ΓΡΑΦΕΙ Ο Πέτρος Οντούλης
Οδός «Σωτ. Ντάσιου». Πίσω από το όνομα της οδού που ξεκινά από το 2ο Νηπιαγωγείο Τυρνάβου (παλιά 1ο Δημοτικό Σχολείο) και τελειώνει στην Πλατεία Δημάρχου Πανταζή Πλάκα (εκκλησία Ανάληψης) κρύβεται μια ολόκληρη ιστορία! Μια ιστορία ενός αγωνιστή πατριώτη, ενός ανθρώπου που δεν πρόλαβε να ζήσει τη ζωή του, ενός δημοκράτη Τυρναβίτη που αγωνίστηκε με αυταπάρνηση και θάρρος για μια καλύτερη ζωή, για ένα καλύτερο μέλλον…
Σε μια πράξη απόδοσης ελάχιστου φόρου τιμής, το Δημοτικό Συμβούλιο Τυρνάβου με την 96/1984 απόφασή του, έδωσε το όνομα του εκτελεσθέντος αγωνιστή σε δρόμο που διέρχεται μάλιστα από το πατρικό του σπίτι. Είναι λυπηρό βέβαια ανεγκέφαλοι αγράμματοι που δεν γνωρίζουν την τοπική ιστορία (πως άραγε;) να βανδαλίζουν όχι μια πληροφοριακή πινακίδα απλά, αλλά μια ολόκληρη ιστορία του τόπου…
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου τον φυλάκισε αρχικά στην Ακροναυπλία το 1936-37, μαζί με άλλους Τυρναβιτες (Κ. Λουλέ, Γ. Λουλέ, Κ. Αρίδα, Μανδηλά, και άλλους 2-3 ακόμη σαν “εχθρό της χώρας”, καθότι ήταν Πρόεδρος Συνδικάτου Εργατών Γης με πλούσια συνδικαλιστική και πολιτική δράση στον χώρο της αριστεράς, θεωρούμενος έτσι «εσωτερικός εχθρός της χώρας» και «επικίνδυνος δια την τάξιν».
Το Μεταξικό καθεστώς των δωσίλογων συνεργατών και γερμανοτσολιάδων κουκουλοφόρων, αν και ήταν αίτημα των ίδιων φυλακισμένων αγωνιστών του ΚΚΕ και της αριστεράς να σταλούν στο μέτωπο στην πρώτη γραμμή του πολέμου, όχι μόνο δεν τους έστειλε στο μέτωπο, αλλά ούτε καν τους απελευθέρωσε παραδίδοντάς τους βορά -ως αναλώσιμα στοιχεία- στους Γερμανούς, προκειμένου να χρησιμοποιούνται ως αντίποινα σε αντιστασιακές επιχειρήσεις των Γερμανών ή ακόμη και σαν ανθρώπινες ασπίδες των Γερμανών…
Ο Σωτήρης Ντάσιος (ή Κατσαρός), εκτελέστηκε άνανδρα και εγκληματικά από τους Γερμανούς κατακτητές – ναζί, την 1η Μάη 1944 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, μαζί με άλλους 200 αγωνιστές της δημοκρατίας, φυλακισμένους κυρίως στο κολαστήριο της Ακροναυπλίας, αλλά και εξόριστους από την Ανάφη, τον Άι Στράτη, Γυάρο κλπ. που είχαν μεταφερθεί στο Χαϊδάρι.
Οι ναζί τον εκτέλεσαν μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του την 1η Μάη 1944 σε αντίποινα του θανάτου τεσσάρων Γερμανών (ενός στρατηγού και τριών αξιωματικών) στους Μολάους Λακωνίας σε αντιστασιακό χτύπημα… 50 πατριώτες για κάθε έναν Γερμανό! Ένας από όλους αυτούς ήταν και ο Τυρναβίτης Σωτήρης Ντάσιος.
Ευτυχώς όμως, μας είναι γνωστές πολλές ακόμη ιστορίες των 200 πατριωτών που εκτελέστηκαν από τους ναζί. Είναι γνωστή η ιστορία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη (διερμηνέα) που αν και του προτάθηκε αρνήθηκε να επωφεληθεί χάρη γλυτώνοντας τη ζωή του, με τη ζωή όμως κάποιου άλλου φυλακισμένου, είναι γνωστή η αυταπάρνηση όλων όσων δεν δέχθηκαν να τους δέσουν τα μάτια στο εκτελεστικό απόσπασμα, είναι γνωστό το γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι της περιοχής μάζευαν τα σημειώματα που πετούσαν οι μελλοθάνατοι όταν τους μετέφεραν από το Χαϊδάρι στο σκοπευτήριο, προς τους γονείς τους ή τις γυναίκες τους, παραδίδοντάς τα αργότερα στους οικείους τους …
Το όνομά του υπάρχει χαραγμένο στο επιβλητικό μνημείο στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, αλλά και στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης στην ΤΟΥΜΠΑ στον Τύρναβο. Αθάνατος.
