ΓΡΑΦΕΙ Η Στέλλα Μπίζιου
Συζητήθηκε προ ημερών στη βουλή η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, που κατέθεσε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μια πρόταση μομφής που ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε καλοδεχούμενη. Καλοδεχούμενη γιατί μας προσέφερε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συγκρίνουμε τα έργα αυτής της κυβέρνησης, με την καταστροφική, όπως αποδείχτηκε θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Η σύγκριση έγινε. Και έγινε με επιχειρήματα, με αλήθειες, με αποδείξεις, με αποτελέσματα μετρήσιμα, ΟΧΙ με ψέματα, ΟΧΙ με συκοφαντίες, ΟΧΙ με λάσπη.
Μέσα σε μόλις τριάμισι χρόνια και σε ένα διεθνές περιβάλλον υψηλής αβεβαιότητας και αστάθειας με αναπάντεχες γεωπολιτικές εξελίξεις και με μια εισαγόμενη ενεργειακή και πληθωριστική κρίση, με ανοιχτά τα μέτωπα του μεταναστευτικού, αλλά και των εθνικών θεμάτων με τις καθημερινές τουρκικές προκλήσεις, δημιουργήσαμε μια οικονομία που όχι μόνο αντιστέκεται αλλά καταγράφει εξαιρετικές επιτυχίες, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα των πολιτικών αυτής της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση αυτή, έβαλε την Ελλάδα στο χάρτη των διεθνών αγορών και της παγκόσμιας οικονομίας με τις ξένες επενδύσεις στη χώρα μας να καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Η κυβέρνηση αυτή εφαρμόζει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που πολλαπλασιάζει το διεθνές κύρος της χώρας, χωρίς να αφήνει αναπάντητη καμία πρόκληση.
Η κυβέρνηση αυτή έβαλε τη χώρα στον 21ο αιώνα με την ψηφιοποίηση του κράτους και των συναλλαγών του πολίτη με τις δημόσιες υπηρεσίες.
Η κυβέρνηση αυτή ενίσχυσε την Εθνική μας Άμυνα θωρακίζοντας την με σύγχρονα οπλικά συστήματα που εγγυώνται την εθνική μας κυριαρχία, ενώ βρίσκεται δίπλα στους ευάλωτους συμπολίτες μας προστατεύοντας το εισόδημά τους.
Στον αντίποδα, αυτό που θυμούνται οι πολίτες από τον κ. Τσίπρα είναι οι υποσχέσεις για αύξηση του αφορολόγητου, για αύξηση του κατώτατου μισθού, για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Με ένα νόμο και ένα άρθρο μάλιστα. Υποσχέσεις για αύξηση των συντάξεων και φυσικά για σχίσιμο των μνημονίων. Και αυτό που εισπράξαν ήταν κατάργηση του αφορολόγητου, ασφαλιστικές εισφορές που έμοιαζαν περισσότερο με κεφαλικό φόρο, κλειστές τράπεζες και capital controls.
Με το δεδομένο ότι η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας να είναι αρραγής και χωρίς ποτέ να έχει δώσει το παραμικρό δείγμα για κάτι διαφορετικό, διερωτάται κανείς, ποιος ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του;
Η απάντηση είναι εξόφθαλμα προφανής. Ο αποπροσανατολισμός. Η διαμόρφωση συνθηκών ακραίας πόλωσης και τοξικότητας μέσα από επικοινωνιακούς τακτικισμούς. Ενόψει των εκλογών και της διαφαινόμενης ήττας του, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να σηκώσει σκόνη, για να μη δώσει απάντηση σε όλα αυτά κρίσιμα ερωτήματα για τα σκάνδαλα που τον βαραίνουν. Για την σκευωρία της Novartis, για την προσπάθεια ελέγχου του μιντιακού τοπίου μέσα από διαγωνισμούς μαϊμού, για τους κουκουλοφόρους μάρτυρες που τελικά αποδεικνύονται εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, για την κατασυκοφάντηση της Ελλάδος με ιστορίες για νεκρά παιδιά στον Έβρο.
Η σύγκριση βρίσκει τον κ. Τσίπρα συντριπτικά ηττημένο και αποκαλύπτει την πολιτική γύμνια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αυτό εξηγεί γιατί επιλέγουν την τακτική της λάσπης, της σκανδαλολογίας και της τοξικότητας. Γιατί απέναντι στο σχέδιο και το όραμα της Νέα Δημοκρατίας δεν έχουν καμία εναλλακτική πρόταση. Και η προοπτική της αξιολόγησης τους στην κάλπη από τον πολίτη τους φοβίζει. Γιατί θα κριθούν ανεπαρκείς.
Έθεσε ένα ερώτημα ο κύριος Τσίπρας, «με τη Δημοκρατία ή με την εκτροπή;». Η πρόταση δυσπιστίας συνιστά συνταγματικά το ισχυρότερο μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου που διαθέτει η αντιπολίτευση. Η επιλογή λοιπόν να χρησιμοποιηθεί αυτό το τόσο ισχυρό θεσμικό μέσο για να εξυπηρετηθούν οι επικοινωνιακές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η τελευταία απόφαση του κ. Τσίπρα για «αποχή» από τον κοινοβουλευτισμό δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το ποιος περιφρονεί τους θεσμούς και τους κανόνες της Δημοκρατίας. Πολύ σύντομα η απάντηση θα δοθεί και στην κάλπη.
*Η Στέλλα Μπίζιου είναι βουλευτής Λάρισας της ΝΔ
