Συμπληρώνονται 46 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, που αποτέλεσε το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας κατά της χούντας των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967. Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα στον αγώνα ενάντια στην πολιτική που οδηγεί το λαό στην φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, ενάντια στην εμπλοκή
της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ, ενάντια στην καταστολή και τον αυταρχισμό.
Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όλους όσοι αγωνίστηκαν κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, δοκιμάστηκαν στη φρίκη των βασανιστηρίων, της εξορίας, των φυλακίσεων, των διώξεων και των στρατοδικείων, στους νέους και τις νέες της Αντι-ΕΦΕΕ. Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, που πρωτοστάτησαν στον αγωνιστικό λαϊκό ξεσηκωμό, που έδρασαν στις σκληρές συνθήκες της παρανομίας και των διώξεων της χούντας. Η ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεών του και η ίδρυση της ΚΝΕ, το 1968, συνέβαλαν καθοριστικά στην αντιδικτατορική πάλη.
Η επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, το 1967, υπηρέτησε «διά πυρός και σιδήρου» τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε βάρος του λαού. Υλοποίησε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα στην Κύπρο, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Αποδεικνύεται πως ο χαρακτήρας της αστικής εξουσίας, ως δικτατορίας του κεφαλαίου, παίρνει διάφορες μορφές για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του. Τέτοια μορφή αποτέλεσε και η δικτατορία, καθ’ όλη την επταετία ’67-’74.
Αποδεικνύεται, ακόμα, ότι ο αντικομμουνισμός, που ήταν επίσημη ιδεολογία της χούντας, αποτελεί πάντα τον προπομπό συνολικότερης επίθεσης κατά των εργαζομένων και του λαού. Η χούντα χτύπησε με μανία, με το ρόπαλο και με το χαφιέ, τα εργατικά, λαϊκά, δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Υπήρξε ένα διεφθαρμένο καθεστώς, που βασάνισε, εξόρισε, δολοφόνησε κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές.
Στις πύλες του Πολυτεχνείου δέσποζαν τα συνθήματα «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ». Αυτά τα συνθήματα κάθε χρόνο γίνονται πιο επίκαιρα, απ’ την στιγμή που η χώρα μας συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και μετατρέπεται σε ορμητήριο πολέμων και επεμβάσεων. Άλλωστε, πριν λίγες μέρες ο Υπουργός Άμυνας σε μία απαράδεκτη δήλωση – απευθυνόμενος σε Αμερικάνο στρατηγό – τόνισε πώς «οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον»!
Η κυβέρνηση ΝΔ έπιασε το νήμα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που ξέπλυνε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, ενίσχυσε την στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ. Προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα, καθώς αυτή την εγκληματική της πολιτική την δικαιολόγησε στο όνομα της “αριστεράς”, της “προόδου”, διασύροντας αγωνιστικές αξίες και ιδανικά, ενισχύοντας την συντηρητικοποίηση.
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι η επίθεση της κυβέρνησης στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η ενίσχυση της φοροληστείας του λαού, η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Απαραίτητο συμπλήρωμα αυτής της πολιτικής είναι η ένταση του δόγματος “νόμος και τάξη”, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της κρατικής καταστολής, με στόχο να μπουν στον “γύψο” οι λαϊκές και νεανικές διεκδικήσεις.
Γι’ αυτούς τους λόγους ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα φτωχά – λαϊκά στρώματα να τιμήσουν τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και τους νεκρούς της πάλης ενάντια στη δικτατορία, με τη μαζική, αγωνιστική συμμετοχή στις εκδηλώσεις του τριήμερου εορτασμού και την αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία.
Να διαδηλώσουν ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εμπλοκή της Ελλάδας. Εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, πρόσφυγες και μετανάστες, που η πολιτική ΕΕ – κυβερνήσεων τους εγκλωβίζουν στην χώρα μας σε άθλιες συνθήκες.
Να απομονώσουν τους σύγχρονους υμνητές της χούντας, όσους χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού, του αντικομμουνισμού.
Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, όλη η αντιδικτατορική πάλη του λαού και της νεολαίας, τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος δεν βρήκαν τη δικαίωσή τους με τη μετάβαση απ’ τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον Ιούλη του 1974. Η περίοδος της μεταπολίτευσης, της λεγόμενης «καλύτερης δημοκρατίας στην Ελλάδα», δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, παρά τις κατακτήσεις των εργαζομένων, που επιτεύχθηκαν σε προηγούμενες συνθήκες, όπου ο συσχετισμός δύναμης και η ύπαρξη του σοσιαλιστικού συστήματος βοηθούσαν σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Αποδεικνύεται ότι οι όποιες κατακτήσεις και παραχωρήσεις στον καπιταλισμό είναι προσωρινές. Οι κρίσεις, η φτώχεια, ο αυταρχισμός, οι πόλεμοι θα υπάρχουν όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, όσο η Ελλάδα είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Όσες κυβερνήσεις επέλεξαν να διαχειριστούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και τους νόμους του, αναπόφευκτα ακολούθησαν αντιλαϊκές πολιτικές. Αυτό που σήμερα απαιτείται για μια πραγματική διέξοδο προς όφελος του λαού, είναι η διαμόρφωση μιας νικηφόρας κοινωνικής συμμαχίας, που θα παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στο ίδιο το ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα, με στόχο το σοσιαλισμό. Αυτός ο αγώνας μπορεί να αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπά κατακτήσεις, να υπερασπίζεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για το λαό.
