Γράφει η μουρμούρα
Σύμφωνα με το ECONOMIST η ανεργία την επόμενη χρονιά θα φτάσει το 20%, ενώ για φέτος η ύφεση θα αγγίξει το 4,8%, και ο πληθωρισμός θα κλείσει στο 3,9%!
Διαβάζοντας τα παραπάνω στοιχεία, αναρωτιέται κανείς πώς γίνεται και όταν μιλούν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών, εμφανίζονται αισιόδοξοι.
Γνωρίζουν κάτι που δεν γνωρίζουμε; Και, αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί δεν το λένε και σε εμάς να χαρούμε και να αισιοδοξούμε κι εμείς μαζί τους;
Σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα θα πηγαίνουν, όπως όλα δείχνουν από το κακό στο χειρότερο, και τελειωμό δεν θα έχουν. Και δεν μιλάμε βέβαια για τα επόμενα δύο, τρία, πέντε χρόνια, αλλά για τα επόμενα είκοσι και βάλε.
Αν βέβαια θυμηθεί κανείς και τα προεκλογικά λόγια του κ. Παπανδρέου (που στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον ακούγονταν πολύ λογικά), ότι δηλαδή οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, μεταξύ άλλων, θα οδηγήσουν τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση, επειδή θα σταματήσει να κινείται χρήμα στην αγορά –πράγμα που ήδη συμβαίνει- αδυνατούμε να καταλάβουμε ακόμη περισσότερο την τωρινή του αισιοδοξία.
Και, αν ακόμη δεχτούμε ότι έπρεπε να πάρουν κάποια μέτρα για να βρουν τα χρήματα που το κράτος είχε ανάγκη για να λειτουργήσει, αναρωτιόμαστε γιατί η πολιτική τους περιορίστηκε στη μείωση του ελλείμματος και μόνο σ’ αυτό, και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο. Να αρπάξουν δηλαδή τα χρήματα από τα συνήθη θύματα τέτοιων αδιέξοδων πολιτικών. Πού είναι, για παράδειγμα, η πράσινη ανάπτυξη που θα έφερνε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, και που θα μπορούσε να καταστήσει ενεργειακά ανεξάρτητο κάθε νομό ξεχωριστά, αν σχεδιαζόταν με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών; Γιατί άραγε όλα γίνονται με ρυθμούς κάβουρα; Ή μήπως οι λόγοι είναι γνωστοί και δεν θα έπρεπε καν να αναρωτιέμαι;
Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι γίνονται βήματα και για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Όμως και πάλι, αναρωτιέται κανείς: έχουν αλλάξει τον τρόπο, για παράδειγμα, λειτουργίας των εφοριών, ή έχουν κλείσει όλες εκείνες τις «τρύπες», που έδιναν τη δυνατότητα σε πολλούς να κλέψουν το κράτος, έγινε το σύστημα πιο απρόσωπο και δίκαιο, έγινε δηλαδή κάτι επί της ουσίας, ή απλά, τώρα που χρειάζονται τα χρήματα, στέλνουν τον κ. Καπελέρη να τα μαζέψει, και μόλις χαλαρώσουν λίγο τα πράγματα, όλα θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως και πριν; Η εντύπωση που δίνουν είναι πώς ισχύει το δεύτερο. Εκτός κι αν έκαναν ουσιαστικές αλλαγές που και αυτές, οι λοιποί «καημένοι», δεν τις γνωρίζουμε…
