Η πρόταση της Προοδευτικής Ενότητας Καθηγητών (ΠΕΚ)
Εμείς οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του κλάδου μας στο 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ αποφασίσαμε ενωτικά!
Να αγωνιστούμε όλοι οι εκπαιδευτικοί για:
- κατάργηση όλων των Μνημονίων και των δεσμεύσεών τους
- αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων στο κοινωνικό κράτος και στην εκπαίδευση
- ενίσχυση και συνεχή προαγωγή της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας
- δημοκρατικό σχολείο
- ολόπλευρη στήριξη του εκπαιδευτικού στο σύνθετο έργο του
- αναβάθμιση της Επαγγελματικής εκπαίδευσης
- να μην αμείβεται κανένας εκπαιδευτικός με μισθό κάτω των 1.000 ευρώ και να έχει ανάλογες συντάξεις
- διορισμούς ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά των σχολείων
Προφανώς κάθε παράταξη έχει τις πολιτικές και ιδεολογικές αναφορές της. Προφανώς χωρίς πολιτική και κοινωνική ανάλυση δεν μπορεί να υπάρξει ολοκληρωμένη συνδικαλιστική πρόταση.
Αλλά για να τεθούν όλα αυτά πρέπει να δημιουργηθεί ένας κοινός τόπος – που δεν είναι άλλος από τα βασικά και διαχρονικά αιτήματα του κλάδου μας και του κινήματός μας. Πιστεύουμε ότι αυτό το πλαίσιο των 8 σημείων μπορεί να αποτελέσει βάση συζήτησης, σύνθεσης και απόφασης του 18ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ.
Θεωρούμε ότι αν ο συνδικαλισμός δεν είναι και διεκδικητικός και δημιουργικός, αν δεν συνθέτει και δεν παίρνει αποφάσεις, τότε είναι ανύπαρκτος και απλώς υπάρχουμε εμείς και οι παρατάξεις μας!
Δεν μπορεί να είναι η συλλογικότητα μια φαντασιακή επινόηση των παραταξιακών μονόλογων και σχημάτων, που απλώς επιδιώκουν να επιβληθούν ο ένας στον άλλο και να κάνουν το Μέρος Όλον.
Δεν μπορεί να θεωρούμε ότι κάνουμε συνδικαλισμό, όταν δεν συμμετέχουμε στο εκπαιδευτικό και στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
- Γιατί αν δεν συνδέσουμε το Λογικό με το Πραγματικό, πώς θα συνθέσουμε τη Βούληση με την Πράξη;
- Γιατί για ποιες δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες μπορεί να μιλάμε, όταν δεν μπορούν (γιατί δεν θέλουμε…) να συναντηθούν οι σκέψεις μας και οι θέσεις μας;
- Γιατί αν εμείς απαξιώνουμε στην πράξη τη συλλογικότητα, τι θα μείνει για να κάνουν οι αντίπαλοί μας;
Εμείς είμαστε ανοικτοί για περαιτέρω διεύρυνση, για δημιουργικό διάλογο, για να κάνουμε τη συλλογικότητά μας υπαρκτή και αποτελεσματική.
- Γιατί χωρίς αυτή την προϋπόθεση είμαστε συνδικαλιστικές σκιές σε μια φαντασιακή επινόηση της παραταξιακής μας αυτάρκειας χωρίς νόημα και αξία στον κόσμο της πραγματικότητας.
- Γιατί οι παρατάξεις δεν είναι αυτοσκοπός αλλά κοινωνικοί θεσμοί για τη συλλογική μας δράση, για να αποφασίζει η ΟΛΜΕ και ο κλάδος μας, για την προαγωγή της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, για να εκφράζουμε τους εκπαιδευτικούς της χώρας μας.
Γιατί μπορεί να μεταφέρουμε Γράμματα από και προς τους συναδέλφους αλλά αν δεν έχουν Μήνυμα, ποιος μπορεί να είναι ο σκοπός μας;
Υ.Γ.
Εκτιμούμε ότι καμιά παράταξη και κανένας σύνεδρος δεν διαφωνεί με κάποιο σημείο απ’ αυτό το ελάχιστο πλαίσιο των «8 Θέσεων».
