Ανακοίνωση της Συντονιστικής Γραμματείας της Προοδευτικής Ενότητας Καθηγητών Λάρισας
Ο αξιωματούχος της κεντρικής Δ.Α.Κ.Ε. Ν. Παπαχρήστος αφού, όπως ισχυρίζεται, «αποκατέστησε» δια δεξιο – τεχνικών κουκουλωμάτων τη δημοκρατική λειτουργία της Δ.Α.Κ.Ε. Λάρισας, βάλθηκε «να αποκαταστήσει» και τη λειτουργία του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Ν. Λάρισας.
Έτσι, αφού κάνει δίκη προθέσεων, κριτική προφητικών αποφάσεων και σχολιασμό υποτιθέμενων στάσεων και διεκδικήσεων άλλων παρατάξεων (της Π.Ε.Κ. και των Παρεμβάσεων) χρεώνει την Π.Ε.Κ. για την καθυστέρηση λίγων ημερών στη συγκρότηση του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.
Ταυτόχρονα « καταπίνει» τους δύο και πλέον μήνες στους οποίους η Δ.Α.Κ.Ε. είχε την ευθύνη της μη συγκρότησης, αφού ασχολούνταν με τις διεργασίες του «παραταξιακού σωλήνα» που απ’ ό,τι φαίνεται δεν συνάδουν πάντα με την εκπεφρασμένη δημοκρατικά σταυροδοσία των συναδέλφων, πράγμα που μας προβληματίζει.
Δηλαδή, επιτίθεται σ’ εκείνους από τους οποίους ζητάει στήριξη! Πράγματι, οι κινήσεις του ξεχειλίζουν από συνδικαλιστική εμπειρία και δημοκρατική ευαισθησία !!
Δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούμε με τα εσωπαραταξιακά θέματα της ΔΑΚΕ αλλά σε κάθε περίπτωση δεν δικαιούται ο Ν. Παπαχρήστος να κάνει υποδείξεις στην ΠΕΚ για τη στάση της. Οι πατερουλίστικες λογικές καλό θα ήταν να οριοθετούνται στην παράταξή του. Άραγε, ο εκλεκτός του, υποψήφιος πρόεδρος της Ε.Λ.Μ.Ε., συμφωνεί μαζί του ; Οι συνάδελφοι παρακολουθούν και μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το πώς και ποιοι διαχειρίζονται τις ψήφους τους.
Η Π.Ε.Κ. πάντα ήταν η φωνή της λογικής και της σύνθεσης στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Λάρισας. Έχει ήδη δηλώσει ότι θα καθορίσει τη στάση της με βάση την αρχή της αναλογικής και αντιπροσωπευτικής συγκρότησης με τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων γιατί θεωρεί ότι αυτή είναι μια δίκαια και δημοκρατική λύση η οποία στηρίζεται στη βούληση των συναδέλφων, όπως εκφράστηκε στις τελευταίες εκλογές.
Η αλαζονεία και ο αυταρχισμός όμως από οποιονδήποτε κι αν εκφράζεται μας ενοχλεί. Για μας τα ουσιαστικά ζητήματα του κλάδου (εργασιακά, χρηματοδότηση για την Παιδεία, συνταξιοδοτικό-ασφαλιστικό, μισθολογικές απώλειες, διορισμοί-αναπληρωτές, επιμόρφωση, προσφυγική εκπαίδευση κ.α.) και η αντιμετώπισή τους από μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση είναι το σημαντικό διακύβευμα του συνδικαλισμού σ’ αυτή τη φάση και όχι η διανομή θέσεων και αξιωμάτων.
