Με αφορμή την ολοκλήρωση της προεκλογικής εκστρατείας, ο υποψήφιος βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Απόστολος Πέκας, έκανε την εξής δήλωση:
«Φτάνοντας πια στο τέλος της προεκλογικής περιόδου, λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες που θα αναδείξουν την επόμενη Κυβέρνηση, θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκόρπιες σκέψεις που προσπάθησα να βάλω σε μια σειρά.
Όταν αποδέχθηκα την ιδιαίτερα τιμητική πρόταση της οργάνωσής μου, της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του Προέδρου μας, του Αλέξη Τσίπρα, να είμαι υποψήφιος Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ στη Λάρισα, δεσμεύτηκα στον εαυτό μου να δώσω αυτή τη μάχη, να μην είναι μία κενή αυτοαναφορική προσπάθεια, αλλά να δοθεί μέσα από ένα συλλογικό πλαίσιο με ηθική, αξιοπρέπεια και σεβασμό πρώτα από όλα στη γενιά μου. Μια γενιά χτυπημένη και πληγωμένη, μια γενιά που μεγάλωσε και ενηλικιώθηκε μέσα σε συνεχόμενες κρίσεις, μια γενιά που βιώνει την ανασφάλεια και τη διαρκή ρευστότητα, μια γενιά που- για να μιλήσουμε με ειλικρίνεια- έμαθε να ζει ακόμα και με κρίσεις πανικού, άγχος, τρίχες πεσμένες στο μαξιλάρι και αϋπνίες.
Ανήκω σε αυτή τη γενιά που κάποιοι χαρακτήρισαν «χαμένη». Όπως και οι φίλοι μου, οι φίλες μου, η γυναίκα μου, οι περισσότεροι δικοί μου άνθρωποι.
Δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Σπούδασα στο Πολυτεχνείο και παράλληλα έκανα μία και δύο δουλειές για να βγαίνει ο μήνας. Και όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου προσπάθησα να στήσω το δικό μου γραφείο ως Πολιτικός Μηχανικός πια, με το καθημερινό άγχος ότι αν κάτι δεν πάει καλά θα κουβαλάω τις ζημιές του για μια ολόκληρη ζωή. Γιατί δεν γεννήθηκα με ένα οικογενειακό πορτοφόλι που δεν τελειώνει ποτέ, γιατί τα πάντα τα κάνω με τις δικές μου δυνάμεις. Όπως και οι φίλοι μου, οι δικοί μου άνθρωποι.
Δεν σκέφτηκα ποτέ μου να μπω στην πολιτική για να «μεγαλώσω τις πλάτες μου», για να κερδίσω το οτιδήποτε, για να γίνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Πιστεύω σε αυτό από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου.
Είμαι σταθερά και αταλάντευτα στον προοδευτικό χώρο, στην μεγάλη δημοκρατική παράταξη και εδώ και μία δεκαετία στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ακριβώς γιατί δεν αντιλαμβάνομαι την πολιτική ως όχημα προσωπικής καριέρας, αλλά ως μέσο για να αλλάζουν οι ζωές των απλών καθημερινών ανθρώπων κάθε μέρα προς το καλύτερο.
Και έδωσα αυτή τη μάχη- μια μάχη που τελειώνει για να τη διαδεχθεί μια άλλη μάχη μέσα σε έναν αγώνα διαρκή- για να εκπροσωπήσω πραγματικά τη νέα γενιά, για να πάψουμε να θεωρούμαστε χαμένη γενιά. Γιατί είμαστε ακόμα στο ξεκίνημα της ζωής μας και δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθούμε ότι δεν θα παλεύουμε για να ζούμε διαρκώς καλύτερα.
Αυτή την Κυριακή κρίνεται το μέλλον μας.
Αν είχα πατέρα εφοπλιστή ή μπαταχτσή απατεώνα που έπαιρνε απευθείας αναθέσεις, αν είχα μεγαλώσει με τη λογική ότι πρέπει να πατάω πάνω στους ανθρώπους για να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ, αν είχα μάθει ότι η αξιοπρέπεια και η εντιμότητα δεν είναι απαραίτητα αν σε εμποδίζουν να κάνεις αυτό που θες, αν στη ζωή μου κέρδιζα πράγματα με το επώνυμό μου χωρίς να προσπαθώ για τίποτα, αν πίστευα ότι η αδικία και η ανισότητα είναι στην ανθρώπινη φύση θα σας ζήταγα να ψηφίσετε Νέα Δημοκρατία.
Είμαι όμως ένας απλός καθημερινός άνθρωπος της γενιάς μου. Και μεγάλωσα με αξίες αδιαπραγμάτευτες. Δύσκολα όπως οι περισσότεροι από εσάς. Αλλά με αξιοπρέπεια και εντιμότητα. Για αυτό βρίσκομαι στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και για αυτό έδωσα αυτή την εκλογική μάχη. Γιατί αρνούμαι να πιστέψω ότι θα ζω σε μια χώρα ζούγκλα, που θα ζουν καλά μονάχα κάποιοι λίγοι, πάντοτε εις βάρος των πολλών. Γιατί έμαθα ότι το σημαντικότερο πράγμα είναι να μπορείς να κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια και να παλεύεις για τα όνειρά τους, όπως παλεύεις για τα δικά σου. Γιατί εν τέλει αν δεν ζούμε όλοι δίκαια, δεν ζει κανείς δίκαια. Αν δεν έχουμε όλοι ένα μερτικό στην ομορφιά, τότε ζούμε στην ασχήμια. Αν δεν καταφέρουμε να ζήσουμε ως κοινωνία, τότε θα “πεθάνει” ο καθένας μόνος του.
Αυτή την Κυριακή με την ψήφο μας αποφασίζουμε ποια ζωή αξίζει να ζήσουμε. Και έχουμε μονάχα μια, για να τη ζήσουμε χωρίς αξιοπρέπεια και ομορφιά.
Σας καλώ να πάτε στην κάλπη! Σας καλώ να διώξετε την Κυβέρνηση του Μητσοτάκη, τη χειρότερη και πιο διεφθαρμένη της Μεταπολίτευσης. Να πάτε στην κάλπη και να ρίξετε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, την μοναδική επιλογή που εγγυάται το τέλος αυτού του καθεστώτος.
Μπροστά στον αγώνα για να τελειώσει το καθεστώς Μητσοτάκη, η αλήθεια είναι πως ο σταυρός προτίμησης έχει μικρότερη σημασία.
Θέλω όμως να γνωρίζετε ένα πράγμα. Αν επιλέξετε να βάλετε τον ένα από τους τρεις σταυρούς που έχετε το δικαίωμα δίπλα από το όνομά μου, θα αγωνίζομαι να τον τιμώ κάθε μέρα.
Και αυτό είναι κάτι που υπερβαίνει και είναι ανεξάρτητο από την πιθανή ή μη εκλογή μου. Θα συνεχίσω να πορεύομαι με Συνέπεια, με Ήθος, με Επιμονή και Υπομονή. Με Αξιοπρέπεια και Σεβασμό για τον Άνθρωπο. Κυρίως όμως θα συνεχίσω να πορεύομαι με πυξίδα την Δικαιοσύνη και το δίκιο του κόσμου!
Καλή μας ψήφο λοιπόν!
