Ανακοίνωση της Λαϊκής Ενότητας που με αφορμή τα χθεσινά συλλαλητήρια κάνει λόγο για νίκη του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος
Τα μεγάλα μαζικά, ενωτικά πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια έσπασαν την φωτογραφική αυταρχική απαγόρευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πολλές χιλιάδες φοιτητές, εκπαιδευτικοί, πανεπιστημιακοί και μαθητές έχουν βγει στο δρόμο, αψηφώντας την κυβερνητική τρομοκρατία, τις απειλές για πρόστιμα και καταστολή, το πρωτοφανές δόγμα Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις.
Το νομοσχέδιο για την μετατροπή των πανεπιστημίων σε αστυνομοκρατούμενους χώρους , τις διαγραφές των φοιτητών, τον αποκλεισμό των παιδιών των λαϊκών οικογενειών από τα πανεπιστήμια θα μείνει στα χαρτιά.
Το σύνολο του κόσμου τηςεκπαίδευσης δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι η πολιτική τους δεν θα περάσει. Την ίδια στιγμή που ο υφυπουργός παιδείας Συρίγος με θράσος, αλλά και ειλικρίνεια παραδέχεται ότι η κυβέρνηση βρίσκει έμπνευση στη Χούντα των συνταγματαρχών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαιώνει κάθε μέρα την προσήλωσή της στις διαρκείς εκτροπές. Όμως, έχει μείνει τραγικά μόνη.
Παράλληλα με τις καθολικές αντιστάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, πληθαίνουν οι αντιδράσεις και από προβεβλημένα πρόσωπα και στελέχη του κυβερνητικού στρατοπέδου. Ακόμα και ο Θ. Φορτσάκης, πρώην βουλευτής της ΝΔ και πρόσωπο που έχει βρεθεί στο επίκεντρο της εναντίωσης του φοιτητικού κινήματος, όντας ένας από τους πρώτους πρυτάνεις που αντιμετώπισαν τους φοιτητές με σκληρή καταστολή, αντιτάχθηκε ρητά στην πανεπιστημιακή αστυνομία, υποστηρίζοντας ότι δεν αποτελεί λύση σε κανένα πρόβλημα.
Ταυτόχρονα, η αλληλεγγύη στον αγώνα της νεολαίας έχει φτάσει μέχρι την Οξφόρδη, όπου το Σωματείο Εργαζομένων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης εξέφρασε την αλληλεγγύη του
αι την αντίθεσή του στην πανεπιστημιακή αστυνομία.
Είναι ώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη να θυμηθεί το βατερλώ του νόμου Κοντογιαννόπουλου, να θυμηθεί ότι, υπό το βάρος των αγώνων της νεολαίας, ξηλώθηκε μια άλλη κυβέρνηση, με το ίδιο πολιτικό πρόσωπο. Και ας θυμηθεί ότι συχνά η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ας κρατήσει η ΝΔ τους Συρίγους, τους Πορτοσάλτε και τους Πρετεντέρηδες, τους μόνους που έχουν απομείνει στη δική της πλευρά. Η νεολαία έχει στο πλευρό της όλη την κοινωνία.
Ο αγώνας της νεολαίας εκφράζει την οργή όλης της κοινωνίας απέναντι στην πολιτική που καταδικάζει τη νέα γενιά με νέους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωσή τους, στην ανεργία στην κακοπληρωμένη, ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, απέναντι στα σχέδια για την οικοδόμηση αστυνομικού κράτους. Αλλά και απέναντι σε μια πολιτική που συνειδητά και εγκληματικά αφήνει το λαό στο έλεος της πανδημίας και της οικονομικής καταστροφής, την ίδια στιγμή που δαπανώνται εκατομμύρια για νέα προκλητικά προνόμια στο κεφάλαιο, για την αστυνομία και δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
