Επιασαν τόπο οι πιέσεις που άσκησε ο πρόεδρος Αντώνης Τσικριτσής και η διοίκηση του συλλόγου Αμβυκούχων του δήμου Τυρνάβου, αφού μετά από πολλές προσπάθειες η κυβέρνηση προωθεί τροπολογία που αναγνωρίζει το αποστακτικό δικαίωμα δηλαδή δίνει τη δυνατότητα στους αμβυκούχους να εμπορεύονται το τσίπουρο που παίρνουν ως αμοιβή για την παραχώρηση των αμβύκων. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση δεν ικανοποιεί το άλλο σημαντικό αίτημα που έχει να κάνει με την ονομασία του τσίπουρου που παράγουν οι διήμεροι.
Πιο συγκεκριμένα:
«Με τη νέα τροπολογία επί του άρθρου 7 Kεφ. Ε υποπερ. 8 η Κυβέρνηση, απαντώντας σε πάγιο αίτημα και χρόνιες πιέσεις των αμβυκούχων και διήμερων αποσταγματοποιών ανά την Ελλάδα, έρχεται ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να εισαγάγει μία σαφή ρύθμιση για το δικαίωμα πώλησης των ποσοτήτων ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ και ΤΣΙΚΟΥΔΙΑΣ που παρακρατούνται από τους καζανάρηδες (αμβυκούχους) ως αμοιβή σε είδος (δηλ. αποστακτικό δικαίωμα) για την παραχώρηση του άμβυκά τους σε άλλους αμπελοκαλλιεργητές για την απόσταξη του προϊόντος τους.
Η έλλειψη προηγούμενης ρητής αναφοράς του δικαιώματος εμπορικής διάθεσης των αποστακτικών δικαιωμάτων είχε οδηγήσει σε απανωτά και πολλαπλά πρόστιμα, ποινές και δίκες, καθώς και σε νομοτεχνικά και ουσιαστικά απαράδεκτες ρυθμίσεις που προέβλεπαν ως και καταστροφή των αποθεμάτων σε περίπτωση μη διάθεσής τους εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.
Είναι καταρχήν θετικό το ότι θεσμοθετείται πλέον σαφώς το δικαίωμα των αμβυκούχων να εμπορεύονται, όχι μόνο τη δική τους παραγωγή αλλά και τις ποσότητες που έλαβαν ως αμοιβή σε είδος από άλλους παραγωγούς, με τις αυτονόητες υποχρεώσεις τήρησης των απαραίτητων λογιστικών στοιχείων και έκδοσης των προβλεπόμενων κάθε φορά παραστατικών.
Ομοίως θετικό είναι που παραμένει σε ισχύ η ρύθμιση για τους αγρότες ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ 6%, οι οποίοι – ευτυχώς – δεν βρίσκονται εκ νέου αντιμέτωποι με απαγόρευση παραγωγής και εμπορίας.
Αυτό όμως που πρέπει για άλλη μια φορά να τονισθεί ότι ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ και ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΤΑΙ με την παρούσα προς ψήφιση τροπολογία – καθότι προφανώς αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης – είναι η απαράδεκτη νομικά, νομοτεχνικά και ουσιαστικά ρύθμιση της τελευταίας περιόδου της παραγράφου γ) του άρθρου 8, σύμφωνα με την οποία
α) η «κοινή ονομασία» του προϊόντος κατά την έννοια του Κανονισμού ΕΕ1169/2011 αίφνης, εν έτει 2022, μετατράπηκε σε «παραδοσιακό απόσταγμα διημέρων» (ενώ αποκαλείται ΤΣΙΠΟΥΡΟ και ΤΣΙΚΟΥΔΙΑ στις συναλλαγές και στην συνείδηση του καταναλωτικού κοινού από ιδρύσεως της ελληνικής πολιτείας!!!) και
β) οι διήμεροι παράγουν «αποστάγματα» τα οποία όμως δεν είναι «αποστάγματα κατά την έννοια του Κανονισμού ΕΕ2019/787» (δηλαδή με πράξη του Έλληνα Νομοθέτη επιδιώκεται να ΕΞΑΙΡΕΘΟΥΝ Έλληνες παραγωγοί από το πεδίο εφαρμογής ενός Ευρωπαϊκού Κανονισμού που κατοχυρώνει πολλαπλά τα δικαιώματά τους τόσο στην παραγωγή, όσο και στην ονομασία, την επισήμανση και την συσκευασία και εμπορική διακίνηση του προϊόντος τους).
Επαναλαμβάνουμε για άλλη μια φορά ότι οι ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ισχύουν απευθείας και έναντι όλων στο εσωτερικό κάθε κράτους μέλους και δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια ΚΑΝΕΝΟΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ σε όλη την Ευρώπη το να «εξαιρέσει» επιμέρους ομάδες από τα δικαιώματα που οι Κανονισμοί αυτοί παρέχουν, πόσο μάλλον προκειμένου να δημιουργήσει ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ στους ανταγωνιστές της επιμέρους ομάδας που επέλεξε κάθε φορά να εξαιρέσει (στην προκείμενη περίπτωση τους παραγωγούς εμφιαλωμένων σε βάρος των αγροτικών νοικοκυριών αυτής της χώρας!). Το ζήτημα του ονόματος πρέπει να επιλυθεί άμεσα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση ασχολείται με το έλασσον και συνειδητά διατηρεί σε ισχύ μία απαράδεκτη ρύθμιση ως προς το μείζον».
