Η Μελιβοία, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο χωριό του Δήμου Αγιάς του Ν. Λάρισας, με πληθυσμό 800 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Το παλιότερο όνομα του χωριού ήταν Αθανάτη, λόγω των πολλών κακουχιών που υπέστησαν οι κάτοικοι ανά τους αιώνες. Σε Μελίβοια μετονομάστηκε το 1920.
Βρίσκεται σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από την πόλη της Λάρισας και μόλις 10 χιλιόμετρα μακριά από την Αγιά και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 400 μ
Από μακριά, βλέπεις το χωριό να σκαρφαλώνει στην πλαγιά του βουνού, μέσα σε πολύ πυκνή βλάστηση.
Η βόλτα στη Μελιβοία θα σας αποζημιώσει βλέποντας τα περιποιημένα πετρόχτιστα σπίτια με τις μεγάλες αυλές και τα περιβόλια με τα κάθε λογής λουλούδια, φρούτα και λαχανικά.
Τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα γνωστή στην περιοχή η Γιορτή του Κάστανου που γίνεται κάθε καλοκαίρι.
Το στολίδι του χωριού είναι η πλατεία του. Εκεί μπορείς να απολαύσεις τον καφέ και το φαγητό σου ρεμβάζοντας την θέα.
Από τα αγαπημένα των φυσιολατρών το μονοπάτι Μελιβοίας – Βελίκα, αφού περπατάς δίπλα σε παλιά γεφύρια, πέτρινες βρύσες και στον καταρράκτη Σωτηρίτσας.
Ας δούμε λίγο και την ιστορία αυτού του τόπου.
Η καταγωγή των πρώτων κατοίκων, μας πάει πίσω στην αρχαιότητα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Πελασγοί. Ο Τίτος Λίβιος αναφέρει ότι ήταν κτισμένο στους πρόποδες του βουνού Όσσα στη θέση του σημερινού χωριού Αθανάτη. Η αρχαία Μελιβοία ήταν έδρα του ονομαστού τοξότη Βασιλεία Φιλοκτήτη, ο οποίος σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν γιός του Αίαντα που έδωσε τα βέλη στον Ηρακλή για να πεθάνει. 
Σύμφωνα πάντα με τη μυθολογία ο βασιλιάς Φιλοκτήτης έλαβε μέρος στον Τρωικό πόλεμο με επτά πολεμικά καράβια του. Αργότερα η αρχαία Μελιβοία κατακτήθηκε από τη Μακεδονία στον πόλεμο εναντίον του Περσέα. Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή πολιορκήθηκε από το Ρωμαίο Πόπλιους και κυριεύτηκε και καταστράφηκε από τον Οκτάβιο. Σημαντική ανάπτυξη παρατηρήθηκε και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους.
Αρχαιολογικές έρευνες στο ακρωτήριο Δερματάς έφεραν στο φως τμήματα από τοιχογραφίες των πρώτων αιώνων μετά την Εικονομαχία
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι οι βυζαντινές αλλά και οι νεότερες εκκλησίες: της Κοίμησης της Θεοτόκου (1800), της Αγ. Παρασκευής, του Προφ. Ηλία, της Αγ. Κυριακής και του Αγ. Θωμά. Το χωριό πανηγυρίζει στις 8 Μαΐου, στις 30 Ιουνίου, στις 26 Ιουλίου και του Αγίου Θωμά.
Επιμέλεια – Φωτογραφίες : Δημήτρης Καστανάρας
