Καταγγελία επιβάτη* που έπρεπε να κατεβεί μαζί με άλλους στη Λάρισα και βρέθηκαν στα Παλαιοφάρσαλα επειδή δεν άνοιγαν οι πόρτες στα βαγόνια
Αν δεν ήταν πραγματικό γεγονός θα μπορούσε να αποτελούσε σενάριο σε ταινία θρίλερ ή σε μαύρη κωμωδία. Σίγουρα πάντως είναι το κρεσέντο σε μια ατέλειωτη περιπέτεια.
Σήμερα Τρίτη 30/11/2021 πήραμε το δρόμο της επιστροφής με τον προαστιακό Θεσσαλονίκης-Λάρισας. Θεωρήσαμε μεγάλη τύχη ότι το τρένο καθυστέρησε μόνο λίγα λεπτά αφού πλέον τείνουν να γίνουν κανονικότητα οι καθυστερήσεις και οι ακυρώσεις.
Αλλά η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μας επιφύλασσε μια έκπληξη. Φτάνοντας περίπου στις 13:20 στο σταθμό της Λάρισας ξεκινούμε να κινούμαστε προς αποβίβαση. Μάταια. Οι πόρτες δεν ανοίγουν και παρά τις προσπάθειες και φωνές το τρένο ξεκινά και επιταχύνει με άγνωστο προορισμό μεταφέροντας είκοσι εγκλωβισμένους.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με το σταθμό ,μας πληροφορούν ότι δεν είναι αυτοί αρμόδιοι ενώ κάποιος από τα εκδοτήρια μου κλείνει το τηλέφωνο γιατί δεν του άρεσε το ύφος μου. Προφανώς περίμενε να τον ευχαριστήσω για τη δωρεάν περιήγηση στο Θεσσαλικό κάμπο. Μετά από αρκετή ώρα και ενώ δε μπορούμε να επικοινωνήσουμε ούτε με το μηχανοδηγό γιατί το τρένο είχε παλιά μηχανή ξεχωριστή από τον υπόλοιπο συρμό, φτάνουμε αισίως στα Παλαιοφάρσαλα.
Και εκεί εκτυλίσσεται το δεύτερο επεισόδιο της περιπέτειας.
Στις διαμαρτυρίες μας , απαντούν από το προσωπικό με επιθετική συμπεριφορά χαρακτηρίζοντάς μας 20 επιβάτες σχεδόν ανόητους που δε μπορούμε να χειριστούμε ένα κουμπί. Από τα πολλά τελικά ξεκινάμε για Λάρισα. Όταν φτάνουμε στο σταθμό ,μιάμιση ώρα μετά την αποτυχημένη απόπειρα αποβίβασης , ω του θαύματος ο σταθμάρχης έχει εξαφανιστεί και ένας αρμόδιος, αναρμόδιος μας πληροφορεί ότι φταίμε εμείς, φταίτε και σεις , φταίει και ο Χατζηπετρής.
Καμία σοβαρή εξήγηση, καμία σοβαρή συγνώμη. Καμία προσπάθειας αποκατάστασης της απίστευτης ταλαιπωρίας.
Δυστυχώς το συγκεκριμένο συμβάν εκτός της ταλαιπωρίας εγκυμονούσε και σοβαρούς κινδύνους για τη σωματική μας ακεραιότητα. Ο συρμός ήταν παλιός .Κατά τη διάρκεια της διαδρομής υπήρχε διακοπή ρεύματος η οποία προφανώς και δεν επέτρεψε τη λειτουργία των θυρών. Επίσης κανείς από το προσωπικό δεν επέβλεπε την ομαλή και ασφαλή αποβίβαση των επιβατών.
Ταυτόχρονα είναι αποτέλεσμα της συνεχούς απαξίωσης του σιδηροδρόμου ο οποίος αντί για επενδυτική άνοιξη όπως έλεγαν κάποιοι , μετά το ξεπούλημά του , φέρνει παρακμή , ταλαιπωρία , υποβάθμιση. Θα αναλάβει επιτέλους κανείς την ευθύνη γι αυτό το χάλι ; Που βρίσκεται η πολιτεία και οι θεσμοί που υποτίθεται ότι μεριμνούν για το δημόσιο συμφέρον; Στο τέλος θα σας πω και ένα ωραίο με τον Τοτό
Με εκτίμηση
*Λυμτσιούλης Παναγιώτης
χημικός
