«Η χώρα μας, ανεξαρτήτως συγκυρίας, συμπεριλαμβανομένης και της τωρινής πανδημίας, διαχρονικά αντιμετωπίζει προβλήματα διοίκησης, προβλήματα οργάνωσης, και πρωτίστως έλλειψη πολιτικής βούλησης να προβεί σε γενναίες μεταρρυθμίσεις σε σχέση με αυτά ακριβώς τα προβλήματα», είπε ως εισαγωγική παρατήρηση η Τομεάρχης Εσωτερικών του Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής ν. Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, κατά την συζήτηση Επίκαιρης Επερώτησης αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών Βουλευτών του Κινήματος, με θέμα:
«Οι κομματικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούν οι πολλαπλές ταχύτητες για τις κρίσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων του «επιτελικού» κράτους της Ν.Δ.», στην οποία ήταν εισηγήτρια.
«Υπάρχει ομολογουμένως μια συγκυρία, την οποία επικαλείται συνεχώς η κυβέρνηση, όμως η ίδια δεν βοήθησε τα πράγματα να γίνουν ευκολότερα στη δημόσια διοίκηση» υπογράμμισε με νόημα η βουλευτής Λάρισας.
Σε σχέση με την καθολική έλλειψη σχεδίου της κυβέρνησης της Ν.Δ., η Λαρισαία βουλευτής αναφέρθηκε σε όλες τις πληγές, της 15μηνης διακυβέρνησής της, τονίζοντας πως: «Οι περισσότερες λύσεις της συντηρητικής παράταξης είναι παλιές, δοκιμασμένες και με γνωστές, σε όλους κι όλες, συνέπειες. Κι ας μετονομάστηκαν με νέα περίτεχνα επικοινωνιακά περιτυλίγματα – όπως π.χ. το περιλάλητο «Επιτελικό Κράτος». Είδαμε αυτούς τους 15 μήνες τη διόγκωση του δημοσίου τομέα, με μετακλητούς και έκτακτους υπαλλήλους, χωρίς κανένα οργανωτικό πλάνο. Δημιουργήθηκε επιπλέον, μια απολύτως προσωποπαγής δομή στην Προεδρία της Κυβέρνησης, φαραωνικών διαστάσεων, πανάκριβη στη συντήρησή της, που δεν έχει άλλο σκοπό από την υποστήριξη της «Μαξίμου Α.Ε.». Τι «επιτέλεσε» όμως μέχρι σήμερα το «επιτελικό κράτος» με τις εκατοντάδες «επιτελάρχες» και «επιτελικούς», που «επιτελούν» «επιτελικά» έργα; Είδαμε τον υποβιβασμό του ΑΣΕΠ σε παρακολούθημα της κομματικής μηχανής της ΝΔ και της άσβεστης – τελικά – δίψας της για νέα ρουσφέτια. Είδαμε άπειρες κατά παρέκκλιση, της κείμενης νομοθεσίας, διατάξεις. Είδαμε κακή – κάκιστη – νομοθέτηση, που συνεχώς υποβιβάζει τη νομοθετική εξουσία και την καθιστά έρμαιο των ακόρεστων ορέξεων της εκτελεστικής. Είδαμε ελάχιστα εχέγγυα αξιοκρατίας στον δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα διαλυτικά φαινόμενα στη δημόσια διοίκηση. Είδαμε δειλές, καθόλου οραματικές, αλλά ΚΥΡΙΩΣ – καθόλου «αθώες» – πρωτοβουλίες για την Αυτοδιοίκηση. Είδαμε να τρομοκρατούνται από τους προϊσταμένους τους , υπάλληλοι του Δημοσίου, σε μια «ολική επαναφορά» στη δεκαετία του 1950…, όταν ο προϊστάμενος, του χτυπούσε το τζάμι φωνάζοντας «σε βλέπω!’’».
