Δριμεία κριτική στην κυβέρνηση άσκησε ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. κ. Βασίλης Κόκκαλης, σε ότι αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς που «καίει» και τις παραθαλάσσιες περιοχές της Λάρισας, την Κουλούρα και την Αλεξανδρινή.
Πρόκειται για περιοχές όπου κάτοχοι εκτάσεων ενώ υπέβαλαν αιτήσεις με τα απαραίτητα δικαιολογητικά στην αρμόδια κτηματική υπηρεσία με αίτημα την εξαγορά, η διαδικασία αυτή διακόπηκε χωρίς υπαιτιότητα ή παράλειψη τους!
Και το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση σήμερα, δυστυχώς δεν λύνει το πρόβλημα, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του κ. Κόκκαλη.
Ο Λαρισαίος βουλευτής μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της βουλής μίλησε για ένα αποσπασματικό νομοσχέδιο, ζητώντας σε κάθε περίπτωση να υπάρξει μία μεταβατική διάταξη ώστε οι εκκρεμείς αιτήσεις πολιτών να μη χάσουν την ισχύ τους.
Αναλυτικότερα η ομιλία του κ. Κόκκαλη: «Κατ΄ αρχήν, να πούμε τι επιχειρείται να λυθεί με αυτό το νομοσχέδιο;
Επιχειρείται να επιλυθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς των κατεχομένων δημοσίων ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών.
Η κατοχή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από ιδιώτες δημοσίων κτημάτων που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου πράγματι αποτελεί ένα πολυετές πρόβλημα.
Παλαιότερα, το ζήτημα είχε αντιμετωπιστεί με αρκετές, αλλά και διάσπαρτες νομοθετικές ρυθμίσεις, ο νόμος του 1939, ο νόμος του 1957, του 1968, του 1976, του 1984, του 1993 και ο νόμος 2386/1996.
Το ζητούμενο είναι ότι επιλύεται και επιλύεται για όλους που απασχολεί το συγκεκριμένο ζήτημα, για όλους τους συμπολίτες μας;
Κατ αρχήν, δεν έχει γίνει μια καταγραφή. Δεν έχουν ολοκληρωθεί τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια, δεν έχει γίνει καθορισμός – βασικό πράγμα – του Αιγιαλού και της παραλίας στη χώρα μας.
Δεν έχει προχωρήσει η Κτηματική Υπηρεσία στην ολοκλήρωση των καταγραφών για όλα τα αυθαίρετα και έρχεται τώρα ένα νομοσχέδιο για να επιλύσει ουσιαστικά με την εξαγορά το θέμα το ιδιοκτησιακό. Προείχε πάνω από όλα να τακτοποιηθεί το θέμα του Αιγιαλού και των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων.
Άρα, από αυτή την οπτική, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια αποσπασματική, καθαρά, κίνηση. Εάν διαβάσει κάποιος τα κριτήρια που θέτει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προκειμένου να εξαγοραστεί η «επίδικη» έκταση, θα καταλάβει γρήγορα – γρήγορα ότι περιορίζεται το εύρος των δικαιούχων. Ενδεικτικά, αναφέρω όσα δημόσια ακίνητα κατέχονται επί μια τριακονταετία χωρίς διακοπή και αποδεικνύει τη χρησικτησία στην περίπτωση που υφίσταται κτίσμα και αυτό πρέπει να είναι κατασκευασμένο μέχρι 31-12-1991, όσα ακίνητα κατέχονται για 40 χρόνια και ασκούνται συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως είναι ο τουρισμός, η βιοτεχνία, η βιομηχανία με τη χρήση κτιριακών εγκαταστάσεων και άλλων συνοδών έργων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές. Ωστόσο αυτά τα κτίσματα θα πρέπει να έχουν κατασκευαστεί μέχρι 31-12-1981 και θεσπίζεται ανώτατη εξαγοράσιμη έκταση, όπου για τις εντός σχεδίου περιοχές ένα άρτιο οικόπεδο πρέπει να έχει τουλάχιστον 10 στρέμματα.
Ένα σημαντικό μέρος του νομοσχεδίου, σημαντικό γιατί αφορά αρκετούς εκατοντάδες συμπολίτες μας, κύριε Υπουργέ, είναι και οι εκκρεμείς αιτήσεις εξαγοράς, αυτές οι οποίες είναι σε εκκρεμότητα. Εδώ υπάρχει μια αδικία. Ξεκάθαρα. Υπάρχει μια αδικία και θα σας πω γιατί. Η κατοχή από ιδιώτες δημοσίων κτημάτων που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του δημοσίου, πράγματι όπως είπα, αποτελεί ένα διαχρονικό κοινωνικό πρόβλημα. Αναφέρω και έχουμε καλέσει και από τον Νομό Λάρισας δύο φορείς που τους απασχολούν, η περιοχή Αλεξανδρινή και περιοχή Κουλούρα. Τι συνέβη; Αυτοί οι κάτοχοι κλήθηκαν από τη διοίκηση και υπέβαλαν αιτήσεις με τα απαραίτητα δικαιολογητικά στην αρμόδια κτηματική υπηρεσία με αίτημα την εξαγορά. Τι πιο νόμιμο, τι πιο φυσιολογικό. Η εξαγορά των δημοσίων εκτάσεων που κατείχαν. Η διαδικασία αυτή εξαγοράς, διεκόπη χωρίς υπαιτιότητα ή παράλειψη των νόμιμων κατόχων και ακινήτων, αλλά προκειμένου να εξεταστεί η περιοχή περιβαλλοντικά, σύμφωνα με την απάντηση του ίδιου του Υπουργείου Οικονομικών.
Πριν από έναν χρόνο, τι απάντησε το Υπουργείο Οικονομικών γι’ αυτούς τους εκατοντάδες, μπορώ να πω και χιλιάδες γιατί είναι σε όλη την Ελλάδα, συμπολίτες μας η αίτηση των οποίων εκκρεμεί; Ότι: «Ναι μεν, έχει ανασταλεί», είναι στη διάθεσή σας η απάντηση, «και δεν εφαρμόζεται η διαδικασία για την εξαγορά των εκτάσεων στις εν λόγω περιοχές, αλλά η αναστολή αυτή είναι προσωρινή μέχρι να εκδοθεί από το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα που θα χαρακτηρίζει και θα οριοθετεί την περιοχή του Δέλτα του Πηνειού ποταμού».
Και συνεχίζει το Υπουργείο ότι: «Μετά την ολοκλήρωση αυτών των ενεργειών», δηλαδή την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, «θα συνεχιστεί, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η διαδικασία εξέτασης των υποβληθεισών αιτήσεων εξαγοράς για τις κατεχόμενες εκτάσεις στις πιο πάνω αναφερόμενες παραλιακές περιοχές». Και παρά τη σχετική διαβεβαίωση του Υπουργείου Οικονομικών, αντί να αναμένει τη ρύθμιση του ζητήματος από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, εντούτοις, εδώ μιλάμε κατά παράβαση της αρχής της εμπιστοσύνης του διοικούμενου και της χρηστής διοίκησης, έρχεται αυτή η ρύθμιση η οποία λέει ότι οι εκκρεμείς αιτήσεις εξαγοράς τίθενται στο αρχείο. Ποια είναι η εμπιστοσύνη που δημιουργεί στον διοικούμενο; Και πάλι από την αρχή. Να καταλάβω για το τίμημα είναι υπό συζήτηση, υπό διαβούλευση. Κάποιοι άλλοι είχαν ήδη λάβει τίτλους ιδιοκτησίας.
Παραβιάζεται και η αρχή της ισότητας, με την ίδια διαδικασία. Κάποιοι γείτονες και αυτοί, οι οποίοι δεν πρόλαβαν λόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων, σήμερα τους λέει η κυβέρνηση, ότι, ξανά πάλι από την αρχή. Έχουμε συγκεκριμένη πρόταση γι’ αυτό. Μεταβατική διάταξη γι’ αυτές τις περιοχές, πιθανότατα να είναι και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αναφέρομαι στις περιοχές Καστρί, Λουτρό, Κουλούρα, Αλεξανδρινή, η οποία, επί λέξει, θα τα πούμε και στην κατ’ άρθρον, αναφέρει ότι, από τη διαδικασία εξαγοράς εκτάσεων του δημοσίου εξαιρούνται οι εκκρεμείς αιτήσεις για την εξαγορά των εκτάσεων στις παραλιακές περιοχές του νομού Λάρισας, Μεσαγκάλων, ΒΚ 11-13, Στρίντζο 3 ΒΚ 11-14 και Αλεξανδρινή και Καστρί, Λουτρό, των οποίων η εξέταση των αιτήσεων ανεστάλη, μέχρι την ολοκλήρωση της ειδικής χωροταξικής διαχειριστικής μελέτης από το Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Οι αιτήσεις αυτές διατηρούν την ισχύ τους και εξετάζονται από τη νέα συσταθείσα επιτροπή του άρθρου 10 του παρόντος. Ναι, έτσι πρέπει να λειτουργεί η δημόσια διοίκηση. Μεταβατική διάταξη και οι εκκρεμείς αιτήσεις δεν χάνουν την ισχύ τους, αλλά εξετάζονται από την επιτροπή που θα συσταθεί με αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο έχετε φέρει. Νομίζω, ότι θα ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο θέμα, διότι είναι και δίκαιο και βάσιμο και λογικό, κύριε Υπουργέ.»
