Σε μια χώρα που ο τουρισμός θεωρείται η ατμομηχανή της οικονομίας θα περίμενε κανείς να βλέπει πρωτοβουλίες κυρίως από την πλευρά του κράτους που θα διευκόλυναν δήμους και ιδιώτες να αναπτύξουν δράσεις μέσα σε ένα υγιές κλίμα.
Δυστυχώς όμως επειδή ζούμε στην Ελλάδα της κρίσης και της αδιαφορίας, τη χώρα του γενικού μπάχαλου όλα γίνονται λες και στόχος είναι να χτυπηθεί στη ρίζα του ο ίδιος ο τουρισμός.
Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι τα σαββατοκύριακα τα παράλια του νομού είναι χωρίς γιατρό και θα παραμείνουν μέχρι 15 Ιουλίου, πάμε σε αυτή καθ’ αυτή την αντιμετώπιση που έχουν οι δήμοι και οι επαγγελματίες από το κράτος.
Εχουμε και λέμε λοιπόν:
Ενας δήμος για να μπορέσει να διατηρήσει τις μπλε σημαίες στις ακτές του ή για να διεκδικήσει νέες θα πρέπει μεταξύ άλλων θα πρέπει να προσλάβει ναυαγοσώστες. Για να μπορέσει όμως να προσλάβεει και να πληρώσει ναυαγοσώστες θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει έσοδα από τουριστικές δραστηριότητες όπως ομπρέλες και ξαπλώστρες ή υπαίθρια μπαράκια.
Ομως για να μπορέσει να γίνει αυτό θα πρέπει να δημοπρατηθούν οι χώροι και να γίνει σχετικός διαγωνισμός με κριτήρια που θεσπίζει η Κτηματική Εταιρία του δημοσίου η οποία όμως πέρυσι έβγαλε τη σχετική διάταξη αφού η τουριστική σεζόν έφτανε στο τέλος της με αποτέλεσμα δήμοι όπως ο δήμος Αγιάς να μην μπορούν να εισπράξουν το τέλος και να μείνουν χωρίς έσοδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για το συγκεκριμένο δήμο χρήματα εισέπραξε το δημόσιο από τους χρήστες του αιγιαλού, αφήνοντας στο δήμο τις υποχρεώσεις για τον καθαρισμό των παραλιών κ.λπ.
Αυτό αυτόματα συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να πληρώσει ναυαγοσώστες και έτσι υπάρχει κίνδυνος να χάσει τις μπλε σημαίες με ότι αυτό συνεπάγεται.
Σαν να μην έφτανε το περυσινό χάλι ήλθε φέτος η Κτηματική Υπηρεσία να αυξήσει κατά 40% το Τέλος Χρήσης Αιγιαλού προκαλώντας ένα δυσβάσταχτο κόστος στους επαγγελματίες οι οποίοι δηλώνουν αδυναμία να ανταποκριθούν και κατά συνέπεια ή θα αφήσουν απλήρωτους δήμο και δημόσιο ή θα μειώσουν προσωπικό…
Είπαμε, Ελλάδα η χώρα που τρώει τα παιδιά της…
