Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών που υποστηρίζει ότι τα δημόσια σχολεία και οι μαθητές παραμένουν στο σκοτάδι της τηλεκπαίδευσης για 5 συνεχόμενους μήνες!
Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ έβγαλε τελικά στη δημοσιότητα την περιβόητη σύμβαση με την CISCO, τον πολυεθνικό κολοσσό των ΗΠΑ. Αυτή τη σύμβαση που κρατούσε κλειδωμένη στο συρτάρι της εδώ και έναν χρόνο και την οποία – κατά τα άλλα – μπορούσε όποιος ήθελε να τη ζητήσει. Η δημοσιοποίησή της αποκαλύπτει πόσο σαθρή και ψεύτικη ήταν η επικοινωνιακή φιέστα της τηλεκπαίδευσης που έστησε το ΥΠΑΙΘ τους τελευταίους μήνες.
Όπως αποδεικνύεται από τα πράγματα μόνο δωρεάν δεν παρείχε τις “υπηρεσίες” της η συγκεκριμένη εταιρία. Η ομολογία του ΥΠΑΙΘ πως “τίποτα δεν είναι για πάντα δωρεάν” είναι αποκαλυπτική. Η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ ενεργώντας ως πλασιέ των συμφερόντων των αμερικανικών πολυεθνικών προσφέρουν φανερά 2εκ. ευρώ ανά έτος ζεστό χρήμα στη συγκεκριμένη εταιρία.
Παράλληλα και με απροκάλυπτο τρόπο παραβιάζει κατάφωρα τα προσωπικά δεδομένα των 150.000 εκπαιδευτικών και των 1,5εκατ. μαθητών προσφέροντας προς εμπορική εκμετάλλευση τα λεγόμενα μεταδεδομένα, δηλαδή τα ψηφιακά “αποτυπώματα” της δραστηριότητας των χρηστών στο διαδίκτυο. Επιπλέον, η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, για να αποφύγει τη γενικευμένη κατακραυγή, κράτησε μυστική και μακριά από εκπαιδευτικούς και μαθητές την παροχή των δεδομένων αυτών, δίνοντας έτσι ένα ακόμα δείγμα γραφής της αντιδημοκρατικής της πολιτικής στο όνομα της εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Με αυτόν τον τρόπο εκχωρεί τη δυνατότητα στην εταιρία να απομυζά αμύθητα κέρδη από την εμπορική εκμετάλλευση αυτών των δεδομένων, με τέτοιο τρόπο που τα 2εκ. ευρώ της σύμβασης να φαντάζουν ως φιλοδώρημα! Είναι ενδεικτικό ότι σε διεθνές επίπεδο η εμπορική εκμετάλλευση τέτοιου είδους δεδομένων έχει γίνει τα τελευταία χρόνια πεδίο του ανελέητου ανταγωνισμού ανάμεσα στους πολυεθνικούς τιτάνες των νέων τεχνολογιών και της πληροφορικής και πεδίο αμύθητης κερδοφορίας. Ιδιαίτερα τον τελευταίο ένα χρόνο μια χούφτα πολυεθνικές εταιρίες είδαν τα κέρδη τους να εκτινάσσονται σε πρωτόγνωρα και δυσθεώρητα ύψη. Αυτός ακριβώς ο ανταγωνισμός είναι η έκφραση του ανελέητου οικονομικού πόλεμου που διεξάγεται ανάμεσα στα διεθνή κέντρα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ – ΕΕ – Κίνα) μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας.
Η διαβόητη πλέον σύμβαση αποτελεί ένα μόνο μικρό τμήμα της πολιτικής του λεγόμενου “Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ – Ελλάδας” που έχει υπηρετήσει η κυβέρνηση της ΝΔ και τον οποίο εγκαινίασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Από την επέκταση των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκών βάσεων και τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς ως τη βαθιά και απροκάλυπτη διείσδυση των αμερικανικών πολυεθνικών στα Δημόσια Σχολεία, η κυβέρνηση της ΝΔ αποδεικνύεται ο καλύτερος πλασιέ των συμφερόντων του αμερικάνικου – και όχι μόνο – ιμπεριαλισμού.
Η πολιτική αυτή καμία σχέση δεν έχει με τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών, των μαθητών και της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Εδώ και μήνες η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ έχουν εγκαταλείψει στα σκοτάδια της τηλεκπαίδευσης μαθητές και εκπαιδευτικούς, αδιαφορώντας πλήρως για τα μορφωτικά αδιέξοδα μιας ολόκληρης γενιάς. Προκλητικά αγνόησε τα αιτήματα του κλάδου για να παρθούν μέτρα ώστε να λειτουργούν τα σχολεία με ασφάλεια. Δεν έδωσε ούτε ένα ευρώ για τη στήριξη της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Την ίδια στιγμή προσφέρει τα εκατομμύρια απλόχερα στην εν λόγω εταιρία, επιβεβαιώνοντας ξανά πως οι πραγματικοί στόχοι της κυβέρνησης είναι άλλοι. Πάνω στο έδαφος της πανδημίας επιδιώκουν να παγιώσουν το καθεστώς της τηλεκπαίδευσης, να του προσδώσουν μόνιμα χαρακτηριστικά για να καλύπτουν τις ανάγκες σε εκπαιδευτικούς κατά πώς τους βολεύει. Αποκαλύπτεται ακόμα ότι οι πανηγυρισμοί της Κεραμέως και σύσσωμης της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ για την υποτιθέμενη ενίσχυση των δομών του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου (ΠΣΔ) ήταν χάντρες και καθρεφτάκια, αφού το “ζεστό χρήμα” δόθηκε για μια ακόμα φορά όχι στην ενίσχυση των δημόσιων υποδομών αλλά στα αρπακτικά της λεγόμενης “ιδιωτικής πρωτοβουλίας”.
Καταγγέλλουμε την απαράδεκτη και προκλητική πολιτική του ΥΠΑΙΘ, την κατάπτυστη σύμβαση που έφερε τώρα, μετά από τόσους μήνες, στη δημοσιότητα. Η πολιτική αυτή συνιστά την έμπρακτη επιβεβαίωση ότι η κυβέρνηση θέλει να μονιμοποιήσει το ταξικό μέτρο της τηλεκπαίδευσης. Με όσες επικοινωνιακές φιοριτούρες κι αν επενδύσουν τα αντιδραστικά και αντιεκπαιδευτικά τους σχέδια, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωντανή εκπαιδευτική πράξη, την άμεση παιδαγωγική και ψυχική – συναισθηματική σχέση ανάμεσα σε μας και τους μαθητές μας. Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου να πάρουν τώρα μέτρα για τη στήριξη των σχολείων και την ασφαλή λειτουργία τους. Αν η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ πραγματικά ενδιαφέρεται για τον εκσυγχρονισμό των Δημόσιων Σχολείων, τότε να χρηματοδοτήσει γενναία τις δημόσιες υποδομές (ΠΣΔ κλπ) ώστε να αποτελέσουν και πραγματικά εργαλεία για τη ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία.
