Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κομμουνιστικού Σχεδίου
Ο κίνδυνος από την κορύφωση της εξάπλωσης του κορωνοϊού τις δυο ερχόμενες εβδομάδες είναι υπαρκτός, δεν επιτρέπεται να υποτιμηθεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί με την άμεση θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την υπεράσπιση της υγείας, των εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων στους χώρους εργασίας, αλλά και με σοβαρά υγειονομικά μέτρα
προσωπικής ευθύνης των πολιτών. Η μάχη δίνεται με άνισους όρους και στηρίζεται στον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων στο ΕΣΥ και στην κοινωνική συνείδηση των πολιτών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, από την αρχή της επιδημικής κρίσης, ακολούθησε το δρόμο της ατομικής ευθύνης που συμπληρώνεται με μπαλώματα στο ανοχύρωτο δημόσιο σύστημα υγείας και στους χώρους εργασίας. Και από την αρχή της θητείας της, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, πορεύτηκε «στο δρόμο που χάραξε» ο νεοφιλελευθερισμός, ο ΣΕΒ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων, της απαρέγκλιτης εφαρμογής των μνημονιακών συμβάσεων, της συνεπούς αποπληρωμής του χρέους, των ιδιωτικοποιήσεων και της συνακόλουθης διάλυσης του ΕΣΥ.
Μετά από ένα τριήμερο «μασάζ» από τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης, με το οποίο ενοχοποιήθηκε σύσσωμος ο ελληνικός λαός που δήθεν δεν υπακούει στα μέτρα αυτοπροστασίας, το τέλος αυτού του δρόμου έφτασε: είναι η αναγγελία με ύφος αυτοκρατορικού εγώ, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη, της καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας «εκτός εξαιρέσεων», για 15 ημέρες, από την 23η Μαρτίου μέχρι και την 6η Απριλίου 2020.
Η αλλαγή δεν είναι απλώς «ένα έγγραφο» που θα κουβαλάει ο κάθε πολίτης, όπως ψευδώς υποστήριξε ο πρώην αστυνομικός διευθυντής και νυν Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Λ. Οικονόμου, είναι η μετάβαση από την απαγόρευση του «δικαιώματος συνάθροισης» έως και δέκα ατόμων, στην απαγόρευση συνάθροισης άνω των δυο ατόμων.
Εκτός από την αντιδραστική ουσία, η απαγόρευση έχει ιδιαίτερη συμβολική αξία, καθώς καταργεί δυο θεμελιώδη δικαιώματα του (αστικού) Συντάγματος: της ελεύθερης, χωρίς κρατικό έλεγχο, μετακίνησης του πολίτη και της ελεύθερης συνάθροισης των πολιτών. Και εν τω μεταξύ στα μουλωχτά, έβαλαν «στο γύψο» και το δικαίωμα της απεργίας.
Έσπειραν ατομισμό – θερίζουν τώρα και τα ατομικά δικαιώματα!
Την ίδια στιγμή, όμως, επιβάλλεται με «χαρτί του αφεντικού» η υποχρεωτική «συνάθροιση» των εργαζομένων στις επιχειρήσεις, τόσο σε επιχειρήσεις που είναι αναγκαίο, όσο και εκεί που δεν είναι (π.χ. «Ελληνικός Χρυσός») χωρίς συλλογικά και προσωπικά μέτρα προστασίας και με σχεδιασμένη διάλυση των νόμων εργασιακής και μισθολογικής προστασίας, ενώ σε όσες επιχειρήσεις κλείνουν, οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε «ατομικά υπεύθυνους» επιδοματούχους χωρίς καν τη βεβαιότητα ότι θα επαναπροσληφθούν.
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι το καθεστώς της θεσμικής «εξαίρεσης» αποδίδεται μόνον στην κυβέρνηση, στη Βουλή (πάλι καλά), στα κόμματα (σε ποια; μόνον στα κοινοβουλευτικά;), στην Αστυνομία, το Στρατό και την Πολιτική Προστασία. Δηλαδή, στο κράτος και σε μια «διασωληνωμένη» Βουλή.
Την ίδια στιγμή, «εξαιρείται» μια ορισμένη «συνάθροιση» στις Εκκλησίες, όπου μπορεί ελεύθερα να συμμετέχει ο επικεφαλής λοιμωξιολόγος. Δεν είμαστε λοιπόν, όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο, όπως δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στις επιπτώσεις της πανδημίας.
Έτσι συμπληρώθηκε το σύγχρονο τρίπτυχο της ΝΔ: «πατρίς, οικία, θρησκεία».
Και την ίδια στιγμή, ενώ δεν έχουν καν εφαρμοστεί τα μέτρα πρόσληψης και προστασίας στα νοσοκομεία που ανακοινώθηκαν, δεν αναγγέλλεται κανένα νέο ουσιαστικό μέτρο, όπως είναι η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, η διαμόρφωση επιπλέον κλινών ΜΕΘ και οι επί πλέον άμεσες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, μέτρα δηλαδή που αφορούν άμεσα τη μάχη κατά του κορωνοϊού!
Δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα και για χώρους, όπου δεκάδες και εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονται, όπως οι δομές των προσφύγων ή οι φυλακές.
Λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, δίνουμε με όλες μας τις δυνάμεις τη μάχη μέσα από τις πρωτοβουλίες συσπείρωσης και αλληλεγγύης που συγκροτούνται στις πόλεις και τις γειτονιές, αλλά και διαδικτυακά και ταυτόχρονα αμφισβητούμε:
Πρώτο, την επιμελή απόκρυψη των ευθυνών της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, καθώς και της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής πολιτικής, για την έλλειψη ουσιαστικής πρόληψης και διάλυσης του δημόσιου συστήματος υγείας, που οδήγησε σε αυτά τα μέτρα μαζικού καταναγκασμού.
Δεύτερο, την επιμελή απόκρυψη των αιτιών της πανδημίας του κορονοϊού, η οποία βρίσκεται και χρειάζεται να αναζητηθεί στην καταστροφή της ισορροπίας φύσης και κοινωνίας, την οποία έχει επιφέρει το ανεξέλεγκτο του συστήματος της αγοράς, ο ανταγωνισμός και το κέρδος.
Τρίτο, την υπαγωγή στην «καθολική απαγόρευση» των συνδικάτων και των λαϊκών φορέων, του κατά τα άλλα «τρίτου πυλώνα» του Συντάγματος, τα οποία απαιτείται και πρέπει να λειτουργούν, κάτω από αντίστοιχα με τη Βουλή μέτρα υγειονομικής προστασίας, με ευθύνη των αντιπροσωπευτικών τους οργάνων, πολύ περισσότερο, που το ανοχύρωτο σύστημα υγείας και η (επιτρεπόμενη από την κυβέρνηση) αυθαιρεσία των εργοδοτών το επιβάλλει.
Τέταρτο, την προστασία των προσωπικών δεδομένων από τις ιδιωτικές πολυεθνικές τηλεπικοινωνιών και τις μυστικές κρατικές υπηρεσίες, μέσω των δήθεν αθώων «πλατφορμών» και των sms των κινητών.
Πέμπτο, την ανάγκη μαζικής παρακολούθησης με ελικόπτερα και drones, όπως ακριβώς πάνω από τις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις των «πλατειών» και των «αγανακτισμένων», των απεργών και των φοιτητών.
Αμφισβητούμε το αντιδραστικό «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» της ανεργίας, της διαλυμένης εργασίας και του ολοκληρωτισμού, που προετοιμάζει για εμάς και χωρίς εμάς η κυβέρνηση.
Υπενθυμίζουμε ότι ο όρος «Κοινωνικό Συμβόλαιο» γεννήθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση.
Η χώρα χρειάζεται ένα εργατικό, λαϊκό, δημοκρατικό και περιβαλλοντικό «Κοινωνικό Συμβόλαιο» που θα ανθίσει, θα διεκδικηθεί και θα επιβληθεί με σκληρή και μακρόχρονη αναμέτρηση, μετά το πέρας της επιδημικής κρίσης, πάνω στα κοινωνικά ερείπια που θα αφήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η «πανδημία» του νεοφιλελευθερισμού και του εθνικισμού.
Ο κόσμος, χρειάζεται μια σύγχρονη κομμουνιστική εναλλακτική απέναντι στον καπιταλισμό και τον «ιό του κέρδους».
