεσιτάλ Κουκουεδολογίας!
”Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι”. Η φράση ισχύει απόλυτα και για τους κουκουεδολόγους, ξεσκολισμένους και επίδοξους.
Επιβεβαιώνεται και από το έντυπο της ειδικής έκδοσης που κυκλοφορεί με τη σημερινή «Εφημερίδα των Συντακτών», όπου για μια ακόμα φορά, με τη μέθοδο τού «βλογάμε τους πεθαμένους για να θάψουμε τους ζωντανούς», εμφανίζεται – μέσα από ένα ανακάτεμα ντοκουμέντων, γεγονότων, προσωπικών αφηγήσεων και εντυπώσεων – μια καρικατούρα του Χαρίλαου Φλωράκη. Ανάλογες προσπάθειες, άλλωστε, έχουν κάνει και με άλλα στελέχη του Κόμματος, ακόμα και ηρωικές μορφές του, όπως ο Αρης, ο Ζαχαριάδης, ο Πλουμπίδης, ο Μπελογιάννης.
Εχοντας δεμένο το γάιδαρό τους, αφού ο σύντροφος δεν μπορεί να τους πει ο ίδιος να μην «ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη», καταναλώνουν 48 σελίδες, για να μπορέσουν να χωρέσουν κάπου προς το τέλος την αυθαιρεσία, να φέρουν δηλαδή σε αντιπαράθεση τον Χαρίλαο Φλωράκη με το ΚΚΕ.
Και ποιος είναι ο σκοπός της αυθαιρεσίας; Να επιτεθούν στην προσπάθεια που κάνει το Κόμμα να μελετήσει την Ιστορία του, να βγάλει συμπεράσματα, αλλά κυρίως να επιτεθούν στην πολιτική του για το γεγονός πως το ΚΚΕ δεν έχυσε νερό στο μύλο της «κυβερνώσας αριστεράς», δηλαδή μιας κυβέρνησης της αστικής τάξης, κάτι που τους ενοχλεί ακόμα περισσότερο. Ξυδάκι.
Αυτά για την ώρα. Τα υπόλοιπα στο αυριανό φύλλο της εφημερίδας.
ΥΓ: Πολλή βιασύνη και πολλά λάθη, βρε παιδί μου. Για παράδειγμα: Ο Χ. Φλωράκης με δίκοχο του ΔΣΕ και λεζάντα «στον ΕΛΑΣ το 1943» κ.ά. ”Κρίμα” για τους επιμελητές της έκδοσης!»
Απαντώντας ο Γ. Πετρόπουλος ανέφερε:
Προκύπτει ένα ερώτημα: Που βρήκε το ΚΚΕ το ένθετο για το Χαρίλαο από τη στιγμή που αυτό δεν υπήρχε στην αγορά; Κι αφού το βρήκε με… πλάγιο τρόπο γιατί τόση πρεμούρα να μας απαντήσει; Γιατί αυτοκαρφώθηκαν ότι χρησιμοποιούν αθέμιτες μεθόδους; Ή μήπως εδώ ισχύει αυτό που λέει ο λαός; Θέλει η που@@να να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει.
Υ.Γ. Το λάθος με τη λεζάντα στη φωτογραφία του Χαρίλαου το έχουμε εντοπίσει προτού το δει ο Ριζοσπάστης. Καλό θα ήταν όμως αυτοί οι κύριοι να είναι περισσότερο προσεκτικοί γιατί εδώ έχει πολύ γέλιο.
Παράλληλα με αφορμή το γεγονός ότι κάποιοι θεώρησαν την απάντηση Πετρόπουλου ως απάντηση της ΕΦ.ΣΥΝ ο κ. Πετρόπουλος διευκρίνισε τα εξής:
“Δεν έδωσα καμία απάντηση εκ μέρους της ΕΦΣΥΝ. Η ΕΦΣΥΝ έχει διεύθυνση, έχει συντακτική επιτροπή και αν αποφασίσει να απαντήσει ως εφημερίδα θα το αποφασίσει συλλογικά.
Δεν έδωσα καμία απάντηση, ως πρόσωπο, επί της ουσίας του θέματος και του σχολίου του Ριζοσπάστη. Δεσμεύτηκα ως ένας εκ των συγγραφέων του αφιερώματος ότι θα απαντήσουμε- εγώ και ο Δ. Ψαρράς- αφού δούμε τι θα γράψει ο Ριζοσπάστης, όπως ο ίδιος προαναγγέλλει, στο φύλλο της Κυριακής.
Ως συν- συγγραφέας του αφιερώματος, όπως είχα δικαίωμα, έκανα μόνο ένα σχόλιο αναφορικά με το γεγονός ότι ο Ριζοσπάστης σχολίασε την έκδοση πριν αυτή κυκλοφορήσει. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο”.
